มีคำถามมาในอีเมล์ของครูอ้อยถามว่า.....ทำอย่างไรจึงจะเขียนได้เก่งอย่างครูอ้อย มีเทคนิคในการเขียนอย่างไร ขอให้เขียนแนวทางการคิดและเขียน
ครูอ้อยค้างการบ้านนี้มานาน เพิ่งจะนึกออก เมื่อพบนักเรียนที่จบ ป.6ไปแล้ว เข้ามาอ่านใน GotoKnow และผู้ปกครองทักทายเมื่อวานนี้ในพิธีไหว้ครู
ในขณะนั้น ถามอะไร ครูอ้อยก็ต้องตอบว่า.....เขียนออกมาจากใจจริง จากความรู้สึกนึกคิด ไม่ได้ปรุงแต่ง จึงจะได้อรรถรสของการเขียน
ครูอ้อยเคยเขียน แนวการเขียนในบันทึกเรื่อง การเขียนแบบ Flowery เป็นอย่างไร ครูอ้อยชอบการเขียนแบบนี้มาก ตรงกับวิธีและแนวการเขียนของครูอ้อยเลย
นอกจากนี้.....ครูอ้อยยังเคยเขียน เทคนิคการเขียนบันทึก...ของครูอ้อย ซึ่งจะเป็นแบบฉบับของครูอ้อย...คนนี้ด้วย
จากนั้นเมื่อเขียนมากๆ ปีนกรอบเขียน.......ก็ยังมี พบกับผู้อ่านที่ปีนกรอบเหมือนกัน จริตตรงกัน..บันทึกนั้นก็เป็นที่ชื่นชอบ การเขียนที่ดี...
จึงขึ้นอยู่กับผู้อ่านด้วย จะเขียนอะไร ต้องเขียนด้วย...ภาษาคน หมายถึง เขียนอย่างคนเขียน และเขียนให้คนอ่าน สุดท้าย...ต้องเขียนให้ผู้อ่าน..เข้าใจเหมือนกับคนเขียน
อย่าหลงประเด็น ต้องมัดใจผู้อ่านให้ได้มาก......แล้วท่านจะประสบกับความสำเร็จ
ปรับอารมณ์ ปรับความรู้สึก ให้รักการเขียน เขียนบ่อยๆจะดีขึ้นมากเมื่ออ่านบ่อยๆเช่นกัน
ครูอ้อยชอบการเขียนของคุณแผ่นดิน ที่เขียนได้มาก และประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่าน
ครูอ้อยชอบการเขียนของคุณจันทรรัตน์ มีมุมของความคิดที่เฉียบแหลม อ่านทีไรก็เก็บมาต่อยอดได้ทุกทีไป คนเราต้องมี mentor ของตนเอง ที่จะคิดทำแบบอย่างมาเป็นของตัวเอง
ครูอ้อยชอบ ดร.กมลวัลย์ ทีมีการเขียนแบบการถ่ายทอดได้ดี เหมือนกับได้ไปนั่งอ่านหนังสือเล่มนั้นด้วยตนเอง
ครูอ้อยชอบอาจารย์.. umi เขียนเรื่องสารพัดให้ได้อ่าน ประเทืองปัญญา
ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของคุณหมอนนท์.. เพื่อนร่วมทาง ที่มีหลากหลายของความรู้
ครูอ้อยชอบการเขียนของท่าน...นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล ที่มีเรื่องธรรมะสอนใจ ครูอ้อยเสมอ
ครูอ้อยชอบการเขียนแบบสบายๆของท่าน ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ อ่านทีไรต้องยิ้มแย้มแจ่มใส
ครูอ้อยรู้สึกตื่นเต้นที่ได้อ่านบันทึกของคุณ ขจิต ฝอยทอง ที่อยากจะอ่านต่อไป
ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของน้อง..อ.ลูกหว้า พูดจากับมิตรรักได้อย่างสนุกสนาน หัวเราะไปอ่านไปอย่างมีรสชาติ
เห็นไหมคะ...การเขียนที่ดี ไม่ใช่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด ต้องมีการเลียนแบบ
เมื่อบันทึกแรกๆของครูอ้อย ก็...ตลกดี อ่านแล้วก็ยังอดตำหนิตัวเอง..ไม่ได้
แต่..เก็บไว้ดูความเปิ่น และไม่แก้ไข เพราะจะได้เป็นครู และตัวอย่างในคราวจำเป็น ...อ๋อ...ตั้งแต่เช้า หนูยังไม่ได้สอนนักเรียนเลยค่ะ เป็นบันทึกแรกของครูอ้อยในบล็อกนี้ ..เขียนออกมาจากความจริง แต่ไม่ตรง หมายถึง เขียนไม่ตรงเผ็ง ต้องอ้อมค้อมในการเขียน แต่เนื้อหาเป็นเรื่องจริง....
เพื่อนครูคนหนึ่งที่โรงเรียนถามครูอ้อยว่า.....ทำไมไม่รวมเล่มบันทึกของพี่อ้อยขายล่ะคะ...อืมมมมม.... น่าคิดนะคะ
โอย...จะไม่ขายล่ะค่ะ.....เพราะ.....จะเก็บไว้แจกในงานศพของครูอ้อยค่ะ........คิดแล้วก็ยิ้ม...
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ ใน ครูภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษาจัดการความรู้
ปรับอารมณ์ ปรับความรู้สึก ให้รักการเขียน เขียนบ่อยๆ จะดีขึ้นมากเมื่ออ่านบ่อยๆ เช่นกัน