ทำไม...เขียนได้มากจัง
มีคำถามมาในอีเมล์ของครูอ้อยถามว่า.....ทำอย่างไรจึงจะเขียนได้เก่งอย่างครูอ้อย มีเทคนิคในการเขียนอย่างไร ขอให้เขียนแนวทางการคิดและเขียน
ครูอ้อยค้างการบ้านนี้มานาน เพิ่งจะนึกออก เมื่อพบนักเรียนที่จบ ป.6ไปแล้ว เข้ามาอ่านใน GotoKnow และผู้ปกครองทักทายเมื่อวานนี้ในพิธีไหว้ครู
ในขณะนั้น ถามอะไร ครูอ้อยก็ต้องตอบว่า.....เขียนออกมาจากใจจริง จากความรู้สึกนึกคิด ไม่ได้ปรุงแต่ง จึงจะได้อรรถรสของการเขียน
ครูอ้อยเคยเขียน แนวการเขียนในบันทึกเรื่อง การเขียนแบบ Flowery เป็นอย่างไร ครูอ้อยชอบการเขียนแบบนี้มาก ตรงกับวิธีและแนวการเขียนของครูอ้อยเลย
นอกจากนี้.....ครูอ้อยยังเคยเขียน เทคนิคการเขียนบันทึก...ของครูอ้อย ซึ่งจะเป็นแบบฉบับของครูอ้อย...คนนี้ด้วย
จากนั้นเมื่อเขียนมากๆ ปีนกรอบเขียน.......ก็ยังมี พบกับผู้อ่านที่ปีนกรอบเหมือนกัน จริตตรงกัน..บันทึกนั้นก็เป็นที่ชื่นชอบ การเขียนที่ดี...
จึงขึ้นอยู่กับผู้อ่านด้วย จะเขียนอะไร ต้องเขียนด้วย...ภาษาคน หมายถึง เขียนอย่างคนเขียน และเขียนให้คนอ่าน สุดท้าย...ต้องเขียนให้ผู้อ่าน..เข้าใจเหมือนกับคนเขียน
อย่าหลงประเด็น ต้องมัดใจผู้อ่านให้ได้มาก......แล้วท่านจะประสบกับความสำเร็จ
ปรับอารมณ์ ปรับความรู้สึก ให้รักการเขียน เขียนบ่อยๆจะดีขึ้นมากเมื่ออ่านบ่อยๆเช่นกัน
ครูอ้อยชอบการเขียนของคุณแผ่นดิน ที่เขียนได้มาก และประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่าน
ครูอ้อยชอบการเขียนของคุณจันทรรัตน์ มีมุมของความคิดที่เฉียบแหลม อ่านทีไรก็เก็บมาต่อยอดได้ทุกทีไป คนเราต้องมี mentor ของตนเอง ที่จะคิดทำแบบอย่างมาเป็นของตัวเอง
ครูอ้อยชอบ ดร.กมลวัลย์ ทีมีการเขียนแบบการถ่ายทอดได้ดี เหมือนกับได้ไปนั่งอ่านหนังสือเล่มนั้นด้วยตนเอง
ครูอ้อยชอบอาจารย์.. umi เขียนเรื่องสารพัดให้ได้อ่าน ประเทืองปัญญา
ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของคุณหมอนนท์.. เพื่อนร่วมทาง ที่มีหลากหลายของความรู้
ครูอ้อยชอบการเขียนของท่าน...นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล ที่มีเรื่องธรรมะสอนใจ ครูอ้อยเสมอ
ครูอ้อยชอบการเขียนแบบสบายๆของท่าน ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ อ่านทีไรต้องยิ้มแย้มแจ่มใส
ครูอ้อยรู้สึกตื่นเต้นที่ได้อ่านบันทึกของคุณ ขจิต ฝอยทอง ที่อยากจะอ่านต่อไป
ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของน้อง..อ.ลูกหว้า พูดจากับมิตรรักได้อย่างสนุกสนาน หัวเราะไปอ่านไปอย่างมีรสชาติ
เห็นไหมคะ...การเขียนที่ดี ไม่ใช่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด ต้องมีการเลียนแบบ
เมื่อบันทึกแรกๆของครูอ้อย ก็...ตลกดี อ่านแล้วก็ยังอดตำหนิตัวเอง..ไม่ได้
แต่..เก็บไว้ดูความเปิ่น และไม่แก้ไข เพราะจะได้เป็นครู และตัวอย่างในคราวจำเป็น ...อ๋อ...ตั้งแต่เช้า หนูยังไม่ได้สอนนักเรียนเลยค่ะ เป็นบันทึกแรกของครูอ้อยในบล็อกนี้ ..เขียนออกมาจากความจริง แต่ไม่ตรง หมายถึง เขียนไม่ตรงเผ็ง ต้องอ้อมค้อมในการเขียน แต่เนื้อหาเป็นเรื่องจริง....
เพื่อนครูคนหนึ่งที่โรงเรียนถามครูอ้อยว่า.....ทำไมไม่รวมเล่มบันทึกของพี่อ้อยขายล่ะคะ...อืมมมมม.... น่าคิดนะคะ
โอย...จะไม่ขายล่ะค่ะ.....เพราะ.....จะเก็บไว้แจกในงานศพของครูอ้อยค่ะ........คิดแล้วก็ยิ้ม...
ความเห็น (14)
- สวัสดีครับ ครูอ้อย
- ผมเคยได้เอ่ยถึงครูอ้อยในทำนองบันทึกที่เรียบง่ายและเป็นการเขียนจากสิ่งรายรอบตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สามารถนำมาบอกกล่าวได้อย่างน่าสนใจ
- สำคัญคือ ...เขียนได้เร็วและได้มาก
- ....
- บันทึกนี้ สะกิดเตือนให้ผมอาจจะต้องถามตนเองว่าสไตล์การเขียน หรือกลวิธีการเขียนบันทึกของตนเองเป็นอย่างไรบ้าง
- บันทึกแต่ละบันทึกผมเขียนได้ช้ามาก ...ไม่รวดเร็ว - และเน้นเรื่องการเสนอภาพด้วยเช่นกัน
- ...
- แต่บันทึกนี้ผมชื่นชอบและเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับทัศนะของครูอ้อยที่น่าจะเป็นประโยชน์ต่อเราชาวบล็อกทุกคน คือ
ปรับอารมณ์ ปรับความรู้สึก ให้รักการเขียน เขียนบ่อยๆ จะดีขึ้นมากเมื่ออ่านบ่อยๆ เช่นกัน
สวัสดีค่ะคุณ...แผ่นดิน
- เนื่องจากมีคนถามมาบ่อยมาก ความจริงบันึกแบบ โฆษณาตัวเอง ครูอ้อยไม่ค่อยชอบค่ะ แต่หากเป็นประโยชน์ ก็น่าจะเสี่ยงดูค่ะ หวังว่า...คะจะได้เกร็ดความรู้นิดหน่อยนะคะ
- วันนี้ Free Day ของครูอ้อยค่ะ
- นอนเพิ่งจะตื่นค่ะ..อิอิ...อยากรู้ไหมคะว่าวันอะไร คอยอ่านบันทึกนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ .....คุณครูอ้อยครับ......วันนี้ผมก็สบาย ๆ ชอบตรงคุณครูบอกว่า " เขียนจากความจริง แต่ไม่ตรงเผ้ง...อ้อมค้อม แต่มีความจริงอยู่ " เป็นตรรกะดีครับ นี่เป็นหลักการเขียนครับ(ชาวโลกยอมรับ)
คำพูดแบบ "ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่ใครพูดความจริงใน(แดน....)อาจตายได้" นี่เป็นหลักการพูดครับ (ชาวโลกบางกลุ่มยอมรับ)
ถึงผมจะเป็นคนรักษาศีลห้า แทบทุกวันครับ แต่น้อง ๆ ก็ยังบอกว่าพี่เป็นคนทำอะไร ตรง ๆไป ชาวบ้านเขาไม่ชอบน๊ะ....ผมก็ต้องปรับตัวครับ แต่ต้องไม่ผิดศีลด้วยครับ....เพราะเราอยู่ในพุทธศาสนา คำสอนเรื่องการปฏิบัตคือ สุปฏิบัติ คือปฏิบัติดี ,อุชุปฏิปันโน คือปฏิบัติตรง,ญายะปฏิบันโน คือการปฏิบัติไม่ผิด สิ่ง ๓ อย่างนี้ ต้องยึดถือ นี่เป็นการปฏิบัติครับ (ชาวโลกอาจไม่ยอมรับครับ)
สัวสดีค่ะท่าน...นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล
- ครูอ้อยรู้แล้วค่ะว่า...บันทึกของครูอ้อยทำไมจึงน่ารัก...(คิดไปเอง)...ก็เพราะมีมิตรรักมาเติมต่อ..ให้บันทึกได้น่ารักเสมอ
- ความจริง..ในความคิดของครูอ้อย..หากได้พูดแล้ว..พูดอีกสักกี่ที ก็ยังคงเดิม...ครูอ้อยฝึกการพูดจริงค่ะ ส่วนทำจริงยัง...แบ่งรับแบ่งสู้ค่ะ
- ครูอ้อยก็..ไม่ถึงกับถือปฏิบัติเคร่งครัด แต่ก็ไม่เคยเบียดเบียนใคร ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน หากทุกคน..ตระหนักในตัวเองดี รู้ซึ้งในตนเอง...อะไร...ในทางเลวร้าย..ก็ไม่เกิดขึ้นหรอกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- ตามอ่านเสมอ
- ชื่นชมสม่ำเสมอ
- ดีใจที่ยังมีครูพันธุ์ดี อย่างครูอ้อย ประดับโลกการศึกษาบ้านเรา
- เขียนต่อไปนะครู เขียนให้มากกว่านี้อีก100เท่า
- เขียนเผื่อ ครูที่ขี้เกียจเขียน
- แต่ไม่ขี้เกียจลอกผลงานคนอื่นยังไงละครู
สวัสดีค่ะ...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
- สงสัยครูบาฯคงจะมีเรื่องราวเกี่ยวกับ...ครูลอกผลงานกันเยอะนะคะ ยังไงดีคะ ครูอ้อยเขียนไม่ออกเลยล่ะค่ะ อยากเขียนมากๆ อยากแนะนำมากๆ ให้เรียนรู้ ศึกษาจากตัวนักเรียน ผลงานก็จะออกมาเอง แต่คงจะไม่ทันใจ การลอกผลงานของผู้อื่น ผิดกฏหมายและจรรยาบรรณ ผิดศีลด้วยค่ะ
- สงสัยครูอ้อยต้องเขียนเรื่องนี้ล่ะค่ะ ขอบคุณครูบาฯมากๆค่ะ ที่เข้ามาเยี่ยมครูอ้อย และเปิดประเด็นให้เขียนบันทึกอีกค่ะ
- โอ้โฮ ให้ครูอ้อยขยันกว่านี้ 100เท่า ขอเป็น 101 เท่าได้ไหมล่ะคะ จะได้ไปใกล้บุรีรัมย์ อิอิ..ตกลงนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ..
- พี่ๆๆรวมเล่มเลย
- เพื่อน้องแต่งงาน
- จะได้เอาเรื่องพี่อ้อยมารวมด้วย
- เป็นของฝากให้แขกเสียเลย
- ฮ่าๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะคุณขจิต..ขจิต ฝอยทอง
- หาเจ้าสาว..ได้แล้วหรือ..จึงจะทำรูปเล่มไว้เป็น..ของชำร่วย
- ว้าย..น่าเกลียด
- แต่ก็ดีนะ...แล้วใครเขาจะชอบอ่านเหมือนพวกเราล่ะคะ
สวัสดีค่ะครูอ้อย...
เพิ่งได้โอกาสแวะมาเขียนข้อคิดเห็นค่ะ เมื่อเช้าแวะมาแว๊บนึงแต่ยังยุ่งๆ อยู่เลยยังไม่ได้ให้ข้อคิดเห็น ตอนนี้มาแล้วค่ะ...
อย่างที่ทุกท่านว่าไว้แหละค่ะว่าครูอ้อยเขียนเป็นธรรมชาติ สามารถหยิบยกเรื่องราวรอบๆ ตัวมาเขียนเป็นจำนวนมาก (จนคนอ่านตามไม่ทัน 555 เพราะนานๆ เปิดที ไล่อ่านเรื่องไม่ทัน อิอิ) และแต่ละเรื่องก็มีประเด็น..ไม่ใช่เขียนไปเรื่อยๆ นับว่าเป็นความสามารถ และพรสวรรค์อย่างหนึ่งนะคะ..
ถ้าเป็นตัวดิฉันเอง...ก็แบบนี้แหละค่ะ..มี ๔ เล่ม เขียนได้ ๔ เรื่องใน ๑ อาทิตย์ก็แจ๋วแล้ว... รู้สึกว่าสถิติตัวเองจะได้แค่อาทิตย์ละ ๒ โดยเฉลี่ยเท่านั้น สงสัยเขียนแบบตำรามากเกินไป 55555 กว่าจะจัดพิมพ์ได้...นานจริงๆ ^ ^
สวัสดีค่ะอาจารย์...กมลวัลย์
- สงสัยครูอ้อยจะชอบธรรมชาติค่ะ....เขียนอะไรก็เป็นธรรมชาติ สอนนักเรียนก็แบบธรรมชาติค่ะ ธรรมชาติทำให้เรามีความสุข ครูอ้อยรักธรรมชาติค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ ครูอ้อย ... อะไรจะคิดกว้างไกลไปถึงบรรทัดสุดท้ายค่ะ ... ยังไม่ถึงง่ายๆ ดอกค่ะ
- มีสิ่งที่ต้องค่อยๆ เรียนรู้จากครูอ้อยเยอะเลยละค่ะ
- คือ เรื่องการเขียนบันทึก
- เป็นชีวิตประจำวัน ที่เป็นคนช่างเก็บได้ทุกเรื่อง ทุกราวค่ะ
- เพราะว่า ตัวเอง เวลางานเยอะๆ ก็แย่แล้ว พาคิด และสรุปอะไรไม่ค่อยออกเลย ... หลายครั้งก็จอดไม่แจวต่อแล้วละค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอนนท์คนขยันของครูอ้อย...เพื่อนร่วมทาง
คนเราต้อง..เตรียมความพร้อมไว้ก่อนค่ะ เพื่อความไม่ประมาทค่ะ
ครูอ้อยอยากเขียนคำกลอนจังเลยค่ะวันนี้
- อันสุนทร อ่อนหวาน วังเวงแว่ว
ใยเพื่อนแก้ว เหินห่าง จืดจางหาย
มีมิ่งมิตร ชิดสนิท คิดแนบกาย
กลับมลาย หายไปหมด อดคุยกัน
- อยู่ที่บ้าน ทั้งวัน ทำแต่งาน
เดินงุ่นง่าน ทั้งวัน บ้าแล้วฉัน
ต้องทำโน่น ทำนี่ สารพัน
ยุ่งทั้งวัน ไม่มีเสร็จ เข็ดใจจริง
*****ครูอ้อย*******
- พี่อ้อยขา...มาช้ายังดีกว่าไม่มานะคะ
- กราบขอบพระคุณพี่อ้อยจริงๆค่ะ ที่ขยันเชียร์หว้าตลอดมา ทั้งๆที่ก็ยุ่งเหลือเกิน
- สงสัยพี่เชียร์หว้าบ่อยๆนี่เอง เดี๋ยวนี้ถึงมีเมลมาหาหว้ากันเยอะ
- ฝากกลอนแทนใจมาให้พี่สาวที่น่ารักค่ะ
- ถึงมาช้า ไปนิด อย่าคิดโกรธ
เพราะคนโสด ทำแต่งาน นานไปหน่อย
กลับมาบ้าน รู้ว่าพี่ นี้เฝ้าคอย
ขอพี่อ้อย อย่าเหงาหงอย อยู่คนเดียว...
- ไม่ได้โต้ บทกลอน เนิ่นนานนัก
เพราะรอรัก แต่พี่ ไม่แลเหลียว
น้องคนนี้ นั่งเศร้า อีกแล้วเชียว
จึงได้เที่ยว ดั้นด้นมา หารักเอย......
สวัสดีค่ะน้อง...อ.ลูกหว้า
- ครูอ้อยรู้ว่าน้องหว้าต้องทำงานหนักมากเลย
- นึกถึงสมัยเมื่อสิบปีก่อน ครูอ้อยก็หนักมาก และหนักทุกวัน
- มาตอนนี้สบายขึ้นเยอะ แต่ก็ยังชอบทำโน่นี่นั่นสารพันไปหมด
- ไม่กระเตื้อง ก็หงุดหงิดไม่ได้ดังใจค่ะ
- ขอบคุณที่ตอบรับเป็นกลอนอันแสนไพเราะ
- มาช้าดีกว่าไม่มา จริงๆนะคะ..... แอบรักเธออยู่