บันทึกเรื่องหมา ฉบับที่ 1 : ยารักษาโรคตรอมใจ
1 มิถุนายน 2550
สวัสดีค่ะ.. แวะเข้ามารายงานตัวค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่ๆน้องๆทุกคนมากๆนะคะ (รวมทั้งพี่ชายที่แสนดี ที่อุตส่าห์โทรทางไกลจาก USA มาตามให้กลับมา) ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงค่ะ
จริงอยู่ที่เกือบ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ยอมรับว่าจิตใจแย่มากๆ บวกกับสภาพร่างกายที่ไม่ค่อยดี (เป็นมาตั้งแต่ช่วงต้นเดือน พ.ค. ที่ท้องเสียอย่างแรง จนต้องไปนอนให้ น้ำเกลือที่ ER ) ร่างกายยังฟื้นไม่ดี พอชูจังจากไปก็เลยยิ่งทรุดลงไปอีก หลายวันมานี้ ที่ไม่ค่อยได้เข้าเนตก็เพราะเพลีย บวกกับไม่ค่อยมีกะจิตกะใจอยากจะทำอะไร อยากนอนอย่างเดียวเพื่อเก็บแรงไปทำงานงานน่ะค่ะ
แต่ตอนนี้..ค่อยดีขึ้นมาบ้างแล้วค่ะ แม้น้ำหนักร่วงไป 4-5 kg ใน 2 สัปดาห์ แต่ก็ดีค่ะ..ถือว่าลดน้ำหนักไปในตัว ^_^
คิดว่าทุกๆอย่างคงค่อยๆดีขึ้นค่ะ ความจริงเคยตั้งใจว่า...ถ้าไม่มีชูจัง ก็จะไม่เลี้ยงสุนัขอีกแล้ว แต่ยอมรับว่าทนไม่ไหวค่ะ เพราะคิดถึงเค้าอย่างแรง และก็เหงามากๆ ยิ่งอยู่คนเดียวจิตใจก็ยิ่งแย่ค่ะ ดังนั้นเมื่อวันที่ 28 พ.ค. ที่ผ่านมาเลยไปเอาลูกชายตัวใหม่มาเลี้ยง ยังเบบี้มากๆ..ซนสมเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ ยังอยู่ระหว่างทำความคุ้นเคยใหม่ซึ่งกันและกัน แต่ก็ดี..ตรงที่ทำให้เราไม่ต้องมามีเวลาว่าง นั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆ..เพราะเค้าชวนเล่นตลอด รวมไปถึงต้องฝึกหัดสอนมารยาท แนะนำสถานที่ในห้องว่าอะไรอยู่ตรงไหนและฝึกสอนการทำกิจวัตรส่วนตัวของเขา ทำให้ 3-4 วันมานี้ตอนอยู่ห้องยิ่งแทบจะไม่มีเวลาทำอย่างอื่น นี่คือเหตุผลที่ว่า..ทำไมไม่ได้เปิดเนตเข้าเจเจเลย
สำหรับเรื่องงานศพของชูจัง...
จัดการทำให้อย่างดีค่ะ ใช้กล่องกระดาษ (กล่องพริ้นเตอร์) ทำเป็นโลง ปูผ้า หวีขน สวมเสื้อชุดใหม่ จัดให้นอนกอดตุ๊กตาตัวโปรดของเค้า แล้วก็พริ้นค์รูปถ่ายวันสุดถ่ายของเค้า รวมทั้งรูปที่เราถ่ายรูปด้วยกันเป็นครั้งสุดท้ายในตอนเช้าวันที่เค้าจะจากไป แปะติดฝาโลงด้านในจนเต็มไปหมด วางช่อกุหลาบให้เค้า 3 ดอก จากนั้นก็เผาทั้งร่างทั้งโลง โดยทำเป็นเมรุเล็กๆเผาเค้า เหมือนฌาปนกิจศพของคน จากนั้นเก็บกระดูกของเขา (ได้มา 2 ชิ้นเล็กๆ นอกนั้นก็เผาหายเป็นเถ้าเป็นจุลหมดเลย) แล้วก็เอากระดูกที่เก็บได้ มาใส่ในตุ๊กตาหมา ตอนนี้เป็นตัวแทนเค้านอนกอดทุกคืน เหมือนเดิม เหมือนที่เคยกอดเค้า.. ตั้งใจอยากจะฝันถึงเค้านะ แต่แปลกจัง.. ทำไมไม่เคยฝันถึงเค้าเลย ทั้งๆที่ตั้งใจก่อนนอนทุกๆคืน..และคิดถึงเค้ามากๆ
ตอนนี้ถึงจะได้ตัวใหม่มา.. แต่ก็คิดว่า คงไม่มีตัวไหนแทนชูจังได้เลย ชอบความเป็นคุณหนู แสนอ่อนโยน เรียบร้อย ขี้อ้อน ฉลาด เชื่อฟังของชูจัง ..มาตอนนี้จึงอดคิดไม่ได้ว่า ชูจังไม่ยอมมาเข้าฝัน เพราะเค้าไปเกิดใหม่รึเปล่านะ แล้วถ้าเค้าไปเกิดใหม่.. เราจะมีโอกาสได้มาเจอกันอีกไหมนะ...ยังรออยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ อยากจะได้เจอเค้าอีก ดังนั้นจึงตัดสินใจ ไปสั่งลูกสุนัขพันธุ์มอลทีสจากร้านโกลมี่เพ็ต ในหาดใหญ่ เพราะหาหลายร้าน..ไม่มีพันธุ์มอลทีสเลย จึงต้องสั่งซื้อจาก กทม. อาจจะแพงกว่าไปซื้อโดยตรงจากฟาร์มหน่อย แต่ก็ถือว่าเป็นค่าเสียเวลา ที่เราไม่ต้องขึ้น กทม.ไปหาซื้อเอง
เพียงแต่พอสั่งซื้อ ทางร้านบอกว่า.. คงอีก 1-2 สัปดาห์ถึงจะได้ อา..ทำไงดีล่ะ โรคซึมเศร้ามันจะกำเริบเล่นงานแล้ว ระหว่างนี้ทนไม่ไหว เลยต้องไปหาลูกชิสุห์มาเลี้ยงเป็นเพื่อนไปพลางๆ พร้อมกับตกลงใจ (แบบลังเลเล็กน้อย) คราวนี้..จะเลี้ยงสองตัวทีเดียวเลย (รึว่า..จะยกให้น้องสาว เพราะเค้าชอบพันธุ์นี้มาก )
แล้วในวันที่ 28 พ.ค.หลังจากไปสั่งลูกหมามอลทีสแล้ว ก็เลยได้ลูกหมาชิสุห์ วัย 2 เดือนกับ 1 สัปดาห์มาเป็นลูกชายตัวใหม่ค่ะ ซึ่ง..เ้จ้าลูกชายตัวใหม่.. ชื่อน้อง "เรียว" จะเรียก "เรียวคุง" หรือ "เรียวจัง" ก็ได้ค่ะ
แต่เลี้ยงไปๆ ไม่นึกว่ามันจะฉลาดแฮะ ...อายุแค่นี้ มาอยู่แค่ไม่ถึงสัปดาห์ สอนอะไรก็รู้หลายเรื่อง แถมพอเริ่มรู้ว่าเราเป็นนาย ก็เริ่มรู้จักประจบแล้วด้วย
สงสัยงวดนี้.. คงเลี้ยงสองตัวแน่... พระเอกสองตัว กับนางเอก 1 คน
หุหุ... นิยายรักสามเส้า..เรื่องนี้ ท่าทางน่าจะ โหด มัน ฮา แถม ปั่นป่วนน่าดูชมเชียวล่ะ -__-'
^___________^
......
ปล. โฉมหน้ายาเม็ดรักษาโรคตรอมใจ ของฉันค่ะ ยี่ห้อนี้ ได้ผลจังเลย ดีกว่ายาของหมอซะอีก เพราะทำให้วุ่นแทบทั้งวัน จนไม่มีเวลานั่งเศร้าเลย ^^'
สุดท้ายนี้...ขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง และก็..ขอบคุณสำหรับครอบครัวที่อบอุ่น และมิตรภาพที่แสนดี ณ ที่แห่งนี้ค่ะ
บันทึกเมื่อ 1 มิย.50
k-jira
ความเห็น (5)
สวัสดีเรียวจัง
อยู่เป็นเพื่อนคุณแม่พี่ชูจังนะคะ
อีกหน่อยหนูจะได้เข้าไปอยู่ในส่วนลึกของใจของแม่อีกคน
.......
ดีใจที่กลับมาค่ะ
........
คิดถึง
ดีใจด้วยคนค่ะ ที่น้องจูนมีเพื่อนใหม่แสนซน ให้ยุ่งๆจนไม่ต้องอยู่คนเดียวในที่ๆเคยมีชูจัง พี่โอ๋ว่าต้องทรมานมากที่จะมองไปทางไหนก็ต้องมีอะไรให้นึกถึงเค้า เก่งแค่ไหนก็ทำใจยากค่ะ คนละเอียดอ่อนแบบน้องจูนด้วยแล้ว น่าเป็นห่วงมากค่ะ ถ้าไม่มีใครมาช่วยอยู่ด้วยแบบนี้ ยาขนานเอกอย่าง "เวลา" ก็คงช่วยไม่ได้ค่ะ น้องจูนฉลาดหาวิธีช่วยใจตัวเองนะคะ สมกับที่เป็น "k-jira" จริงๆ
ว้าว น้องเรียวคุง น่าหยิกจังเลยค่ะพี่จูน
เสียใจด้วยอีกครั้งนะค่ะ :(
ดิฉันก็เลี้ยงแมวค่ะ แม้ขนาดในฝัน ถ้าฝันว่าเจ้าเหมียวที่เลี้ยงเป็นอะไรไปจะร้องไห้สุดๆ จนตื่นค่ะ
อยากนำเพลงมาฝากค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เป็นเพลงที่ สีฟ้า แต่งให้กับแมวของเขาที่เสียไปค่ะ
เพลง คนเดียวในหัวใจ ร้องโดย ใหม่ เจริญปุระ
ไม่เคยมี วันใดๆ เวลาใด ที่เธอไปจากฉัน จะเป็นวัน จะเป็นเดือน จะเป็นปี ฉันยังคงเก็บมาฝัน
แม้เราจะไม่มีวันพบเจอ กันเหมือนอย่างเดิม ไม่เหมือนอย่างเก่า ฉันก็ยังคอย จะฟังข่าวคราว ของเธอเสมอ
มองจดหมาย กองหนังสือ หรือแจกัน ก็ยังคงอยู่ตรงนั้น มองต้นไม้ มองทะเล และท้องฟ้า ก็ยังเป็นอยู่อย่างนั้น
ทุกๆ อย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนอย่างเก่า เพียงแต่วันนี้ มองไปมันเหงา เพราะมันขาดเธอ
ไม่มีใครทดแทนเธอได้เลย ไม่มีใครเคยเข้ามาในใจ ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้เลย เธอคนเดิมคือคนเดียวในหัวใจ
และยังคงคิดถึงเธอตลอดมา และยังคิดถึงเธอทุกเวลา และยังคิดถึงทุกทีที่หลับตา และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบกัน ฉันรอแต่เธอ
ทุกๆ อย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนอย่างเก่า เพียงแต่วันนี้ มองไปมันเหงา เพราะมันขาดเธอ
ไม่มีใครทดแทนเธอได้เลย ไม่มีใครเคยเข้ามาในใจ ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้เลย เธอคนเดิมคือคนเดียวในหัวใจ
และยังคงคิดถึงเธอตลอดมา และยังคิดถึงเธอทุกเวลา และยังคิดถึงทุกทีที่หลับตา และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบกัน ฉันรอแต่เธอ ฉันรอแต่เธอ ฉันรอแต่เธอ