ฉันเหมือนเป็ด
วันนี้มานั่งพิจารณาตัวเอง
แล้วก็เกิดอาการ "เซ็งเป็ด" ครับ
เพราะรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นเป็ด
รู้กว้าง แต่ไม่ลึก ทำงานก็เรื่อย ๆ
เรียนตั้งแต่เด็กจนโต ก็เรื่อย ๆ พอผ่าน ๆ
กีฬาก็เหยาะแยะ ดนตรีก็ก๊องแก๊ง
ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน พอจะบอกคนอื่นได้ว่า
"มีความสามารถพิเศษอะไร" มันก็คงเหมือนกับเป็ด
เดินได้ ว่ายน้ำได้ บินได้ แต่ไม่เก่งซ๊ากกก อัน
เลยไปดูซิว่า สมาชิก "เป็ด" แบบเราเยอะแค่ไหน
ก็เลยไปเจอกลอนถูกใจมาครับ
~~~~~~~~~~~~~
ความรู้ฉันมีบ้างเหมือนอย่างเป็ด
แถมใจเด็ดหาญกล้ามาขีดเขียน
ด้วยหลายครั้งยังเขลาน้อยเล่าเรียน
อยากแนบเนียนภาษากล้าอวดตน
คงเป็นที่ยอมรับกับเขาบ้าง
เลียนแบบอย่างมาใช้อาจได้ผล
คำสื่อสารผ่านตาต้องน่ายล
อยากเป็นคนดูดีมีความรู้
ด้วยมีใครไหมหนอขอโปรดช่วย
ฉันไม่สวยรวยฝันอันเลิศหรู
การศึกษาน้อยนิดลองคิดดู
หากคุณครูเมตตาอย่าเกี่ยงงอน
พูดจาหรือก็แย่แน่ติดขัด
ไม่เจนจัดเลยหนอขอใครสอน
โปรดเมตตาอย่าเบื่อเกื้อกูลกลอน
จ่ายเงินก่อนก็ได้ไม่ว่ากัน
~~~~~~~~~~~~~
ตรงใจเราจัง
คนเหมือนเราก็เยอะเหมือนกันแฮะ
สบายใจแล้วครับ
ความเห็น (12)
- สมัครสมาชิกด้วยคนครับ
สวัสดีครับอาจารย์ต้อม
- แต่ก่อนผมติดตามอ่านบันทึกของอาจารย์ครับ
- อาจารย์หายไปนาน กว่า ๖ เดือน
- พอกลับมาเป็นใบหน้าใหม่ ผมก็จำไม่ได้ ในหลายบันทึกที่ผ่านมาครับ
- ในหลายบริบท พวกอาจารย์เราก็เป็นเป็ด เพราะตัวเองทำตัวอย่างเป็ดอย่างหนึ่ง และเขา..คนนั้น ต้องการให้เราเป็นเป็ดอีกอย่างหนึ่ง
- เมื่อไร เรารู้ว่าเราเป็นเป็ด แสดงว่าเรารู้จักตัวเองมากขึ้นครับ.. เข้าใจว่าเรามีเพื่อนเป็ดเต็มแหล่งสถานศึกษาเลยครับ..
- ชอบกลอนที่เอามาฝากจัง... ขอบคุณครับ
Aj. Tom kha,
I feel like I am a duck as well because I like to learn a variety of skills but I'm no good at anything. I'm just browsing...555
อ.สมชาย แสงอำนาจเดช
สวัสดีครับ เข้ามาแวะทักทาย
ผมเคยเป็น เป็ด
ตอนนี้ คิดว่า เป็นห่าน (ค่อยละม้ายคล้ายหงส์หน่อย)
แต่ว่า อนาคตอยากเป็น หงส์ (เหิร)
ในสังคม ระบบการศึกษาขั้นปริญญาตรี เตรียมคนให้ออกไปทำงานและพร้อมปรับตัว เปลี่ยนแปลง กับสิ่งแวดล้อม หรือบริการสังคม หรือติดต่อกับสาขาอื่นได้อย่างคล่อง (ต้องการทักษะและความรู้กว้าง)
ถ้าเราเลือกที่จะศึกษาจำเพาะทาง (ทั้งในระบบการศึกษา หรือศึกษาด้วยตนเอง---นอกระบบ) ก็จะเริ่มรู้ลึก ขึ้นมาอีก และจะเริ่มเกี่ยวข้องในกลุ่มคนพวกเดียวกัน
แต่ถ้ายังพร้อมต่อการเรียนรู้และมุ่งมั่น เลือกอย่างมั่นใจว่าจะจับเรื่องใดเรื่องเดียว อันนี้ต้องจับเจ่าอยู่กับสิ่งนั้น เปิดหู เปิดตารับข้อมูลเรื่องนั้น ค้นอย่างจริงจัง ฝึกเป็นบ้าเป็นหลัง เวลาส่วนใหญ่อยู่กับสิ่งนั้น มีความสุขกับมัน ทำตนให้ชำนาญ เข้าวงร่วมวิจัยเฉพาะที่ตนสนใจ อย่าเสียเวลากับกระพี้ ถึงตอนนั้นคนอาจอยู่ใกล้ส่วนสูงสุดของความรู้เรื่องนั้น ถึงวันนั้นอาจจะมีคนเพียงไม่กี่คนที่คุยกับคุณรู้เรื่อง หรือบางทีอาจจะรู้สึกรำคาญเมื่อต้องคุยกับคนที่ไม่รู้อะไรสักอย่าง
บางที ชีวิตก็น่าคิดว่า จะเป็น เป็ดใช้ชีวิตแบบเป็ด เป็นห่านใช้ชีวิตแบบห่าน หรือเป็นหงส์ ใช้ชีวิตหงส์ดี
(ต้องขออภัย ถ้ากระทบอะไร ไม่มีเจตนาครับ)
แล้วแวะมาอีก สวัสดีครับ
- บางที บางเวลาคนเราก็เหมือนเป็ด
- แต่ว่า มนต้องมีสักเรื่องสิ อ.ต้อม ที่เรารู้สึกว่า เราเป็น หงส์
- แต่กระนั้นก็เถอะ ขอสมัคร เป็นสมาชิก เป็ด ด้วย นะคะ
เห็นด้วยกะ อ. สมชายค่ะ
อาจารย์ต้อมคะ
- อ่านชื่อบันทึกแล้วสิ่งนึกถึงเพลง ... ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมองเพราะในคลองมีหอยปูปลา ...
- แหมๆ มีสมาชิกครอบครัวเป็ดน้อยมารายงานตัวกับอาจารย์ต้อมเป็นระยะๆ นะคะ
- บางทีการที่คนเราก็มีความจำเป็นที่จะต้องทำอะไรหลายๆ พร้อมๆ กัน โดยไม่มีโอกาสที่จะเรียนรู้สิ่งหนึ่งสิ่งใดให้มีความเชี่ยวชาญเพียงอย่างเดียวอย่างที่ใจอยากทำ
- แต่เชื่อว่าผู้ที่มีความสามารถในการเรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับหลายๆ ได้ เมื่อมีโอกาสหรือค้นพบในสิ่งที่ตัวเองชอบก็จะสามารถทำสิ่งนั้นได้อย่างดีเลิศแน่ๆ เลยค่ะ
- ตอนนี้มองตัวเอง ---> สงสัยก็เป็ดเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเมนต์นะครับ
ดีใจจังครับ เพื่อนร่วมอุดมการณ์เยอะ
ครูอ้อยก็เป็นเป็ดค่ะ เป็ดตุ๋นด้วยค่ะ
เป็ดไม่ดีตรงไหน
แม้ไม่เก่งซักอย่างแต่ก็ทำได้ทุกอย่าง ได้กำไรนะที่ทำในสิ่งที่คนเก่งเฉพาะอย่างทำไม่ได้
ตอนนี้มีกระทรวงหนึ่งนำหลักการทำงานแบบเป็ดมาใช้
เป็นการทำงานลักษณะที่ต้องมีจิตอาสา
คือไม่ต้องเก่ง แต่ขึ้นอยู่กับความพยายามพัฒนาตนเอง
ถ้าทำงานแบบ งานใครงานมัน เมื่อคนนั้นไม่อยู่ ผู้ใช้บริการก็จะเบื่อและเสียความรู้สึก
ดังนั้นทุกคนจึงต้องรู้งานของทุกคน เพื่อทำแทนกันได้ แม้ไม่เก่งเท่ามืออาชีพก็ตาม