"ลุงแจวเรือจ้าง...กับหนุ่มนักเรียนนอก..."

เรื่องเล่าจากเมลค่ะ

สนุก ๆ แฝงด้วยข้อคิด.....ขอให้มีความสุขนะคะ

"ลุงแจวเรือจ้าง...กับหนุ่มนักเรียนนอก..."


เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา...
เรียนเก่งมาก...
ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์...
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน...
 
บ้านของเด็กหนุ่ม...
อยู่อีกฟากหนึ่ง...ของทะเลสาบสงขลา...
ต้องนั่งเรือแจว...ข้ามไป...ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง...
 
เรือที่ติดเครื่องยนต์...ไม่มีเหรอ...ลุง...?
ไม่มีหรอกหลาน...ที่นี่มันบ้านนอก...
มันห่างไกลความเจริญ­...มีแต่เรือแจว...
 
โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง...โบราณมาก...
ที่อเมริกา....เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง...ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก...
 
ไปส่งผมฝั่งโน้น...เอาเท่าไร...ลุง...?
80 บาท...
OK...ไปเลยลุง...
 
ในขณะที่ลุงแจวเรือ...
หนุ่มนักเรียนนอก...ก็เล่าเรื่องความทันสมัย...
ความก้าวหน้า...ความศิวิไลช์...ของอเมริกาให้ลุงฟัง...
 
เมืองไทย...เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว...ล้าสมัยมาก...
ไม่รู้คนไทย...อยู่กันได้ยังไง...?
 
ทำไมไม่พัฒนา...ทำไมไม่ทำตามเขา...เลียนแบบเขาให้ทัน...?
ลุง...ลุงใช้คอมพิวเตอร์...ใช้อินเตอร์เน็ต...เป็นไหม...?
ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่เป็น...
โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ....ชีวิตลุงหายไปแล้ว...25 %....
 
แล้วลุงรู้ไหมว่า...เศรษฐกิจของโลก...ตอนนี้เป็นยังไง...?
ลุงไม่รู้หรอก...
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ...ชีวิตของลุงหายไป...50 %
 
ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม...ลุง...?
ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหม...ลุง...?
ลุงไม่รู้หรอก...หลานเอ๊ย...
ชีวิตของลุง...ลุงรู้อยู่อย่างเดียว...
ว่าจะทำยังไง...ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น...
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้...ชีวิตของลุง...หายไปแล้ว...75 %
 
พอดีช่วงนั้น...
เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง...คลื่นลูกให­ญ่มาก...ท้องฟ้ามืดครึ้ม...
นี่พ่อหนุ่ม...เรียนหนังสือมาเยอะ...จบดอกเตอร์จากต่างประเทศ...
ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม...?
ได้...จะถามอะไรหรือลุง...?
 
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม...?
ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง....
 
ชีวิตของเอ็ง...กำลังจะหายไป 100 % ...แล้วพ่อหนุ่ม...

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาขำๆๆ
• ดีใจที่ว่ายน้ำเป็น
• เคยอ่านภาคภาษาอังกฤษ
• คล้ายๆๆแบบนี้เลยครับพี่สาว
• ขอบคุณครับ

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

สวัสดีค่ะ

        เคยอ่านเรื่องเล่าเรื่องนี้แล้ว แต่นานมากแล้ว  ยังจำได้เลยค่ะ อ่านไป ขำไป ทำให้รู้สัจธรรมว่า ในบางสภาวะ ความเก่งที่คุณมีอยู่ ก็ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้

 

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

น้องชาย  น้องแป๊ด

อ่านแล้วให้อะไรตั้งเยอะแยะในชีวิตค่ะ

[mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง]

 ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่าครับ

            ชีวิตคนเรามักเอาเข้าไปผูกไว้กับเรื่องนั้นเรื่องนี้ โดยที่สาระจริง ๆ ไม่ใช่เลย

           เงินทองเป็นของมายา ข้าวปลาเป็นของจริง อันนี้แน่นอนกว่าครับ รู้เรื่องนี้ชีวิตมี 100 เปอร์เซ็นต์

[krunarong]

ขอบคุณครับ

• อ่านแล้วเห็นภาพเลย
• มีสาระและแง่คิดดีครับ
• การกลับลำ (อยู่กับธรรมชาติ) ดีกว่าเดินตามเขาไปเรื่อย ๆ (เทคโนฯ+ทุนนิยมแบบสุดโต่ง) เพียงแต่เรารอ เขาก็จะต้องกลับมาหาธรรมชาติแน่นอน เฮ้อ โลกเริ่มร้อนเล้วไง (เข้าเรื่องมั้ยนี้) เอานะ หยวน หยวนเนอะ 
• ขอบคุณอีกครั้ง และจะรออ่านเรื่องต่อไปครับ

[Bright Lily]

• แวะมาเยี่ยมและขำด้วยคนค่ะ
• เข้าทำนอง ปัญญาท่วมหัว เอาตัวไม่รอดหรือเปล่าคะ
• ภูมิปัญญาของคนท้องถิ่นที่จดจำ เรียนรู้กันมาสุดยอดค่ะ

[Panda]

• เอารูปที่คิดว่าเข้ากับเรื่องมาประกอบครับ
• 
• http://gotoknow.org/blog/wichitchawaha/64987

 

[พี่ของ..อีน้อย]

ปัจจุบัน โลกสอนให้คนเรายึดบูชา เเต่สิ่งประกอบภายนอกนะ จริงๆเเล้วการวิ่งตามกระเเสโลกาภิวัฒน์ คนน่าจะเหนื่อยนะ เดินช้าๆ เเต่มั่นคงจะดีกว่า เเละถ้าเรารู้สึกว่า "พอ" ความสุขจะตามมาจริงๆๆๆเลย ขอยืนยัน

[สิทธิรักษ์]

ได้ข่าวไม่สู้ดี  เสียใจด้วยครับ

จากใจ..........................เหลียง

 

[กมลวัลย์]

สวัสดีค่ะ คุณ somporn poungpratoom

เรื่องนี้คล้ายกับเรื่องที่เขียนโดย Goenka เลยค่ะ หาอ่านได้ที่นี่ค่ะ อ.ศิริศักดิ์ แปลไว้

มีเวอร์ชั่นของไทยด้วย.. ดีจังค่ะ  ^ ^

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณ

Miss somporn poungpratoom

 

เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา...
เรียนเก่งมาก...
ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์...
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน...

อ่านสนุกดีครับ...

ผมคิดเล่น ๆ นะ...

คนอยู่ริมทะเล  ริมคลอง  เขาเก่งเรื่องว่ายน้ำแน่   ๆ

ในชีวิตจริงครับผม...

[IS]

เค้าคงลืมเรียนวิชาเอาตัวให้รอดอ่ะนะคะ

คนที่จะจบดร.ทุกคนต้องเรียนนะคะ อิอิ 

^___^