ชีวิตเหมือนนิยาย
ตอนที่ต่อมา
ป้อก ป้อก ป้อก ป้อก
"เอ้ยเสร็จยังเนี่ย"
"ยังมีไรหรอพี่มาแต่เช้าเชียว "
"ป่าวหรอกจะมาเบิกตังค์ "
"จะบ้าหรอพี่ที่หนูมีตังค์ที่ใหนหละ เดียวลงไปวันนี้สระผมก็เลยลงไปช้าหน่อย "
แล้วเขาก็เดินจากไป
จะเป็นอย่างนี้ทุกครั้งพอไกล้จะถึงวันที่ 5คือวันเงินเดือนออก เหตุการณ์ปกติ เมื่อวานไม่ได้ไปใหนค่ะ พอดีเราทำกุญแจรถหายไปใหนไม่ได้เลยค่ะ ไม่รู้ไปลืมไว้ใหน ที่โรงหนังก็ไม่ใช่เพราะว่าไปถามเขาแล้ว เหลืออีกที่หนึ่งคือ ร้านอาหารตอนแวะกินข้าวแถวสวนหลวง อยากไปถามเขาดูแต่ไม่ได้ไปอีกนั้นแหละ.
"ไม่โทรหาพี่เลยนะน้อง "
"อ้าวก็โทรแล้วพี่แต่มันไม่ติด"
"อ้าวหรอ "
"ค่ะ "
"แล้วพี่โอ๋อยู่ใหนคะ "
"พอดีเพื่อนพี่โทรมา"
"จะไปออกกำลังกายแขน "
"นั้นก็ไปเถอะพี่ตามสบาย "
"เป็นไรอีกเนี่ย "
"ป่าวหรอก "
"นั้นพี่ค่อยโทรหาน้องนะ "
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆสายตัดไป ตังค์หมด แล้วเขาก็ไปเล่นสนุกเกอร์ที่เขาชอบเหตุการณ์ปกติค่ะ
พอดีเพื่อนโทรมาจะขึ้นรถไฟแล้ว หัวลำโพง-บางแก้วขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะแล้วเราค่อยเจอกันตอนเรากลับบ้านนะเพื่อนรัก
คำสำคัญ (Tags): #ไม่ต้องรักมากมายขอแค่ซื่อสัตย์กับฉันก็พอ
หมายเลขบันทึก: 100566เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2007 09:09 น. ()ความเห็น
- ตามมาอ่านอีกเช่นเคย
- แล้วเรื่องตอนต่อไปจะเป็นเช่นไรนะ