อนุทิน 138325

สำหรับบางวัน...ที่ผมอยากกอดตัวเอง...

...........................

ย้อนหลังอ่านบันทึกท้ายสุดของตนเองเกือบสามเดือนแล้ว

เนิ่นนาน...เนิ่นนาน...ห่างหาย...หายไป

คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง...

สามเดือน...ห่างหายไป

กับงาน...

กับหัวใจที่บอบช้ำกับการพลัดพรากสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก (เจอบ่อย แต่ไม่ชาชินสักที)

กับการนอนโรงพยาบาล 5 วัน 4 คืน (เกือบตาย ถูกรถชน)

กับการกอดลูกๆ

กับการสวดมนต์....

...........................

วันนี้อยากกอดตัวเอง

ด้วยการเขียนบันทึก....

##วันศุกร์ 31 ตุลาคม 2557

คิดถึงเช่นกัน

ชีวิตมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปครับ

รออ่านบันทึกครับ

มาให้กำลังใจ

ขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจ..ทุกท่านเข้าใจกับการสูญเสีย..พลัดพรากเป็นทุกข์ ถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ยากจะรับรู้ได้อย่างแท้จริง..สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สู้ สู้ ครับ ;)…

สติ ปัญญา เข้มแข็ง นะคะ

คิดถึงยิ่งนัก…สวัสดีค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

พี่มารับกำลังใจจากโกทูโนเช่นกัน

คิดถึงเสมอ คุณหมอผู้มีหัวใจที่อ่อนโยน กอดตัวเองบ้างนะ…หลังจากที่กอดคนอื่นมามากแล้ว

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก