ขอเล่าเรื่องย้อนหลังนะครับ อย่างที่บอกไว้ว่าน้องที่เข้าร่วมกิจกรรมค่ายอาสาสมัครการจัดการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง ณ มหาชีวาลัยอีสาน นิสิต ร่างกายพิการ แต่ใจไม่ได้พิการ หลายๆคนเก่งมาก พิมพ์คอมพิวเตอร์ได้เร็วจนเราตาดีๆอาย หลายคนมีทักษะทางภาษาที่ดีเพื่อนที่ช่วยเพื่อนก็เป็นเด็กที่ใฝ่ดี งานดีผู้เขียนได้พบแต่สิ่งดีๆทำให้อยากกลับมาทำงานให้ได้มากที่สุด
วันนี้ตั้งใจการนำเสนอการนำเสนองานของนิสิต พ่อครูบาสุทธินันท์ให้ผู้เขียนลองแบ่งนิสิต ตามฐานความต้องการของกลุ่ม เช่น หมูเหมยซาน ไก่ เห็ด ผัก เมื่อนิสิตไปดูแล้วก็กลับมาทำ mind mapping นำเสนอ หลังจากที่พ่อครูบาสุทธินันท์ให้ข้อมูลเพิ่มเติม นิสิตค้นคว้าและเขียนลงบันทึก ปรากฏว่านิสิตทำได้ดีมีประเด็นที่น่าสนใจมาก การซักถามในการนำเสนอจะทำให้ผู้ค้นคว้าตีประเด็นที่ค้นคว้าได้ แตก ลองมาดูรูปภาพนะครับ
การนำเสนอของกลุ่มหมู
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> การนำเสนอของกลุ่มผัก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> การนำเสนอของกลุ่มเห็ด </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p align="center"></p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p align="justify"> ความตั้งใจขอนิสิตแบบที่บอกไว้ว่า ร่างกายพิการแต่ใจไม่ได้พิการ </p><p align="justify"></p><p align="justify"> </p><p></p><p align="justify"> ฝากไว้แค่นี้ก่อนนะครับ อยากเขียนออกมามากๆๆแต่ว่ามีเวลาค่อนข้างน้อย สมาธิไม่ค่อยมีเนื่องจากทำงานวิทยานิพนธ์ไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร การอ่านหนังสือใช้การสังเคราะห์ทำให้ต้องใช้เวลานาน ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการทำงานครับผม …. </p>
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ รออ่าน blog พี่หนิงอยู่สิท่า...อิอิ เมื่อคืนนี้...
น้องชาย
ตามมาอ่านและให้กำลังใจเสมอนะครับ
บางครั้งไม่ได้ฝากข้อความไว้...แต่ใจส่งถึงกันนะครับ ...อิอิ...
ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
(รออ่านบันทึกน้องหนิงด้วย....ฮา......)
ขอบคุณท่านอาจารย์ขจิต ที่นำกิจกรรมดีๆของนิสิตมาเสนอครับ
กัมปนาท
มาเยี่ยม...
จากการชมภาพก็รู้ว่า...ผู้อยู่เบื้องหลังมีความจริงจังขนาดไหน...ใส่ใจต่อเพื่อน ๆร่วมโลก...ให้ได้รับการเรียนรู้...นะครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ