วันนี้ (3 ม.ค.51) คุณพ่อของลูกศิษย์ได้รับการฌาปนกิจศพไปเรียบร้อย ย้อนจากบันทึก ลูกศิษย์ผู้สูญเสีย "คุณพ่อ" ก่อนวันปีใหม่ 3 วัน

และวันนี้กลับมาสอนหนังสือเป็นวันแรกในปีนี้ ... สอน 12.00 - 14.00 น. กับ 15.00 - 17.00 น. วิชาเดียวกัน สองห้องเรียน

คาบหลัง .. เช็คชื่อนักศึกษา เฉลยคะแนนการสอนกลางภาค เฉลยข้อสอบ ดำเนินการสอน นัดวันเวลาเรียนในคาบต่อไป

นักศึกษาวิชาเอกพลศึกษามาแจ้งให้ทราบว่า "อาจารย์ครับ ปรัชญามาสอบไม่ได้แล้วครับ เขาเสียชีวิตแล้ว"

ผมตกใจและค่อย ๆ ถามไปว่า "เสียชีวิตเพราะอะไรครับ" นักศึกษาบอกว่า "โดนรถชนครับอาจารย์ เพิ่งเสียศพเมื่อวันที่ 1 ม.ค.51 นี้ครับ"

ใจผมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม .. ใจเสียเลย ... แล้วเอ่ยปากว่า "ทำไมเอกพละ ถึงได้ถูกรถชนบ่อยจัง" นักศึกษาก็บอกว่า "ไม่ทราบครับ"

คือเรื่องของเรื่องครับ ในระยะเวลา 1 ปีการศึกษามานี้ ที่ผมได้มีโอกาสสอนนักศึกษาเอกพละมาตลอด ทุกห้องเรียนต้องมี

"นักศึกษาถูกรถชน นอนอยู่โรงพยาบาล มาไม่ได้ครับ"

"เพื่อนถูกรถชนมาสอบไม่ได้ครับอาจารย์"

แบบนี้ 3 - 4 รายแล้วนะครับ

แต่พอมาเทอมนี้ "ตายเลย" ไม่ให้ใจเสียได้ยังไงครับ

นั่งปลงอยู่นานแล้วบ่นว่า "ทำไมช่วงนี้มีแต่คนตายกัน ไม่เข้าใจ"

แน่นอนครับ "ความตาย" มันห้ามกันไม่ได้ครับ แต่ทำไมถึงตายล่ะครับ

คนเราต้องมี "สติคอยกำกับ" ไม่ใช่หรือครับ คนที่ไม่มีสติกำกับ ย่อมมีความเสี่ยงที่จะไม่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้

เช่น ถูกรถชน .. ตอนข้ามถนน เดินอยู่ มีสติคอยกำกับหรือไม่ครับว่า ดูซ้าย ดูขวา ดูหน้า ดูหลัง ก่อนไหม แล้วค่อยข้าม ค่อยเดินต่อไป

หรือกรณีของคุณพ่อนักศึกษาที่เสียชีวิตไปครับ อายุ 50 ปี เสียชีวิตด้วยสาเหตุ "ตับแข็ง" ทำอะไรมาคงไม่ต้องบอกกันนะครับ

"สติที่คอยกำกับ" ไม่ได้บอกว่า "อย่าดื่ม อย่าดื่ม ถ้าเราเป็นอะไรแล้วภรรยาและลูกเราจะอยู่กับใคร" แต่อีกจิตคงบอกว่า "ดื่มเหอะ ๆ เดี๋ยวเพื่อนจะว่าเอา เดี๋ยวไม่สนุกสนาน แก้เซ็งดี"

แบบนี้ไม่รู้จะให้พูดยังไงต่อไปครับ "สติไม่ได้กำกับการกระทำ"

กายสำนึก จิตสำนึก มโนสำนึก มันต้องเพิ่มขึ้น เหมือนฉีดวัคซีน ครับ

ไม่งั้น ก็ตายกันอย่างง่าย ๆ ไม่มีเหตุผลแบบนี้ เสียดายชีวิตมนุษย์ครับ น่าจะทำประโยชน์กันได้มากกว่านี้

เสียดาย ... โอกาสที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ ครับ ..

หรือคิดให้สบายใจก็ "เกิดมาใช้กรรม" เฮ้อ !!!

เป็นอุทธาหรณ์ครับ

บุญรักษา ครับ :)