สวัสดีครับท่านครู

สบายดีไหมครับ ผมอยากให้น้ำท่วมใจมากกว่า จะได้กลายเป็นน้ำใจครับ...น้ำท่วมใจไว้ซักพัก ก็อาจจะกลายเป็นการดองใจ น้ำที่ใช้ในการดองนั้น อาจจะเรียกว่าน้ำใจ  เผื่อเอาไปใช้รดการศึกษาให้เจริญงอกงามฟื้นกันต่อไปครับ

สิ่งที่ผมเห็นกองหนังสือนั้น ผมคิดถึงต้นไม้ก่อนเลยครับ

แล้วก็เกิดคำถามต่อไปว่า ผลิตภัณฑ์จากต้นไม้เหล่านี้ จะไปวางไว้ที่ไหน....ในลำดับต่อไป....

ขอบพระคุณมากครับ 

สวัสดียามเช้าค่ะครูบาฯ...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

• ดีใจ สุขใจ ที่ท่านพูดเรื่องนี้  เพราะคนไทยไม่พูด  หรือที่พูดก็ไม่เข้าเรื่อง  พูดเอาประโยชน์ใส่ตน  วันนี้ ที่โรงเรียนที่ครูอ้อยสอนจะมีการประชุมผู้ปกครองนักเรียนประจำปีการศึกษา...ก็จะมีการพูดอย่างที่ครูอ้อยกล่าวไปแล้ว  ...จะมีหรือเปล่าที่จะลุกขึ้นพูดแบบ...ที่ครูบาฯเสนอ...เรื่องจริง
• ภาพที่ครูวุฒินำมาลง  นั้นเกิดขึ้นจากความกลัวของครูผู้รับการประเมินในส่วนหนึ่ง  และส่วนที่ครูอ้อยเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้อง...ไม่ได้หมายความว่าจะมีเอกสารมากมายออกมาโชว์แบบโชว์กึ๋นแบบนี้เลย...ครูอ้อยมีหลักเกณฑ์ของการจะเป็น....ครูชำนาญการพิเศษ  โดยไม่ต้องมี...อะไรมากมายดังภาพ
• น้ำไม่ท่วมโลกหรอกค่ะ  น้ำมันท่วมเอ่อใจ  และความรู้สึกถึงครูทุกคน  ที่ยังลอยคอ  การกำหนดคุณภาพ หรือศักยภาพของครู  ได้เปลี่ยนแปลงแล้วเล่าเฝ้าแต่เปลี่ยน...ไม่พอดี  ไม่ลงตัวสักที  จึงต้องหวังเอกสาร  ด้วยความกลัวน่ะค่ะ..จึงได้มากมายแบบนี้  ความที่กลัวจะพลาดในสิ่งที่หวัง...ครูก็เป็นปุถุชนที่มีความทะยานอยากนะคะ.....
• เพราะอะไร  สาเหตุอะไร  มันประกอบไปด้วยเหตุหลายอย่าง  ที่สำคัญคือ..การไม่เห็นด้วยว่า..ครูคือคนสำคัญ..ไงล่ะคะ...นอกกครูจะพัฒนาตนเองเพื่อยกระดับ  ..ลองครูอ้อยไม่มีปริญญา  ไม่มีประสบการณ์ด้วยไขว่คว้ามา...ใครล่ะจะมารักและเอ็นดู...ขนาดนี้คือครูอ้อย..ยังเมิน..ไม่มองก็มี..นับประสาอะไรกับ  ครูที่ไม่มีซี  ไม่มีปริญญา  จะอ้าปากได้หรือ..อะไรที่พึ่งได้  ครูก็จะทำ  ครูอ้อยก็เคยทำเอกสารแบบนี้  ทุกวันนี้ ก็ยังไม่ได้ชั่งกิโลขาย  ยังอยู่เต็มตุ้  เพือนๆที่รักความก้าวหน้ามาขอดูก็มากมาย
• อย่างไรก็ตาม..มีอยู่อย่างหนึ่งที่เป็นธรรมชาติ  คือ  ไม่อยากให้ใครได้ดีมาเทียบตัวเอง..แน่นอน  ..มีจริงค่ะ  พวกผู้บริหารนี่ล่ะตัวดีที่ไม่อยากให้ครูน้อยมามีซีมากกว่าตัว  ทั้งๆที่ซีไม่มีแล้วก็ตาม  การพัฒนาตนเองนี่ล่ะ  จึงได้ยากเย็น และทุกที...ขึ้นทุกที
• น้ำไม่ท่วมโลกหรอกค่ะ  แต่ท่วมใจ  ครูอย่างน้อย ก็ ครูอ้อยคนหนึ่งล่ะค่ะ

คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะพ่อครูฯ

    ทุกวันนี้ ครูหลาย ๆ คน อยู่แบบน้ำท่วมปาก อยากพูด ก็พูดไม่ได้  เขาให้ทำอะไรก็ทำ

       ครูที่โรงเรียนลูกสาว  ทำทุกอย่างตั้งแต่ภารโรง ยันครู

      ไหนจะต้องมานั่งเสียเวลา ทำเอกสาร ประเมินโน่น ประเมินนี่  แทนที่จะเอาเวลามานั่งคิด นั่งหาวิธีการใหม่ ๆ เพื่อสอนเด็ก ๆ แทนที่จะให้อ่าน ให้เรียนเฉพาะในตำรา

• ไปเยี่ยม blog ท่านครูบาแล้วทำให้นอนไม่หลับ  ข้าน้อยสมควรตาย...                 

• เป็นคนพูดไม่เข้าหูคนน่ะครับ
• ที่ไม่ค่อยอยากยุ่งวงการอื่นมากเพราะที่เกี่ยวข้องอยู่โดยตรงก็เต็มกลืนแล้ว   เรื่องของท้องถิ่น  ขยะ  สุขภาพ  ( พูดไม่เข้าหูพรรคพวกเลย )
• เหลือคุณครูไว้คุยเล่นกันมั่ง อิอิ
• ไปสตึกวันที่ 22 ก.ย. นี้  จะเป็นผู้ฟังที่ดี ( กลัวไม่ได้กินข้าว ไม่มีที่นอน อิอิ )

• เห็นด้วยกับครู  รัตติยา เขียวแป้น
• เห็นด้วยกับครู   สิริพร กุ่ยกระโทก
• เห็นด้วยกับครู เม้ง สมพร ช่วยอารีย์
• ผมเห็นครูที่ดงหลวงพยายามทำอะไรอะไรหลายอย่างแต่เหมือนแบกภาระมากเกินกว่าจะทุ่มเทงานสอน
• อเมริกาเขาแพ้สงครามเวียตนาม เขารีบส่งนักสังคมวิทยา มานุษยวิทยาเข้าไปศึกษาเลยว่า ทำไม ?
• ครูเล็กๆที่ปลายทุ่งแม้จะพูด ก็ตกแค่คันนานั่นเอง ไปไม่ถึงศูนย์กลาง อาจจะไปถึงบ้าง ก็กลายเป็น เสียงนกกระจิบเสียงนกกระจอกไป ไม่ใช่เสียงครูที่แบกภาระล้นอกที่มีตัวตน
• ด้วยความเคารพครับ

• คนในวงการการศึกษารีบพัฒนาการศึกษานะครับ ( ปฏิรูป )
• ไม่อยากให้ท่านครูบาต้องโพกหัวออกมานำการปฏิวัติ ( การศึกษา )
• โปรดฟังอีกครั้ง  555 

ดีใจหลายที่จะได้ต้อนลับ ท่าน

เอาแบบสบายๆเหมือนคนรู้ใจมาเจอกัน

จะเติมฝันให้เฟื่องกลับไปเมืองพิษณุโลกเลยเชียว

..เรื่องสังคม ไปป่วนยาก ทำเรื่องของเราเอง สร้างโลกเราเอง อยากทำอะไรก็ทดๆๆๆลองๆๆๆสนุกไปวันๆ เรื่องใหญ่ๆนั่งมองไกลๆห่างๆ เว้นแต่วันไหนร้อนวิชาขึ้นมา  ก็แวบไปหาให้เขามั่นใส้บ้าง จะได้มานอนยิ้ม อิอิ

ผมชอบมากๆ เลย ที่ ใครสักคน  เคยบอกว่า

ภ้าเรา ยกเลิก การศึกษาในระบบทิ้ง ไปให้หมด   การศึกษาไทยเจริญเติบโตแน่นอน

เห็นภาพแบบนี้   ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น กับ การบริหารการศึกษา ทั้งโลก ?     ผู้บริหาร โง่ แกล้งโง่  หรือ แสบ !!!

ไม่รู้จะทำยังไง  ถ้าครูเห็นว่าไม่ดีไม่เหมาะ ก้ไม่พูดออกไปดังๆ  เขียนจดหมายไปถึงเจ้ากระทรวงบ้าง ลงหนังสือพิมพ์บ้าง ทำบัญชีหางว่าวบ้าง

จะไห้พวกบ้าอำนาจ เห็นว่าการออกกฏเกณฑ์ที่ตลกๆมาให้ครูทำนั้น มันไม่ใช่แนวทางที่ถูกต้อง ยิ่งครูเสี่ยงตายทางใต้ด้วยแล้วยิ่งน่าคิด..

สงสัยว่าจะหาเด็กมาเรียนแบบใหม่ลองดู  จะมีเด็กที่มีใจอยากจะเรียนเพื่อให้มีความรู้จริงๆไหมนี่

บันทึกของท่านครูบาฉบับนี้รู้สึกเหมือนได้ยาแรง แต่ขม (ขื่น) รู้สึกอะไรหลาย ๆ อย่าง

• ในระดับมหาลัยก็มีการประเมิน ทั้งภายในและภายนอก ต้องทำกิจกรรม ทำตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ถึงจะได้คะแนน บางภาควิชา บางคณะ บางมหาลัยต้องการได้คะแนนดี ๆ บางครั้งก็ต้องมีการผลักดัน(หรือสร้างข้อมูลเพื่อตอบสนอง)
• มีมุมมองที่มองระบบการศึกษาเป็นฐานอำนาจ ฐานเสียง
• มีมุมมองที่มองมหาลัยหรือโรงเรียนเป็นธุรกิจ การค้า
• และอื่น ๆ อีกมากมาย  แล้วเมื่อไรจะดีล่ะครับท่าน