เราได้ศาสตร์อะไรจากงานเฮฮา (1)

(ผัดต้นหอมฝีมือครูบาอร๊อยอร่อย)

การได้อยู่กับผู้รู้เพียงระยะเวลาสั้นๆไม่กี่วัน ดีกว่าอยู่กับพวกลาป่วยใจหลายสิบปี ในช่วงที่เปิดโปรแกรมหน้าจอฉายLCD. อาจารย์สังเกตเห็นวิธีทำวิธีใช้งานคอมพิวเตอร์แบบกะท่อนกระแท่นของผม ท่านก็รู้ว่าจะต้องพัฒนาอีกมาก จึงแนะนำเบื้องต้นวิธีค้นหาข้อมูลแบบสะดวกและรวดเร็ว แม้แต่การนำเสนอไม่ว่าจะเป็นPower Point หรือการเปิดคลิ๊ปวีดีโอ ในเมื่อความไม่รู้ไม่พร้อมในทุกเรื่องทุกจุด อะไรที่เห็นว่าจำเป็นเร่งด่วนอาจารย์ก็จะแนะนำเช่น การใช้และดูแลเครื่องเสียง ฯลฯ ประเด็นที่จะเขียนถึงต่อไปนี้จะตอบคำถามว่า เฮฮาอย่างไรจึงได้ศาสตร์  

     

 

     (เรียนทุกเรื่อง ทุกเวลา ทุกเนื้อหา อาจารย์สอนเรื่องใช้วิทยุติดตามข่าว)

• อาจารย์Handy

คติประจำใจ ทุกชีวิต ล้วนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ปัจจุบันเป็นรองคณบดีฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศและกิจการพิเศษ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม สนใจเรื่องไฟฟ้าอีเลคโทรนิคมาตั้งแต่วัยเด็ก รัฐบาลญี่ปุ่นให้ทุนไปศึกษาดูงานเรื่องนี้ จึงมีความเชี่ยวชาญด้านสารสนเทศเป็นพิเศษ

เมื่อคนชั้นครูหรี่ตามองข้างเดียวก็รู้แล้วว่า ผมมีกึ๋นแค่ไหน ผ่านการฝึกฝนมาในระดับใด เมื่อรู้สมมุติฐานแล้วสามารถสรุปข้อแนะนำให้เข้าใจง่ายๆ อาจารย์เสนองานแบบรวบรัดเพราะจำกัดด้วยเวลาอธิบายเหตุผลว่าทำไมถึงออกแบบPower Point เช่นนี้ หรือแม้แต่ผมฉายภาพกลีบดอกบัวร่วง อาจารย์ก็มีภาพดอกบัวที่นำมาอธิบายปริศนาธรรม นี่แหละการเรียนลัดที่ถูกวิธี ซึ่งจะแตกต่างจากการCopyงานที่ทำกันเกร่อ อย่าจำไปปะปนกันระหว่างการCopyกับการเรียนงานนะครับ

อาจารย์คุยถึงเรื่องการเรียนให้รู้ สรุปเรียกว่า การเรียนรู้ แบบ "ฉลาดรู้คร่าวๆก็คือ

1.เรียนรู้ด้วยความมุ่งมั่นศรัทธาเห็นคุณค่าของสิ่งที่จะเรียน 
2.เรียนรู้ด้วยกระบวนการใฝ่หาความรู้คู่คุณธรรม
3.เรียนรู้ด้วยการให้ได้นำไปใช้อย่างฉลาด
4. เรียนรู้ด้วยความ ไม่ประมาท หมั่นตรวจสอบและพัฒนา

การพบกันในช่วงสั้นๆ แต่มีความหมายถึงการบ้านที่จะได้ร่วมมือกันทำงานระยะยาวในอนาคต นับเป็นวาสนาของมหาชีวาลัยจริงๆที่อาจารย์มาเป็นตัวช่วย (สำนวนทีวี) ในช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มนี้.

ติดตามอ่าน ท่านอื่นๆที่นี่.