นักเรียนตัวน้อยๆของครูอ้อย  กระตือรือร้นมากเลยที่จะได้เรียนภาษาอังกฤษ 

ตอบสนองความรู้สึกของครูผู้สอนภาษาอังกฤษ....อย่างครูอ้อยจริงๆสิคะ  

ต้องเริ่มต้นด้วยวิธีนี้ทุกวันเลย.....แบบขาดไม่ได้  

นักเรียนทุกคน.....ไม่ว่าจะเก่ง  จะปานกลาง  หรืออ่อนปวกเปียก..จะชอบวิธีโดยถ้วนหน้า   

ครูอ้อยเคยเขียนในบันทึกเรื่อง.....การสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารระดับประถม   ซึ่งมีการยอมรับ  และแสดงความคิดเห็นจากเพื่อนครูผู้สอนภาษาอังกฤษหลายท่านทีเดียว.....ที่ได้สอนวิธีนี้  

นอกจากครูอ้อยจะใช้สอนนักเรียนในชั้นที่ตนเองรับผิดชอบแล้ว   ยังได้ขยายผลไปยังเพื่อนครูที่อยู่ในกลุ่มสาระฯของตนเองด้วย  

จากนั้นครูอ้อยยังขยายไปยังการพัฒนาครูเพื่อให้มีหรือเลื่อนเป็นครูชำนาญการพิเศษ อาจารย์ 3 เชิงประจักษ์ 

ซึ่งได้มีการยอมรับว่า...นักเรียนมีการพัฒนา  ชอบการพูดและกล้าที่จะพูดอย่างกว้างขวาง  

ครูที่นำวิธีนี้ไปใช้เล่าให้ฟังว่า....น้องอ้อยคะ  พี่ได้นำวิธีนี้ไปใช้  นักเรียนของพี่  เริ่มยกมือ  มีความพร้อมที่จะตอบแล้วค่ะ   ....

ครูอ้อยก็เลยแนะนำต่อไปอีกว่า....ยังมีวิธีที่จะเสริมให้นักเรียน.....รักการอ่านและเขียน....โดยใช้ตาราง 

ครูอ้อยเรียกว่า Backward style 

ซึ่งใช้ได้ผลกับนักเรียนของครูอ้อย......แต่ยังไม่ได้ขยายผลไปยังเพื่อนครู   การใช้ตาราง  เป็นการย่นย่อความรู้สึก  ทำให้นักเรียนอยากอ่านอยากเขียนมากขึ้น  .....

ด้วยความรู้สึกของตนเอง  ครูอ้อยเคยมีความรู้สึกเมื่อยังเด็กว่า....เวลาที่ครูให้ทำ Drills ที่ต้องเขียนมากๆ   ทำไมครูจึงให้เขียนมากๆ  ก็เพราะครูต้องการฝึกเราที่เป็นนักเรียนให้รักการเขียนมากๆ  

แต่ตอนที่ครูอ้อยเป็นเด็ก.....คิดว่า....เสียเวลาจังแฮะ   ทำไมไม่เขียนแบบนี้  ซึ่ง.....ย่นย่อเวลาได้ตั้งเยอะ  

ครูอ้อยจึงใช้วิธีนี้กับนักเรียนบ้าง.....แบบถอดใจนักเรียนมาสู่ตัวเอง   ซึ่งก็ได้ผล...

แล้วครูอ้อยจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้.....อีกครั้ง.....ให้ชัดเจน.....โปรดติดตาม