มหัศจรรย์สังสรรค์สนทนา (1)


มหัศจรรย์สังสรรค์สนทนา (1)

สองสามวันนี้ผมได้มีโอกาสปลีกตัวไป แต่ไม่ใช่ปลีกวิเวก (วิเวกคงจะเป็นคำบรรยาย อุปมาอุปมัย หรือ พรรณนาที่ใกล้เคียงน้อยที่สุด) แต่เป็นการต่อเติม หล่อเลี้ยง พลังแห่งความเลื่อนไหล และการระเบิด แตกออก ดูดซึมซับ ของพลังงานหลากหลายรูปแบบเท่าที่จินตนาการจะเอื้ออำนวยให้เรียก เท่าที่ภาษาจะมีไว้ใช้ ซึงก็ยังไม่เพียงพอ

เพราะนี้คือวาระแห่งการพยาบาลสงขลานครินทร์ (to say the least !!)

ฝ่ายการพยาบาล รพ.สงขลานครินทร์ พี่อวยพร (พี่ติ๊ก) พี่สุดจิต (พี่แอะ) และภายใต้ความกรุณาของใครอื่นเป็นไม่ได้นอกจากพี่ป๊อก (พี่สมสมัย) หัวหน้าฝ่ายบริการพยาบาล ทำให้เกิด มหัศจรรย์สังสรรค์สนทนา นี้ขึ้นมา ไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร จัดอีกกี่ครั้งๆก็ไม่มีทางจะได้แบบนี้

เพราะ acausal connection ทำให้กิจกรรมครั้งนี้ถึงพร้อมด้วย "วาระ" หลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นโอกาสที่กระบวนกรสุดยอดของเราว่างมานำกิจกรรม โอกาสที่หัวหน้าฝ่าย หัวหน้า ward เกือบ 100% ของทั้งโรงพยาบาลจะจัดสรรลงตัวมาร่วม โอกาสที่ผู้ช่วยกระบวนกร (มือเก๋า) จะมาพร้อมกัน

และผมได้มีโอกาสไปเป็นพยานบุคคล (lived witness) ของ "วาระ" ที่ว่านี้ตั้งแต่ต้นจนจบ

สุนทรียสนทนา (Dialogue) ถูกเขียนจารึกลงไปเป็นหนึ่งใน เครื่องมือ การสื่อสารของทั้ง HA และ TQA ในหนังสือ Learning Organization ของ Peter Senge ฉบับ Revised the 5th Discipline เขียนไว้อย่างเปิดเผยถึงการใช้สุนทรียสนทนาในกระบวนการเกิด Team Learning

จาก Fifth Discipline; personal mastery, mental model, shared vision, team learning and system thinking: พัฒนาตน ฝึกฝนเป็นนิสัย ร่วมใจกัลยาณมิตร เรียนรู้คิดเป็นทีมงาน ร่วมสานเป็นระบบ

เป็นการแสดงถึงความฉับไวของกระบวนการคิด ความตื่นตัวในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และพฤติกรรมที่เชื่อมโยงกับผลแห่งการทำงานคุรภาพที่ต่อเนื่อง (continuous quality improvement) และที่น่าสนใจ น่าตื่นเต้น มากๆ ก็คือ ความพร้อมเพรียง ความร่วมมือร่วมใจ และ จิตแห่งการเรียนรู้ ในกิจกรรมครั้งนี้ หล่อหลอมเป็นอันหนึ่งอันเดียวได้อย่างน่าชื่นชม

สองคืนสามวัน เป็น workshop สุนทรียสนทนาฉบับเร่งรัด แต่ก็ไม่ถึงกับน้อยเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ "ต้นทุน" นั้นเพรียบพร้อมด้วยคุณลักษณะหลายๆอย่าง

อาทิ ผู้เข้าร่วมเป็นอาชีพพยาบาล ผู้มีประสบการณ์ 10+ ปี up และมีไม่น้อยที่ 20+ ปี มีทั้งประสบการณ์การดูแลผู้ตกอยู่ในความทุกข์ทั้งกาย ใจ จิตวิญญาณมามากมาย และทุกวัน มีหน้าที่สอน ฝึกอบรม น้องพยาบาลมานับสิบๆรุ่น มีหน้าที่วิจัยหาวิธีที่จะทำงานอย่างไรจึงจะช่วยเหลือคนได้มากที่สุด ทำอย่างไรคนจึงจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุด ผ่านการรวบรวมประวัติมากมายของคนไข้ ซึ่งต้องใช้กระบวนการฟัง เป็นการ deep listening มาโดยตลอด อาจจะเรียกได้ว่า สุนทรียสนทนา นั้น แทบจะอยู่ในเนื้องานมาโดยตลอด ทุกวี่วัน นั่นเอง

ในฐานะพยาน ขอทำหน้าที่เป็นวณิพก เล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น จากบัญชรใจของผมเอง

เป็นเพียงมุมหนึ่งของจิตเปิด ฟองน้ำ ซึมซับสะเก็ดน้ำ จากมหาสมุทร delta เท่านั้น

หมายเลขบันทึก: 91885เขียนเมื่อ 22 เมษายน 2007 22:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

มาขอปูเสื้อรอฟังอย่างตั้งใจค่ะ

^__________^

เอา "ปูเสื่อ" ก็พอมั้งครับคุณจูน อย่า "ปูเสื้อ" เลย (เสียวไส้ฮับ แฮ่ะๆ)

 

 แหะๆ..แหม..พิมพ์ผิดโดนแซวเลย

ได้หัวเราะยามดึกนะคะ เราเลยไม่ปูเสี่อดีกว่า

เอาเป็นว่าขอมาเฝ้าบล็อก คันฉ่องนกไฟ รอด้วยคนค่ะ คุณ Phoenix โฆษณาเรียกน้ำย่อย บันทึกเปิดเรื่องนี่ยอดเยี่ยมสุดๆเลยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท