Le Petit Cafe (ตอนหนึ่ง)

เป็น "โหมโรง" ที่หนักแน่น และเชื้อเชิญมากๆ อ.วิศิษฐ์ (โยดา) นั่งเป็นประธาน (นั่งตรงไหนก็เป็นประธาน) แวดล้อมด้วย Apprentice และเจไดใหญ่น้อย อ.ประสาท นั่งทะแยงๆฝั่งตรงข้าม ผมไหล่ชนไหล่กับ อ.มนตรี สักประเดี๋ยวรู้สึกว่า อ.ฌานเดชก็เข้ามา ตอนนั้นวูบแรกก็มี impression ว่า อืมมม. มืออาจารย์ใหญ่จัง ต่อมาก็ อืมมม.. เท้าอาจารย์ก็ใหญ่จัง จนกระทั่งหลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ ก็ได้ทราบว่าไม่เพียงแต่ "ใหญ่" เท่านั้น พลัง หรือ ชี่ ที่ไหลอยู่ในร่างกาย อ. ฌานเดช เป็นอะไรที่บ่มเพาะ หล่อเลี้ยง เติบโต มากว่า 20 ปีของการฝึกกุงฟูอย่าง serious จริงจัง ประดุจดั่งเป็นภาระกิจหนึ่งเดียวของอาจารย์ (ก็อาจจะใช่)

เราเริ่มแลกเปลี่ยน ชิมลาง ยกประเด็น

รับฟัง รับรู้ หล่อเลี้ยง

ได้ยิน หน่วง ห้อยแขวน

ไตร่ตรอง ใคร่ครวญ ครุ่นคิด

แจกแจง จำแนก ชี้แจง

ชี้แนะ รับฟัง หล่อเลี้ยง

จับประเด็น แยกประเด็น หาประเด็น

สรุปประเด็น ไม่สรุปประเด็น ไม่แยกประเด็น

เชื่อมโยงประเด็น เชื่อมโยงทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เชื่อมโยงทุกสิ่งทุกอย่าง

อา... สามคืนสี่วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรนี่

แต่กาแฟอร่อยอย่างนี้ เค้กแบบนี้

เราอยู่ถูกทึ่แล้ว