แล้วก็มาถึงช่วงเปิดใจ โดยให้ Blogger of the month แต่ละท่าน เล่าถึงความประทับใจที่ได้รู้จัก..กับ gotoknow  มา 1 ปี

 

มาฟังกันเลยค่ะ!!!

 อ.วัลลา …          (ผู้รับรางวัลสุดคะนึงท่านแรก) …ทำให้เกิด commitment และ เป็นแหล่งที่จะ search หาความรู้

อ.วิบูลย์ (มน.)       เล่าว่า ได้เพื่อน ได้ฐานข้อมูล ได้เครือข่าย ได้ที่ปรึกษา ได้ศรัทธาของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของการปฏิบัติงาน

คุณอ้อม วิไลลักษณ์(ลำปาง)…ขณะนี้กำลังทำวิจัย ลปรร.ใน 5 จว. ได้มิตรภาพ ..ทำให้ผู้บังคับบัญชาเห็นความสำคัญของงานเรามากขึ้น..ได้ไปกระตุ้นให้ คณะฯ อยากรู้จัก KM ..ให้คนในชุมชนเปิด blog ตื่นตัว..         รวบรวมที่ชุมชนเขียนมาเป็น KA เป็นศูนย์รวมข้อมูลของชุมชนเอง

ดร.โอ๋ (มอ.)…      เรารู้อะไรอยากให้คนอื่นรู้ด้วย..บอกสิ่งที่เราคิดได้..  

                               ได้เรียนรู้ตัวเอง ...

ครูนงเมืองคอน… gotoknow ช่วยสร้างนิสัย “การบันทึก”

คุณชายขอบ           ..ทำแล้วได้เพื่อน...ติด blog … เหมือนโดน “หักดิบ”

                                ช่วงเปลี่ยน version II..

ดร.กระปุ๋ม...           ก็ติด blog เช่นกัน เพราะได้ ลปรร. และอีกมากมาย.... ส่วนใหญ่สารภาพว่า…หาก in love กับ gotoknow แล้วยากนักที่จะถอนตัวได้....

....คงเหมือน เล่น กอล์ฟ ?!  

ยิ่งไดร์ฟ... ยิ่งแม่น!     ยิ่งเขียน....ยิ่งมันส์!!!

บางท่านบอกหากไม่มีเวลาเขียนขอลงรูปก็ยังดี …: )

 

คุณหมอพิเชฐ        (แห่งบ้านตาก) ได้เรียนรู้จาก gotoknow มาก...  ยิ้มแฉ่ง พยักหน้าหงึกๆ   แล้วบอก …คราวหน้าผมใส่รูปอย่างเดียวเลย..(อยู่นี่เอง...)

อ.JJ. …           KM ทำให้ได้คน..."คอเดียวกัน"  เกิด link

                              เชื่อมเครือข่าย ได้รายงานสด ทุกเรื่องของ ...ยกเว้น

                              เรื่องของ...

คุณวีระยุทธ์ ...       ได้ความเป็นเพื่อน มีกำลังใจ มีพลัง .....จุดอ่อนคนไทย ไม่ชอบเขียน  ความรู้อยู่ในหัว ... จะเอาข้อมูลต้อง “ตัดหัว!”.... อุแม่เจ้า!!! 

แต่บางทีไม่มีอารมณ์.... ก็เขียนไม่ออกเหมือนกันนะ  เขียนให้สม่ำเสมอ + share tacit ตลอดเวลา.ไม่ง่ายนะ!  (ศิลปินงัย)

 หลายท่านก็ให้ความคิดเห็นคล้ายๆ กันว่า  ถ้าเป็นวิชาการเพียวๆ ก็ไม่มันส์     ไร้สาระไปเลยก็ไม่อยากอ่าน  บางท่านบอก........เวลาเขียนแล้วไม่มีคนอ่าน....ชีวิตสับสน!!!   

ก็มีการแนะนำว่า…ตอนแรกๆ ก็ให้ เขียนมาก่อนเถอะ   แล้วก็จะมีคนเข้าไปอ่าน comment (ก็ blogger of the month เองล่ะค่ะ …น่ารักนะคะ) เมื่อได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชาวบ้านยิ่งถ้าเป็นคอเดียวกัน ….ที่นี้ล่ะ…ถ้า network ล่ม !!  โอย…เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง  คุณชายขอบกับดร.กระปุ๋ม ยืนยัน…เหมือนโดน “หักดิบ”!!! 

 

ดร,จันทวรรณ  ก็เสริมว่าต้องช่วยกันเปลี่ยนให้คนที่เพิ่งเริ่มต้นเข้ามาเขียน แบบกลัวๆ กล้าๆ หรือที่ดร.จันทวรรณ เรียก “Laager” (ไม่ทราบเขียนทุกรึเปล่านะคะ) ให้เป็น “blogger” พี่น้องอีกหลายท่านก็ช่วยกัน share ประมาณว่า....

   -ให้กระตุ้นตัวเอง (self motivation) จาก laager เป็น blogger

  -ให้กำลังใจ น้องใหม่ที่เข้าวงการ.....   “เขียนมาเถอะพี่จะช่วย

    comment”   

  -ให้ feedback หลังใช้ระบบกับผู้พัฒนา.......

  ......เพื่อ On-line Community ที่ยั่งยืน  (แบบ spiral) 

วันนั้น ...ชาว bloggers ก็ได้ ให้ feedback ทั้งหลังใช้ (versionI) และ อยากจะใช้ (versionII) กันอย่างทั่วหน้า และหน๋ำใจ ...

ส่วนนักพัฒนาคู่ขวัญของเราได้รับความคิดเห็นไปพัฒนาต่อและ มองหน้ากันด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม …อย่างมีความสุข…

แต่...แต...แต..แต..แต่...แต๊...แต่...แต...

(based on true story  ^_^ )