ก้าวที่หนึ่งมั่นคง...ก้าวต่อไปมั่นใจ...


ก้าวที่หนึ่งมั่นคง...ก้าวต่อไปมั่นใจ...เช้านี้ขอพูดเรื่อง...ก้าว...คนเรานี่ต้องมีการก้าวเสมอจะก้าวหน้าก้าวหลัง...ย่อมมีกันทั่วทุกคน  

อาจจะไม่ก้าวหน้าทางการเรียน  แต่แน่นอนต้องก้าวย่างไปบ้างในแต่ละวัน  

จะก้าวอย่างไรก็ตาม  ก่อนที่จะก้าวต้องมีจิตใจที่มั่นคง   สภาพร่างกายแข็งแรง   สมองแจ่มใส  มีการคิดก่อนที่จะทำเสมอ  ...ก้าวนั้นก็จะมั่นคง  

ส่วนก้าวต่อไป..เมื่อมีความมั่นคง  ต่อไปต้องมี...ความมั่นใจ  

เคยมานั่งพิจารณาการทำงานของตนเอง  หลายๆครั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ  ทำไปตามกระแส  ทำไปตามกับการได้รับคำสั่ง  หรือตามความจำเป็น  

แต่ก็มีหลายๆงานที่มีการวางแผน  อย่างหยาบบ้าง  อย่างละเอียดบ้าง   งานนั้นจะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีทุกงานไป  

ขอแต่ให้มีเวลาในการคิด  คำนวณ  และนำประสบการณ์จากการที่เคยปฏิบัติมาแล้ว  หรือจากการได้ฟังข้อคิดเห็นจากผู้อื่น  ข้อมูลที่ได้มา  ก็จะนำมาประมวล  เขียนแผนสั้นๆ  ในระยะเริ่มต้น  สำรวจปัญหาที่จะเกิดขึ้น  หาแนวทางการแก้ปัญหา..ไปไปมามา...ครูอ้อยนี่  กำลังเข้าสู่งานวิจัยหรือนี่.....

เมื่อวันก่อน    ครูอ้อยกำลังก้าวย่างขึ้นบันไดไปทางซ้าย  แต่ผู้ปกครองมาทักทางขวา  ขาของครูอ้อยชักกลับไม่ทัน   สมองกับขา  กับเสียงเรียกมาหลายๆทาง...ทำให้ก้าวย่างของครูอ้อยที่จะขึ้นบันไดนั้น...สะดุด..

การสะดุดนี้..ถือได้ว่า..เป็นขั้นตอนหนึ่งของการก้าวย่างในการปฏิบัติงาน...ฉันใดฉันนั้น  การก้าวย่างในการเดิน  หรือการก้าวย่างในการปฏิบัติงาน...ต้องใคร่ครวญทบทวนให้ชัดเจน  ทั้งปัญหาที่จะเกิดขึ้น  พร้อมๆกับแนวการดำเนินการ....

แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น...หากการก้าวย่างของครูอ้อยได้มีสายตามที่มั่นคง  มีการเตรียมพร้อม  จากสมอง  ปัญญา  ขบคิดถึงปัญหาและแนวดำเนินการมาอย่างรอบคอบแล้ว...ก้าวย่างของครูอ้อยที่จะขึ้นบันได  ก็จะปลอดภัย  

ถึงจะมีเสียงเรียกจากใครก็ตาม....เตือนตนเองเสมอว่า...เวลาเป็นของเราทุกคน...ไขว่คว้า  เอามันมา..บริหาร..จัดการให้เข้ากับตัวเองให้ได้...

ก้าวต่อไปของใครก็ตาม...ก็จะมั่นคง....

ก้าวที่หนึ่งมั่นคง...ก้าวต่อไปมั่นใจ  

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย
หมายเลขบันทึก: 129482เขียนเมื่อ 19 กันยายน 2007 06:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ก้าวไปอย่างมั่นคง ขอบคุณคุณครูอ้อยค่ะ

 

  • สวัสดีครับ  ครูอ้อย
  • บางทีการสะดุดในจังหวะก้าว
  • ก็เป็นเสมือนการสะกิดเตือนให้เราก้าวช้าลง
  • เพื่อหันกลับมามองรอยทางแห่งการจะงหวะก้าวที่ผ่านมา
  • ....
  • ขอให้มีก้าวที่มั่นคง...และเป็นก้าวที่มั่นใจ ..นะครับ

สวัสดีค่ะน้อง....ใบบุญ

  • แวะมาทักทายครูอ้อยแต่เช้าเลยค่ะ...ก้าวแรกออกจากบ้านจะเป็นขาข้างขวาหรือข้างซ้ายก็ตาม...ต่างก็เป็นขาของเรานะคะ...แต่ต้องก้าวย่างอย่างปลอดภัยด้วยขาของเราและเพื่อขาของเราด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดียามเช้าค่ะน้องชาย...แผ่นดิน

  • ก้าวที่มีสะดุด..นั่นหมายถึงว่า...ความก้าวหน้าต่อไปนั้น...จะเกิดขึ้นกับเรา..เพราะความดี  จึงทำให้มีการสะดุด...ไม่ใช่สะดุดด้วยตัวเรา...
  • เราต้องก้าวต่อไปอีก  เมื่อรู้ว่าสะดุดจากอะไร...หากการสะดุดนั้น...ไม่ดี...จากสาเหตุที่ไม่ดี...ก็ป้องกัน  อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกค่ะ.....ก้าวต่อไปของเราก็จะไม่สะดุดอีก...
  • นอกจากสิ่งเร้าภายนอกเท่านั้นที่จะมาสะดุดเราได้ค่ะ...น้องชาย

คิดถึงนะคะ

สวัสดีครับครูอ้อย

          เข้ามาทักทายก่อนไปสอนครับ

          บางครั้งผมก็เป็นอย่างที่ครูอ้อยว่า

          แต่ว่าบางทีก็ไม่อยากก้าวเดิน เพราะอ่อนล้า

          แต่ความจำเป็น หน้าที่ หลีกหนีไม่ได้ ต้องลุกขึ้น แล้วเดิน  สะดุดบ้าง ราบรื่นบ้าง  ก็ต้องเดิน

          สร้างกำลังใจขึ้นมาเองครับ สร้างพลังขึ้นมาเอง เพราะนั่นเป็นทางเดียวที่จะเดินต่อไปได้

สวัสดีค่ะ  ท่าน ...konphet

  • ก้าวหลายก้าวของเรา  อาจจะมีเพื่อนเดินก้าวไปด้วยกัน เพื่อนๆก็อาจจะมีอุปนิสัยแตกต่างกัน   ในขณะที่ก้าวเดินไป  ก็ต้องศึกษาทั้งงานและศึกษาเพื่อนไปด้วย...ยากยิ่งนัก  แต่เราก็ต้องฝ่าฟันกันไป  ล้มลุกคลุกคลานไปกับงาน  ไปกับเพื่อน..หลายครั้งในชีวิตนี้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • สวัสดีครับ..คุณครูพี่อ้อย
  • น้องค่อนข้างให้ความสำคัญกับการก้าวมากครับ เพราะเคยสะดุดหกล้มหลายครั้ง
  • นับแต่นั้นเป็นต้นมาก็จะพยามให้รู้สติในการเดินแต่ละก้าว
  • การก้าวแบบการทำงานบางครั้งก็มีถอยบ้างเพื่อตั้งหลักครับ แต่จะถอยก็ต่อเมื่อรู้ว่ามันไม่ไหวแล้ว แย่แล้วขอตั้งหลักสักประเดี๋ยว แล้วก็เริ่มคิดก้าวต่อไปครับ
  • ขอให้พี่สาวก้าวอย่างมั่นคง และมั่นใจครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะน้องชาย

  • เมื่อคืนนี้  ครูอ้อยไม่ได้เข้ามาในบันทึกเลย  ไปกินข้าวนอกบ้าน  กลับมาคุยกับพ่อบ้าน  และก็นอนเลยค่ะ  ตื่นขึ้นมานี่ล่ะค่ะ  จึงมาอ่านและตอบ
  • คนเรานะคะ  ต้องมีการก้าว  โดยเฉพาะพวกเราชาวครู  ธรรมชาติของความเป็นครู  ต้องต้อนรับกับสิ่งใหม่เสมอ  เพื่อตัวเองและประสบการณ์ในการทำงานค่ะ
  • บางครั้งก็ย่ำอยู่กับที่  เช่นเรื่องเรียนปริญญาเอกของครูอ้อย  บางครั้งก็ถอยหลัง  เช่นเรื่องครอบครัว  แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  ต้องเป็นไปด้วยความสุข   สนุกสนาน   อย่าก้าวออกไปด้วยความทุกข์  เพราะเป็นความประทับใจที่ไม่ควรจะจดจำ..จริงไหมคะ
  • ขอขอบคุณนะคะที่เข้ามาหา  มาทักทาย  และแสดงความคิดเห็น  ให้ครูอ้อยได้มีพลัง  ที่จะคิดจะทำ  และก้าวต่อไปอย่างมั่นใจและมีความสุขค่ะ
  • อ้อยสวัสดีคะครู เข้ามาอ่านหลายเที่ยวรวมทั้งครั้งนี้อีก มีความสุขกับการก้าวที่หนึ่งมั่นคง...ก้าวต่อไปมั่นใจ...ขอบคุณคะครูอ้อย

สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณ..MOO

สงสัยอ่านบันทึกของครูอ้อยมาก..จนเขียนเป็น..อ้อยสวัสดีคะครู

มั่นคง  มั่นใจ

ขอบคุณค่ะ..คิดถึงด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท