ฉันถามอาจารย์แพทย์สมัยใหม่ผู้มีฝีมือมากท่านหนึ่งของโรงพยาบาลศรีนครินทร์ มข. ขณะท่านทำผ่าตัดว่า ท่านคิดอย่างไรกับการเรียนการสอนและการบริการ?

"ผมว่าผมให้ความสำคัญเท่ากันนะ การสอนนักศึกษาแพทย์ ก็คือการบริการทางการแพทย์ให้นักศึกษาดู นั่นก็คือการทำให้ดูเป็นตัวอย่าง

...แต่ถ้าถามถึงความทุ่มเท.....ผมทุ่มเทการสอน และนั่นก็คือ ผมก็ต้องทุ่มเทบริการให้นักศึกษาดู..... ถ้าอาจารย์ได้แต่สอนทฤษฎี แต่ไม่ทำให้เด็กดู เด็กก็ไม่เห็นแบบอย่าง แล้วเด็กจะเชื่อได้อย่างไร

....การสอนที่ดี คือการทำให้ดู

....การเรียนที่ได้ผล คือการได้นำไปปฏิบัติจริง"

พระราชดำรัสของพระราชบิดา....ติดอยู่ด้านหลังของอาคารเรียนของนักศึกษาแพทย์ค่ะ

นี่ก็เป็นความร่วมมือของ HACC.KKU และ โรงพยาบาลศรีนครินทร์ในงานนี้

....ผลงานของงานบริการวิสัญญีที่ได้รับคัดเลือก 2 เรื่องค่ะ....

"การริเริ่มสร้างเสริมคุณภาพชีวิตของบุคลากร"

"การพัฒนาคุณภาพอย่างต่อเนื่องในการระงับปวดหลังผ่าตัด"

...ชาวศรีนครินทร์ทุ่มเทแรงกาย แรงใจกันเต็มที่ค่ะ....

และทุกครั้งที่เห็นอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับ โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ....ฉันจะต้องปรี่เข้าไปหา...

....ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน....ฉันเลยเก็บมาฝากเพื่อนๆชาว มอ.ค่ะ....

ฉันประทับใจในการนำเสนอทุกครั้ง...เพราะดึงดูดความสนใจผู้อ่านได้ดีมากๆ

นำเสนอให้เข้าใจง่ายๆ...โดยส่วนตัวฉันไม่ชอบอ่านอะไรที่ยาวๆและยากๆ...และนี่ก็ตรงใจฉัน....

ฉันเคยรับฟังการบรรยายของอาจารย์จากโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ เมื่อหลายปีก่อน...เรื่องของคุณภาพโรงพยาบาล....

จำได้ดีถึงภาระกิจงานโรงเรียนแพทย์ ที่เปรียบเสมือนห่วง 3 ห่วงของงาน การเรียนการสอน การบริการ และการวิจัย ที่แต่ละห่วงมีขนาดเท่ากัน มีความสำคัญเท่ากัน....คล้องอยู่ด้วยกัน

โดยมีเนื้อที่ส่วนหนึ่งตรงกลางที่ทับซ้อนกัน...นั่นแทนคำบอกว่า

....ถ้าเราอยู่ ณ พื้นที่บริเวณที่เป็นรอยเชื่อมต่อของสามห่วง...จะทำให้เราทำงานคุณภาพที่ตอบภาระกิจสามอย่างได้อย่างไม่มีวันเหนื่อย.....

ดังนั้น...(นั่นเพราะเราคู่กัน....)

....ฉันก็อดที่จะเวียนไปใกล้ๆเพื่อเก็บภาพและแอบปลื้มใจไปกับเพื่อนด้วยไม่ได้ค่ะ....

....และฉันก็ยังจดจำไว้เป็นแนวทางในการทำคุณภาพของฉันในงานบริการวิสัญญีที่ มข.อยู่เสมอมา

ในงานนิทรรศการ9th.HA National Forum ของ สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล หรือเราเรียกแทนกันง่ายๆว่างาน HA เป็นภาพสะท้อนแบบอย่างที่ดีของทีมโรงพยาบาลทั้งหลายค่ะ

ฉันเห็นการร่วมมือ ร่วมใจกันของโรงพยาบาลโรงเรียนแพทย์ทุกสถาบัน น่าภาคภูมิใจแทนแพทย์ทั้งหลายในแบบอย่างที่ดีของการพัฒนาไม่หยุดนิ่ง...

(โปรดติดตามในบันทึกถัดไปค่ะ)