23 มิย.49 รวมพลคนเขียน blog ครั้งที่ 1 "blog ขับเคลื่อนองค์กรได้อย่างไร"
ดิฉันขอทำหน้าที่เล่าให้คนที่ไม่ได้ร่วมในวันนั้น รู้ว่าเราคุยอะไรกัน เริ่มต้นด้วยการสะท้อนหลากหลายความสนใจที่จะเข้ามาร่วมวงใน gotoknow.org
"เห็นคนข้างโต๊ะเมาส์สนทนากัน ตัวเองไม่รู้เรื่องก็ลองเข้าไป"
"มีเพื่อนแนะนำให้อ่านดูเริ่มเขียนเล่นๆ แบบเขียนเรื่อย ๆ "
"เขียนเพื่อความเก็บไว้เป็นแหล่งรวมงานกำลังเรียน ป.โท"
"เข้ามาเพราะคำว่า "ทานปัญญา" มาร่วมสร้าวคลังความรู้ของประเทศไทย"
"ได้ยินมาจากเวที ที่ อ.จันทวรรณ บรรยาย ลองเข้ามาอ่านติดใจข้อเขียนอ่านไปเรื่อยๆ คิดว่าแบบนี้เราเองน่าจะเล่าได้เพราะเป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์จากการทำงาน"
"วันหนึ่งจึงลองเล่าดู เกิดสายสัมพันธ์จากการให้ความเห็นให้กำลังใจกัน ตลอดเวลาเลยเป็นพันธะว่าเรามีคนคอยติดตามอ่านจึงต้องเขียนออกมาเรื่อยๆ"
"พี่ที่ทำงานเขาอยากเล่าแต่พิมพ์ไม่เป็นจึงเล่าให้เราเขียน เพื่อนอ่าน ให้ความเห็นต่อยอดเป็นความภูมิใจรู้ว่าประสบการณ์ที่เกิดจากการทำงานการจดจำของเรา เป็นประโยชน์ต่อคนอื่น"
"อยากเรียนรู้และใช้ blog เป็นเครื่องมือในการแลกเปลี่ยนในชุมชนที่ก่อตั้ง"
"ฝึกให้คนในหน่วยเล่าเรื่องจากการทำงานเห็นความสำคัญของการสังเกตการลำดับความคิด ถ่ายทอดสู่คนอื่น เล่าเรื่องความภูมิใจในแต่ละวัน จากการทำงาน"
"เป็นน้องใหม่อยากมาฟังว่าจะนำไปใช้ในการสื่อสารในชุมชนได้อย่างไร"
"สนใจจะนำไปใช้กับการเรียนการสอน ผมสอนนักศึกษากลุ่มเล็กๆ จะให้เด็กมีที่เข้าไปอ่านความคิด เรียนรู้วิธีคิด ของคนที่หลากหลาย"
เป็นแง่มุมต่างๆ เริ่มต้นพูดคุย ในวันนั้น ดิฉันเห็นความต่างของคนในองค์กรต่อการตอบสนอง gotoknow ที่เราพยายามส่งเสริมให้ใช้ถ่ายทอดแลกเปลี่ยน ต่อยอด ในสังคม มอ.ของเรา แต่สิ่งที่เป็นจุดร่วมกัน คือความปารถนาปราถนาดีที่จะพยายามจัดลำดับความคิดตนเองเพื่อการถ่ายทอดแลกเปลี่ยน หรือต่อยอด เริ่มต้นที่ตัวเองด้วยการ "ฝึกฝน" "เรียนรู้" "พยายาม" "พัฒนา" เพื่อให้ใช้เครื่องมือ (blog) นี้สื่อสารสิ่งที่คิดว่าเป็นประโยชน์สู่ผู้อื่น ในระหว่างทางเกิดมิติความสัมพันธ์การยอมรับความเป็นตัวตนของคนอื่น"พี่เม่ย"พูดว่า "การได้ติดตามอ่าน blog ของเพื่อนร่วมงานทำให้เรารู้จักในความเป็นตัวตนของเขา มุมมองที่เราไม่เคยรู้มาก่อนทำให้ เราเปิดใจรับ"
อ.ปารมี ช่วยเติมเติม "บันทึกใน blog สามารถสะท้อนปัญหาในที่ทำงานได้อย่างสร้างสรรค์ สิ่งที่เขาเล่าคือเรื่องงานเหตการณ์ที่เกิดขึ้นมันพัวพันกันในหน่วยงาน บังเอิญเขาเล่าว่าติดขัดอะไรตรงไหน พร้อมเสนอทางออกมาเรียบร้อยก็เป็นการ เห็นกันทั้งสองมุมพร้อมช่วยเชื่อมโยงเรื่องเล่าของ"คุณศิริ"ที่เล่าว่า "พี่คนนึงที่ทำงานเป็นคนเล่า ดิฉันพิมพ์ให้ นั่งช่วยกันหน้าจอ นั่นเป็นบรรยากาศ ให้เห็นว่าเป็นการใช้ blog เพื่อการพัฒนาองค์กรโดยแท้ เกิดสัมพันธภาพในหน่วยงาน ใช้ความถนัดของแต่ละคนที่แตกต่าง เติมเติมกัน ทำให้เกิดการยอมรับกันเป็นผลงานขององค์กร คร่าว ๆเป็นบรรยากาศการพูดคุยในวันนั้นค่ะ เกิดจากหลายๆ มุมมมองที่ช่วยกันเติมเต็ม เรื่องเล่าเร้าพลังที่เติมสีสรรในวันนั้นขอยกให้ "พี่จุด" ซึ่ง อ.ปารมี ได้กรุณาเล่าไว้อย่างครบถ้วนทุกประการแล้วค่ะ (click)
รู้สึกดีใจจังที่วันนั้นได้มีโอกาสเข้าร่วม รวมพลคนเขียน Blog ตอนแรกลังเลว่าจะไปหรือไม่ไป เพราะตัวเองปฏิบัติภาระงานในจุดตรวจวิเคราะห์การทดสอบที่ค่อนข้างยุ่งและเหนื่อยมาก เผอิญว่าน้องอ๋งติดค้างรับฝากงานอยู่ ก็เลยฝากน้องให้ทำงานแทน ตอนนี้รู้สึกโชคดีมาก ๆ ที่ได้ไป ขอบคุณที่เชิญน๊ะค๊ะ
เก็บรายละเอียดได้ดีเยี่ยมค่ะ รับประกันโดยคนที่อยู่ในเหตุการณ์คนหนึ่งค่ะ ขอให้มีหลายๆตอนนะคะ จะตาม...มาเชียร์
เอารูปตอนคุณเมตตากำลังเกริ่นๆคุยก่อนเปิดงานมาฝากด้วยค่ะ