กลับมาแล้วค่า...ได้รับการใส่ปุ๋ยจาก คุณ wwibul ที่ได้อ้างอิงถึงบันทึกนี้ เลยต้องมาสร้างความบันเทิง ต่อให้กับสมาชิก อีกค่าhttp://gotoknow.org/blog/intertwined/140428
************************************************
กะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่บนดอยบนเหนือสุดนู้นน อยากจะเป็นพลเมืองที่ถูกต้ องตามกฎหมาย มีบัตรประจำตัว มีสำมะโนครัว มีทะเบียนสมรสว่างั้นเถอะ วันหนึ่งกะเหรี่ยงหนุ่มลงมาจากเขา ตรงดิ่งไปที่อำเภอ ตั้งใจว่าจะมาจดทะเบียนสมรส พอมาถึง ก็ขอพบเจ้าหน้าที่ทันที
เจ้าหน้าที่ : มาจะให้ทำอะไรเล่านี่
กะเหรี่ยง : ผงจะมาจกทาเบียงคัก
เจ้าหน้าที่ : (อารมณ์ดี เลยพูดล้อเลียน) จกทาเบียงอาราย
กะเหรี่ยง : จกทาเบียง อ่า สงรก สงรกอ่า
เจ้าหน้าที่ : แล้วมึงจาจกกะคาย
กะเหรี่ยง : จก .. กา .. เมีย
เจ้าหน้าที่ : อ้าว .. เมียไม่ได้มาด้วยนี่ มึงต้องไปเอาเมียมา
กะเหรี่ยง : โอเคคัก ขอกคุงๆ .กะเหรี่ยงเผ่นขึ้นเขาทันที ...อีก 30 นาทีต่อมา ก้อลงมาพบเจ้าหน้าที่คนเดิม
กะเหรี่ยง : เลียกโล้ยแล้วคัก จกทาเบียง จกทาเบียง
เจ้าหน้าที่ : ไหนล่ะเมีย บอกให้ไปเอาเมียไง ต้องเอามาด้วย ขึ้นไปเอามาอีกทีนึง
..กะเหรี่ยงก้อรับคำ เผ่นขึ้นเขาไปอีก ..อีก 1 ชั่วโมงต่อมา ก็ลงมาพบเจ้าหน้าที่คนเดิม
กะเหรี่ยง : (เสียงป้อแป้ๆ ชักไม่ไหวแล้ว หมดแรง ) จกได้ยังอ่ะคัก
เจ้าหน้าที่ : แล้วเมียล่ะ เอามายัง
กะเหรี่ยง : ขึ้นไปเอามา 2 ทีแล้วคัก ..
......เมื่อไหร่จะจกซะทีอ่า ไม่มีแรง..จะเอาแล้วคัก....
************************************
สวัสดีค่ะคุณหุย
คิดถึงจังเลยค่ะ หายไปไหนมาค่ะเนี่ย
กลับมาคราวนี้ไม่ผิดหวังจริง ๆ สงสัยเข้าใจคนละเรื่อง ฮ่าๆๆๆ
คุณเจ้าหน้าที่คั่ก ไอ้เอาเมียหนะไม่เท่าหร่ายหรอกคัก แต่วิ่งขึ้นดอยนี่สิ แฮ่กๆๆๆๆ
ก๊ากส์
ปาอาเมีย กะแม่ยา มาดั้ว สอ โค เลอ จาด้ามีพายา
คิดถึงคักคิกถือ
สวัสดีครับคุณหุย
เพราะ Tag คิดถึงจึงทำให้ได้หัวเราะกันครับผม
ขอบคุณมากๆ เลยนะครับผม สบายดีไหมครับ
เด็ดจริงๆ อิๆๆ