อีกแง่มุมหนึ่งที่ผมซาบซึ้ง ในคุณค่าและพลังของ GotoKnow !


เพราะนอกจากท่านเป็นครูผู้ลิขิตชีวิตของอาจารย์ HANDY แล้ว ท่านยังเป็นพ่อที่ประเสริฐของพวกเราอีกด้วย

    การมี Blog ใน GotoKnow นอกจากมีประโยชน์และคุณค่าตามที่รู้ๆกันอยู่แล้วเป็นอย่างดีนั้น วันนี้ผมรู้สึกว่ามีสิ่งที่พิเศษมากไปกว่าที่เคยพบมา  นั่นคือการที่ระบบ Blog ได้นำพาและเชื่อมโยงบุคคลที่เราเคยแค่พบเห็นแต่ไม่มีโอกาสสัมผัสตัวตน อันหมายถึงความคิดอ่านของกันและกัน ทั้งๆที่เคยเติบโตมาในถิ่นเดียวกัน ให้ได้รู้จักและเกิดความเชื่อมโยงผูกพัน ชนิดที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้
    มันอาจเป็นการวนเวียน ซ้ำๆอยู่กับเรื่องเดิมๆสักหน่อย  แต่ผมก็ตั้งใจจะบันทึกมันด้วยความสุข และความรู้สึกมีกำลังใจที่จะเดินต่อไปในเส้นทางที่ผมเลือก 
    ลำดับเหตุการณ์ที่นำความสุขใจ  อิ่มใจมาให้ผมเป็นดังนี้ครับ

  • สุขใจที่ GotoKnow ทำให้ ครูผู้ลิขิตชีวิตผม พร้อมสมาชิกในครอบครัวของท่านได้อ่าน บันทึกนี้ ที่ผมเขียนถึงความซาบซึ้งและประทับใจในตัวท่าน 
  • สุขใจที่ ได้เขียนบันทึกความรู้สึกประทับใจเมื่อโทร.ไปคุยกันเป็นครั้งแรก กับทั้ง คุณครู และ ลูกสะไภ้ของท่าน ...
     
    Handy เมื่อ อ. 27 ก.พ. 2550 @ 17:47 (177120)

    " เข้ามาบันทึกความสุขเพิ่มติมครับ
        เมื่อเวลา 17.04 น. ผมลองโทรศัพท์ไปที่บ้านคุณครูสุวรรณ  เป็นการโทรครั้งแรก ผู้รับสายเป็นลูกสะไภ้ ที่คุยด้วยแล้วรู้สึกได้ถึงความมีน้ำใจ  ถามไปก็ได้ความว่าเป็นศรีภรรยาของน้อง ที่เคยขับมอเตอร์ไซค์ไปถ่ายเอกสาร สมุดภาพที่ครูเก็บไว้ให้ผม และไม่ยอมรับค่าถ่ายเอกสาร แถมได้ช่วยอำนวยความสะดวกอย่างดีให้ผม ที่สนามบินสุราษฎร์ธานี .. ผมดีใจที่ได้เห็นคุณครูอยู่ท่ามกลางความดี และคนดี
        เมื่อถามถึงสุขภาพ ครูบอกว่าด้วยวัย 82 ก็ยังแข็งแรงดี  ไม่มีปัญหา  แถมบอกว่า พยายามใช้ชีวิตแต่ละวันทำประโยชน์สู่สังคมให้มากที่สุด และจะทำไปเรื่อยๆ .. ปลื้มครับ  และอยากบอกคุณครูว่า ผมก็จะเดินตามรอยครูนั่นแหละ  ตามรอยเท้าครูผู้ลิขิตชีวิตผมครับ "

  • สุขใจเมื่อได้รับรู้ว่าคุณครูและสมาชิกในครอบครัวอ่านแล้ว รู้สึกอย่างไร...

    สวัสดีครับ อาจารย์ HANDY ที่เคารพ

        ได้อ่านเรื่องที่อาจารย์ HANDY เขียนถึงคุณพ่อแล้วรู้สึกประทับใจมากๆ ครับ ดีใจมากที่สิ่งที่คุณพ่อทำไป ได้สร้างแรงบันดาลใจให้ ลูกศิษย์  อีกหลายๆ ท่านดำเนินตามรอย  ที่คุณครูได้ปูทางไว้ให้

         คุณพ่อเองก็รู้สึกดี มากที่ลูกศิษย์ ของท่านเป็นคนดี มีหน้าที่การงานที่ดี และได้สร้างประโยชน์มากมายให้สังคม ท่านจำลูกศิษย์ของท่านได้แทบทุกคน และมักถ่ายทอดเรื่องราวในอดีต  ตลอดจน คอยสั่งสอน ลูกๆให้เป็นคนดี ผ่านประสบการณ์ ของท่านเองและบรรดาลูกศิษย์ลูกหา  คุณพ่อรู้สึกภูมิใจในความเป็นครูของท่านมาก ท่านได้เก็บรูปเก่าๆและบันทึกที่เขียนไว้ สมัยเป็นครู ไว้อย่างดี และมักนำมาให้ลูกๆ หลานๆ ดูด้วยอารมย์อิ่มใจทุกครั้ง

               จนทุกวันนี้คุณพ่อก็ยัง เป็นแบบอย่างที่ดีของทุกคนเสมอ ท่านทำทุกวันให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับครอบครัวและสังคม ตลอดมา ทุกคนในครอบครัวเรารักกันมากและ ยึดมั่นอย่างที่พ่อได้สอน ว่าให้สร้างสถาบันครอบครัวให้ดีให้เพื่อสังคมที่ดี พวกเราภูมิใจในตัวคุณพ่อมาก เพราะนอกจากท่านเป็นครูผู้ลิขิตชีวิตของอาจารย์ HANDY แล้ว ท่านยังเป็นพ่อที่ประเสริฐของพวกเราอีกด้วย

             สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณอาจารย์ HANDY ที่มองเห็นความสำคัญของการเป็นครูที่ดี ผมเชื่อว่าทุกคนที่ได้อ่านบทความต่างๆ ของอาจารย์จะได้รับข้อมูลที่เป็นสาระประโยชน์ อย่างดีเยี่ยม และผมยังเชื่อมั่นอีกว่า อาจารย์ได้ดำเนินรอยตามแบบอย่างคุณครูผู้ลิขิตชีวิตชื่อ สุวรรณ สุวรรณรักษ์ แล้วล่ะครับ 

                                          พิริยะ สุวรรณรักษ์

  • สุขใจที่พวกเราร่วมเห็นคุณค่าในสิ่งที่ปรากฏ .. เช่น ..
     
    ครูนงเมืองคอน เมื่อ อ. 16 ม.ค. 2550 @ 08:19 (138540)
         เข้ามาอ่านเป็นรอบที่สอง อ่านแบบใส่อารมณ์และความรู้สึกให้ลูกๆทั้งสองฟัง สังเกตลูกๆเขาก็ประทับใจอยู่มากเหมือนกันนะครับ...ขอบคุณอาจารย์อีกครั้งครับ
     
     
    พี่เม่ย เมื่อ อ. 16 ม.ค. 2550 @ 14:17 (138761)
    • อ่านแล้วประทับใจค่ะ 
    • คุณครูสุวรรณ ท่านเป็นครูที่ควรค่าแก่การยกย่องเชิดชูจริงๆค่ะ
    • ขอกราบแสดงความเคารพครูผ่านบันทึกนี้ด้วยค่ะ

     

    โอ๋-อโณ เมื่อ พฤ. 18 ม.ค. 2550 @ 22:08 (140526)

       ประทับใจและตื้นตันค่ะ ซาบซึ้งจริงๆว่า คุณครูดี 1 คนสามารถสร้างคนดีเพิ่มขึ้นได้อีกมากมาย ดูเหมือนท่านเป็นครูที่รู้ว่าควรส่งเสริมอะไรในเด็กด้วยนะคะ วิถีการดำเนินชีวิตของท่านก็คงน่าจะนำมาถ่ายทอดเป็นแรงบันดาลใจสำหรับครูท่านอื่นๆนะคะ เพราะในวัย 80 กว่าในปี 45 ที่ท่านยังจำ คุณ Handy ได้ (เชื่อว่าเพราะเป็นลูกศิษย์พิเศษด้วยแน่นอนค่ะ) แล้วยังจำได้ว่าเก็บรูปและชื่อเด็กๆไว้ แสดงว่าท่านต้องเก็บต่อเนื่องกันมาเป็นจำนวนไม่น้อย น่าประทับใจคนวิญญาณครูเช่นท่านจริงๆนะคะ

    • สุขใจจนต้องมาเขียนบันทึกชื่อว่า เช้านี้ตื่นมา .. หลั่งน้ำตา เขียนบันทึกนี้ !
    • สุขใจเมื่อ น้องชายคนใหม่ คุณ พิริยะ สุวรรณรักษ์  บุตรชายของคุณครู เข้ามาบอก ตอกย้ำ กล่าวให้กำลังใจอีกครั้ง ..

      สวัสดีครับ อาจารย์ HANDY ที่เคารพ

               อ่านบทความที่อาจารย์เขียนแล้ว  ซาบซึ้งมากๆครับ และรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ดีใจที่ข้อความเล็กๆของผมได้เข้ามาสร้างสีสัน และจุดประเด็นใหม่ๆ ในบล็อก ของอาจารย์ HANDY   สัญญาครับว่าจะเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆ เท่าที่โอกาสจะอำนวย

               ได้กลับไปอ่านเรื่องเก่าๆ ที่พี่เขียนหลายๆเรื่องให้สาระความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีอย่างดียิ่ง   พี่ถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิต  ผ่านสำนวนที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่อ่านได้สนุกสนานเพลิดเพลินมากๆ ที่สำคัญที่สุดคือการสอดแทรก ธรรมะได้อย่างลงตัว สมกับที่เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนพุทธนิคม และบ้านเกิดแหล่งธรรมะ สวนโมกข์ 

               คุณพ่อ พี่ๆ และภรรยาผมก็ได้เข้ามาอ่านหลากหลายเรี่องราวอย่างสนใจเช่นกัน ทุกคนต่างก็ชื่นชมผลงานของอาจารย์มาก  สุดท้ายนี้ครอบครัวเราทุกคนขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ทำสิ่งดีๆ ต่อไป  ขอให้อาจารย์ และครอบครัวมีสุขภาพที่แข็งแรง มีพละกำลังในการสร้างสรรค์ สิ่งดีงามเพื่อสังคมตลอดไปครับ 

                                         ด้วยความเคารพ

                                          พิริยะ สุวรรณรักษ์

    • สุขใจที่ญาติมิตรต่างมาร่วมแสดงความคิดเห็นและยืนยันคุณค่าร่วมกันอีก เช่น..

       
      Ranee เมื่อ พ. 28 ก.พ. 2550 @ 11:35 (177997)
      เรียน อ.Handy
           
      อ่านแล้วประทับใจมากเลยค่ะ  ครูคือผู้ให้ที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน และไม่ใช่เรือจ้างสำหรับใคร  ความกตัญญูจะเป็นสิ่งตอบแทนให้ครูดี ๆ ทำงานต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ  อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ

      โอ๋-อโณ เมื่อ พ. 28 ก.พ. 2550 @ 21:31 (178592)
            ซาบซึ้งและเข้าใจค่ะ ต้องบอกว่านอกจากคุณครูสุวรรณจะเป็นปูชนียบุคคลในแง่ของการเป็นครูแล้ว จากข้อความที่คุณพิริยะเขียนมา ต้องขอชื่นชมว่า คุณพิริยะก็คงเป็นคนคุณภาพที่คุณพ่อสุวรรณได้สรรสร้างให้สังคมไทยด้วยค่ะ
           จะเดินตามรอยท่านอย่างสุดความสามารถค่ะ

              ขออภัยครับ .. หากท่านติดตามอ่านมาแล้วรู้สึกว่า อะไรกันนักหนา วนเวียนอยู่แถวนี้ ไม่ยอมไปไหน .. ความปิติ ความสุข  ความอิ่มใจ ขอให้ผมหน่อยไม่ได้เชียวหรือ ขอผมเถอะนะ ไม่ได้มากมายอะไร.

หมายเลขบันทึก: 81863เขียนเมื่อ 4 มีนาคม 2007 12:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 17:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เรียน อาจารย์Handy

        ชู 2 มือเชียร์เลยค่ะ  เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะที่Blog ได้นำพาและเชื่อมโยงบุคคลที่เราเคยแค่พบเห็นแต่ไม่มีโอกาสสัมผัสตัวตน  อย่างน้อยราณีก็ได้มีโอกาสพูดกับอาจารย์ Handy ด้วยค่ะ  ดีใจที่มีวันนี้ค่ะ

อ่านแล้วประทับใจครับ...ซาบซึ้งในมิตรภาพที่นี่...

และก็ซาบซึ้งในพระคุณครูด้วยครับ...

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่คิดว่าอาชีพครูเป็นอาชีพที่มีเกียรติ ครูต้องเสียสละในเรื่องต่าง ๆ มากมาย...

อาชีพครูต้องเป็นแบบอย่างที่ดีตลอดเวลาไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร...

ครูเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่ตลอดเวลาครับ...

           ดิฉันก็เป็นครูคนหนึ่ง  เมื่อได้อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าครูดี คนดี ของบ้านเมืองเรายังมีอยู่เต็มแผ่นดินค่ะ
ขอบคุณมากครับ ทั้ง อ. Ranee .. Mr.Direct และ อ.วลัยพร กนกแก้ว ..
   ความสุขหาไม่ยากเลยนะครับ .. ไม่ต้องลงทุนอะไรมากมายด้วย
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท