ใครบ้างไม่ปรารถนาจะเป็นที่รักของผู้อื่น หรือจะโกรธแค้นมากเมื่อรู้ว่าใครรัก ... โปรดยกมือขึ้น
อย่าเชียวครับ อย่ายกมือให้ใครเห็นเป็นอันขาด เพราะนั่นคือการกล่าวเท็จ โดยไม่ต้องออกเสียง ใครเห็นเข้า อายเขาแย่เลย
ทุกคนเกิดมาล้วนปรารถนาความรัก ความเข้าใจ และความนับถือ ความศรัทธาจากผู้คนรอบข้าง ถึงขนาดว่ามีการออกแรง ใช้เงิน ใช้อำนาจ ใช่เล่ห์เพทุบาย แสวงหาความรักและศรัทธาใส่ตนก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไป แต่ยิ่งทำก็ยิ่งสูญเสียสิ่งที่ตนอยากได้ก็มีให้เห็นมากอยู่ เรียกว่ารวยเท่าไรก็ไม่อาจซื้อหา รักและศรัทธา ที่เป็นของแท้ได้เลย อย่าให้ยกตัวอย่างเลย รู้ๆกันอยู่ใช่มั้ยครับ ท่านผู้ชม
แล้วทำอย่างไรล่ะจึงจะได้มาซึ่ง ความรักและศรัทธา จากคนอื่น
ผมคิดว่าจุดเริ่มต้นที่ดีก็คือ จัดการกับความคิดจิตใจตนเอง อย่าให้ความอยากดังกล่าวมาเดินนำหน้า เพราะเมื่อทำอะไรด้วยอยากได้ความรักและศรัทธา ในไม่ช้าใครๆเขาก็จะรู้ว่า ที่คิด ที่พูด ที่ทำนั้นหนา .. ล้วนไม่ใช่ของจริง แต่ทำเพราะ อยากเด่น อยากดัง ทำเฉพาะต่อหน้าคน ทำหนึ่ง โฆษณาเป็นสิบเป็นร้อย เป็นต้น นี่ก็ใกล้เลือกตั้งอีกแล้ว คอยดูให้ดีก็แล้วกันครับ
ลองคิดตรองจนเห็นแจ้งตามข้อความข้างล่างนี้ดูสิครับ ไม่ใช่แค่อ่านนะ
สวัสดีครับน้องบ่าว ขจิต ฝอยทอง
อาจารย์ handy และท่านครูบา สมควรได้รับการบอกรักมากๆ
จริงๆนะ
ดิฉันก็ รัก อาจารย์ ทั้งสองด้วย ทั้งๆ ที่ยังไม่เห็นตัวนี่แหละ
ติดตามอ่านบล็อกมาเป็นปี ด้วยรัก และสุดที่จะนับถือยิ่งค่ะ
เห็นด้วยครับพี่ เพราะผมก็เป็นธุลีก้อนหนึ่งที่กลิ้งไปกลิ้งมาบนบรรทัดฐานและสังคมปัจจุบันที่ขัดกับความรู้สึกไปบ้าง
มาร่วมบอกรักคุณพี่ Handy พ่อครูบา และคุณหมอหน่อยด้วยคนค่ะ ทั้งสามท่านเป็นคนที่ตัวเองบอกได้เลยว่า รักมากๆโดยไม่ต้องรู้จักตัวเป็นๆกันมาก่อน เพียงการสื่อสารผ่านตัวอักษรถึงสิ่งที่ลงมือทำจริงๆ คิดจริงๆ ก็เพียงพอที่จะส่งมาถึง"ใจ"ดวงนี้ค่ะ
คุณน้องขจิต อย่าน้อยใจนะคะ คุณน้องยังอยู่ในขั้น "น่ารัก" สำหรับพี่โอ๋-อโณ ค่ะ เรื่องของใจบังคับไม่ได้ ต้องเป็นไปเอง และพี่โอ๋เป็นคนเขียนอย่างที่คิดจริงๆค่ะ
แหม อิจฉา จังค่ะ มีคนบอกรักด้วย อิ อิ ^__^
บทความอาจารย์แฝงแง่คิดดีนะคะ
จะเป็นที่รัก หรือ จะรักเขา ล้วนเป็นไปโดยมีสติกำกับนั้นดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ Handy
ขอบคุณท่านอาจารย์ Handy ที่เคารพ
ดีใจมากครับอาจารย์ วันก่อนเข้ามายังไม่เข้าระบบเลยก็แสดงความคิดเห็นออกไปแล้วครับอาจารย์ ต้องขออภัยด้วยครับ และก็ขอแสดงความยินดีด้วยครับที่ความรักของท่านผู้รู้ต่อท่านผู้รู้ จะได้สร้างสรรค์ (มีทายาท) คือ ความรู้ ความดีในวงการแห่งการเรียนรู้ผ่าน Blog ขอจงเจริญในความรักนะครับท่านอาจารย์
สวัสดีครับ
เข้ามาขอบคุณที่ท่านแวะมาเยี่ยมเยือนครับ
ด้วยรักและเคารพท่านอาจารย์เช่นกันค่ะ
จากศิษย์ผู้ขอเป็นพยานว่า ตัวเองช่างโชคดีที่ได้มาเจอความยากจากการเรียนการสอนของท่านอาจารย์ ที่ทำให้ได้ใช้ชีวิต และเข้าใจชีวิตนี้ได้ง่ายขึ้นค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
เมื่อ ส. 21 ก.ค. 2550 @ 11:55 [ 326177 ]
เห็นหรือยังว่าผมไม่ได้ "มั่วนิ่ม" ครับ และเพื่อให้ผ่อนคลายหายอึดอัด ผมจึงไประบายใส่ท่าน ผ่าน Blog ต่อว่า ...
ผมเขียนบันทึกนี้เพราะท่านโดยแท้ ด้วยเคยคิดว่า วาสนากว่าจะได้พบตัวเป็นๆและได้กราบไหว้ท่านนั้น คงต้องรออีกนาน แต่แล้วกลับเป็นจริงได้แบบไม่ทันคาดคิด นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมจึงคุยกันไปจนเลยเที่ยงคืนครับ
แต่ละบรรทัดที่ท่านเขียนถึงผม มันทำให้ กระชุ่มกระชวย ยิ่งนัก สาวใดจะนำไปกล่าวก็มิอาจสร้างความรู้สึกได้เท่านี้
บางข้อผมก็ไม่ค่อยมั่นใจครับ .. เช่นที่ว่า ใครได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์นับว่าโชคดีที่สุด ดูเหมือนหลายคนกลับคิดว่าโชคร้ายครับ .. เพราะที่เคยสบายๆ เขากลับต้องมาลำบาก .. เนื่องจากผมเห็นภัยของ ความง่าย ที่ว่ามันอยู่ใกล้กับ ความมักง่าย จนน่ากลัว จึงจัดกิจกรรมการเรียนรู้ชนิดที่ มีความยากลำบากแฝงอยู่บ่อยๆ ตามความเชื่อใน บันทึกนี้ ครับ
และสุดท้าย .. ผมจะเป็นอย่างไรก็ตาม แต่ข้อความที่จะทำให้ผม เต็มตื้นจนนอนไม่ค่อยหลับ ก็คือที่ท่านบอกว่า ".. ผมรักอาจารย์มาก .."
ขอบพระคุณครับ ผมก็รัก-ศรัทธาท่านมากเหลือเกิน .. ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ.
รายละเอียดอีกมากมายดูได้จาก บันทึกนี้ ครับ