เมื่อวานนี้  ตอนเย็นกลับมาจากการปฎิบัติภารกิจที่นอกเหนือจากการสอน  หมายถึง  หัวโขนชั่วคราว...ที่ได้ให้มาใส่แบบหายใจไม่ออก.......ยิ้มหน่อยนะ   ภารกิจเสร็จสิ้นแล้วนี่ 

 เพราะหัวโขนชั่วคราวนั้น...  ครูอ้อย....ไม่ค่อยชอบ  รีบๆใส่ และรีบๆปฏิบัติภารกิจด้วยความ.....ตั้งใจ  ใช้หลักเกณฑ์  หลักการ  ด้วยความมุ่งมั่น  พยายามให้ยุติธรรมที่สุด 

และที่สำคัญ  ให้ป้องกัน...ตัวเองได้    คิดมากน่า...ใครใครก็ทำเช่นนั้น..หมายถึง  ต้องไม่ประมาทไงล่ะ

อย่างที่มีผู้เยี่ยมอ่านบอกว่า...เอาเป็นเอาตาย...นั้นไม่มี  

ยึดรูปแบบ...กัลยาณมิตร  เป็นส่วนใหญ่

การประเมินผลงานครูด้วยครู..ที่ครูอ้อยได้เคยเขียนบันทึกเรื่อง....ช่วยด้วย! ช่วยด้วย ! หนูไม่อยากทำ  มันเป็นเรื่องของความยากลำบากใจ  ที่ต้องฝึกอีกมาก 

ทำไมเป็นเช่นนั้น  ก็เพราะครูอ้อยฝึกความเป็นคน.....จากเล็กๆ  หมายถึง...ฝึกนักเรียนชั้นประถมมาโดยตลอด 

จู่จู่  เปลี่ยนมาให้ฝึก...ผู้ใหญ่  ที่มีอายุรุ่นราวคราวพี่..แน่นอนจึงเกิดความหนักใจ  จึงได้เขียนบันทึกเรื่อง ...ครู..ประเมินผลงาน..ครู   เพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ 

แต่  ก็ขอเรียนให้ทราบว่า...ถึงแม้จะเกิดความท้อใจ...แต่ภารกิจนี้  ครูอ้อยก็ได้บรรจงทำ  และสำเร็จลงได้ด้วย..ความหนักแน่น  จริงจัง  จริงใจ  และที่สำคัญที่สุดก็คือ...ยุติธรรม

ต้องเขียนดีดี..เพราะครูอ้อยแอบไปรู้มาว่า..มีคนที่อยู่บนเก้าอี้นี้หลายท่าน  หมายถึง  กำลังตกอยู่ในบทบาทนี้....อ่านบันทึกภารกิจนี้ของครูอ้อยอยู่อย่างตั้งใจ...ว่า  ครูอ้อยจะทำอย่างไร 

มี สองฝ่าย  ก็คือ  ผู้ที่จะเป็นผู้ประเมิน  และผู้ขอรับการประเมิน..ดังนั้น  ครูอ้อย  ในนามผู้ที่เคยมีประสบการณ์ทั้ง...ผู้รับการประเมินที่ประสบกับความสำเร็จมาแล้ว...นิดหน่อย..กับผู้ประเมินที่เคยทำงานมาบ้าง...นิดหน่อย

ว่าท่านขา.....ไม่ต้องเกร็ง..หรือตระหนกตกใจ..เพราะสิ่งที่ท่านได้ปฏิบัติมานั้น  จะได้ออกมาแสดงผลในเร็ววัน...   จากผลกรรมที่ท่านปฏิบัติมา 

ไม่ว่า..จะเป็นภารกิจในอดีต..ต่อตนเอง  ต่อเพื่อนร่วมงาน  ต่อองค์กร  ต่อนักเรียน  ต่อชุมชน...ทั้งรูปแบบที่เป็นเอกสาร  การปฏิบัติหน้าที่กับหน่วยเหนือ  ..จะปรากฎออกมาให้เห็นเด่นชัดว่า..ท่านมีปริมาณงานและคุณภาพ.....มากและดีแค่ไหน 

มีความดี  ความงาม  ความเป็นปรนัย   ความมีนัยสำคัญ  หรืออะไรต่อออะไรมากแค่ไหน..

หรืออาจจะรวมไปถึง  ..ความมีน้ำใจ  ความอารีอารอบ  ความมีเมตตา  ความจริงใจ  ความซื่อสัตย์....  ..จะออกมา....ไหลหลั่งมา..เหมือนฝนอันชื่นใจ 

หรือหลั่งไหลออกมาเป็น...น้ำตา...ความเจ็บปวด  ก็ไม่ทราบได้ 

ก็ขึ้นอยู่กับ....ผลกรรม..ของท่านเอง  ..มิใช่ใคร