กับคำที่ว่า “ต้องทำให้ดีที่สุด   แม้จะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด” ก็คือสิ่งที่นกกำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้รูปแบบของการจัด “งานวันครู” รูปแบบใหม่   ผ่านการกลั่นกรองจากมนุษย์งาน 3 ท่านเริ่มจาก           
- อาจารย์เยี่ยม  วรอินทร์   ดำรงตำแหน่ง ศึกษานิเทศก์            
- อาจารย์วิเชียร  แก้วกลิ่น ดำรงตำแหน่ง สันทนาการ           
- อาจารย์ศุภวิชญ์ สุวรรณมณี ดำรงตำแหน่งนักบริหารการการศึกษา         
<div style="text-align: center"></div>
                     การประชุมที่ไม่เป็นการประชุม   นกกับท่านอาจารย์ทั้งสามท่านเรา 3 ท่าน จับกลุ่มคุยกันที่โต๊ะทำงานของอาจารย์เยี่ยม ฯ  นกเอาแผ่น กระดาษที่พิมพ์ คอนเซปงานวันครู อย่างเคร่า ๆ มากางออกพร้อมกับบอก กำหนดการของงาน ตั้งแต่ตอนเช้า   ซึ่งในงานนี้เราจะมีการมอบประกาศเกียรติคุณรางวัล Best Practice ซึ่งจะมอบให้แก่  ผู้ที่ได้รับคัดเลือกที่มีผลงานดีเด่นเป็นที่ยอมรับในด้านต่างๆ  (เช่น ด้านแนวคิด กระบวนการวางแผน การดำเนินงานตามแผน การประเมินผล และการมีส่วนร่วมของชุมชน)

                      มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบของกิจกรรมที่เราตั้งตุ๊กตาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน คือ ปรับเปลี่ยนจากการเชิญวิทยากรมาพูดคุยเรื่อง การจัดการองค์ความรู้ในสถานศึกษา ในภาคเช้า ปรับมาเป็นกิจกรรม Movies Analysisเพื่อเป็นการสร้างบรรยากาศการให้อบอวลด้วยความเป็นครู และตามด้วยการสกัดความคิดด้วยการ์ดเทคนิค   ภาคบ่ายเราจะเชิญสถานศึกษาที่ประสบความสำเร็จในการจัดการองค์ความรู้ในสถานศึกษาซึ่งคาดว่าจะซึ่งประกอบด้วย โรงเรียนจ่านกร้อง  โรงเรียนเซนนิโกลาส            ภาคบ่ายก่อนเบรคจะเป็นการ “ยอวาที” เรื่อง  “การเป็นครูเทศบาล ดีอย่างไร” (ญัตตินี้ตั้งเป็นตุ๊กตาไว้ก่อน)    ซึ่งก็จะเป็นกิจกรรม “ย้อนคิด ย้อนระลึก และเป็นการปูพรมความคิดตามทัศนคติของครู” โดยตั้งเป้าไว้ว่า จะแบ่งกลุ่มออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ 4 กลุ่ม ในแต่ละกลุ่มจะประกอบด้วย โรงเรียนในสังกัดทั้ง 5 โรงเรียน  ในกลุ่มจะส่งตัวแทนกลุ่มละ 2 คนขึ้นมายอวาทีเรื่องดังกล่าว (ซึ่งคาดว่า การที่เราได้ดำเนินเรื่อง จิตวิญญาณของความเป็นครูตั้งแต่ช่วงเช้า จะทำให้กิจกรรมนี้ได้ผ่านการซึมซับและสำนึกแห่งจิตวิญญาณมาได้ระดับหนึ่งแล้ว) 
 
                       หลังเบรคจะเป็นกิจกรรม “กีฬาพื้นบ้านประสานใจ” เป็นกิจกรรมที่รับผิดชอบโดยท่านอาจารย์วิเชียร ฯ ซึ่งเป็นผู้ที่สันทัดในเรื่องนี้ได้วางคอนเซปไว้หลายกิจกรรมเช่น  ปิดตาตีหม้อ  ชักคะเย่อ  กินวิบาก  วิ่งเปรี้ยวลูกโป่ง  เก้าอี้ดนตรี  ปิดตาป้อนกล้วย  วิ่งผลัดกระสอบทรายและโดดเชือกสามัคคี   ซึ่งล้วนแต่เป็นการทำกิจกรรมที่มุ่งเน้น “ความรัก ความสามัคคีเป็นหลัก”

                      ....เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง  (สุมหัว)เพื่อให้ได้งาน  รูปแบบที่เตรียมไว้ น่าจะ “โดนใจ” อีกทั้งยังก่อให้เกิด “CoP” ที่มีเป้าหมายเช่นเดียวกัน   นั่นคือ การผลักดันการจัดการองค์ความรู้ในองค์กร(แบบไม่เป็นรูปแบบ) โดยเรียนรู้ผ่าน กิจกรรม ในวันครู  

                         ....อีกไม่กี่วันแล้วละ ตอนนี้คงต้องเตรียมงานในส่วนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง  การติดต่อประสานงาน  การจัดกิจกรรม   การดูแลเรื่องสถานที่และอาหาร   ฯลฯ  แต่สิ่งที่นกและเจ้าของโครงการจะไม่ลืมและไม่มีวันลืม ก็คือ “การให้ความสำคัญ  กำลังใจ” ของมนุษย์งานทุกคน...