..เลี้ยงลูกด้วยเงิน......
..เลี้ยงลูกด้วยเงิน......
(การเดินทางของตุ๊กตาบาร์บี้)
อาจจะเพราะ....เกิดมาจน...
ปู่ต้องแบกข้าวสารกระสอบละ 100 กิโลกรัม ลงท่าเรือที่สูงชันของแม่น้ำโขง.......
มือขวาจับมุมของกระสอบข้าวสารที่แบกบนบ่าแน่น...
มือซ้ายถือข้าวเหนียวเปล่า..เดินไป..กินไป..กันตาย...
ย่าต้องหาบขนมจีนเร่ขายตามหมู่บ้าน...
ตอนเด็กๆในวันหยุดบางครั้งผมก็ต้องเดินไปขายขนมจีนกับแม่...
ข้ามทุ่งนาไปหมู่บ้านต่อไปนับ 10 กิโลเมตร.......
ใครไม่มีเงินซื้อ..แลกข้าว...ต้องหาบข้าวกลับอีก......
บ้าน..หลังคามุงจาก...ฝาสานจากไม้ไผ่..บุด้วยใบตองกุง...
แต่ปู่ก็พัฒนาสู่ความสำเร็จด้วยตำแหน่งครูใหญ่...ที่มีชื่อเสียงคนรู้จักทั้งอำเภอ..
ปู่มีรถจักยานยนต์คันแรกของตำบล...
ปู่มีวิทยุเครื่องแรกของหมู่บ้าน...
มาถึงรุ่นหลาน...หลานที่มีพ่อเป็นเกษตร(อยู่)จังหวัด ...มีบ้าน..มีรถ...(มีหนี้นิดหน่อย)...
แต่พ่อไม่อยากได้ชื่อว่า เลี้ยงลูกด้วยเงิน..
พ่อ..พยายามสอนลูกให้อดออม..อดทน..ไม่อิดฉาเพื่อนที่มีของเล่นมากกว่า..
พ่อซื้อแต่สิ่งที่จำเป็นให้ลูก...
ตุ๊กตาบาร์บี้...เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่พ่อไม่ยอมซื้อตัวโตๆ ให้...
การเดินทางมาของตุ๊กตาบาร์บี้ของน้องฝุ่นส่วนใหญ่จึงได้จากการบริจาคของพี่ป้าน้าอาที่เล่นเบื่อแล้วนาน ๆ ครั้งจึงจะใจอ่อนยอมให้ตัวเล็กๆ ซักตัว...
ในวันเกิดของพี่สาว..
น้องตัวเล็ก..อ้อนแม่ให้ไปซื้อของขวัญให้พี่...
แต่แม่ไม่ว่างพาไป...
เด็กน้อยคว้าได้ตุ๊กตาบาร์บี้ตัวที่ดีที่สุดของเขา 2 ตัว และของเล่นอีก 2 ชิ้นยื่นให้เป็นของขวัญวันเกิดพี่
“อ๊ะ..พี่ฝ้าย..ของขวัญวันเกิด..”
พี่สาวมองดูตุ๊กตาที่ชายกระโปรงขาดวิ่น..หน้าตาเลอะด้วยสีฝีมือแต่งหน้าของน้องแล้วไม่รับ..
“โอ๊ะ..อันแบบนี้ยังจะเอามาให้กันเนาะ..”
แล้วเดินเข้าห้องส่วนตัวที่เขียนไว้ว่า “กรุณาอย่ารบกวน.. ลงชื่อ..พี่ฝ้าย”
........................เด็กน้อยถือตุ๊กตาตัวโปรดที่ยอมเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ยกให้พี่..ยืนอยู่หน้าประตู..............
สุดท้ายตัดสินใจวางไว้หน้าประตูห้องพี่สาว....
“แม่....พี่ฝ้ายไม่ยอมรับของขวัญวันเกิดที่หนูให้เลย...” 
“เอาไปเก็บด้วย..มันรกหน้าห้องพี่ฝ้าย..” พี่สาวบอก.......
สามวันต่อมาตุ๊กตา 2 ตัวนั้นได้เดินทางกลับไปอยู่ในชั้นของเล่นที่เดิม....เมื่อแม่ทำความสะอาดบ้าน...... 
เกิดอะไรขึ้น...............??????
หรือพ่อกำลังคิดผิด.............พ่อกำลังทำร้ายลูกอยู่หรือเปล่า.........
หรือพ่อตกยุค..ติดอยู่กับอดีต..สมัยคุณปู่...
หรือต้องซื้อของเล่นให้ลูกทุกครั้งที่อยากได้...
ลูกจ๋า......พ่อขอโทษ...
...............????????????????????.......................
ความเห็น (3)
สวัสดีเด้อ
- คิดถึงลูกละซิ
- เห็นความรักของพ่อลูก...น่ารักนะคะ
- เคยไหม...แม่ทำไมบ้านเขารวยกว่าบ้านเราเล่า......ลูกร้องถามเพราะอยากดูทีวีสี
- แม่แก้โดยใช้ถุงก้อปแก๊ปสีปิดที่น่าจอ....อนาถแท้เนาะ
- สุดท้ายแม่ต้องหยอดกระปุกเพื่อซื้อทีวีสีให้ลูก
- จังหวะดีเหมาะแกเวลาเปลี่ยนเพราะขาวดำก็ใช้มา ๑๐ กว่าปีแล้ว
- ขอบคุณที่ครูพรรณามาชี้ให้ดูจังหวะชีวิต..
- 24 ก.พ.นี้วันเกิดน้องฝุ่น คงต้องหาจังหวะที่ดีสำหรับเขาบ้างแล้ว..
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ
สวัสดดีค่ะ
- ก้ไม่ยากเอาไปปล่อยป่าไดโนเสาร์สิคะ
- ชอบบันทึกนี้จังเลย
-คุณเข้าใจเช่อมโยง
- ดีใจด้วยนะคะที่ลูกเริ่มเป็นปัญญาชน
- ช่วงนี้ต้องดูแลมากกว่าวัยรุ่น
- เพราะเขามักคิดว่าตนเก่ง...แบบเรานี่แหละค่ะ