load เสร็จแล้วครับอาจารย์ กมลวัลย์

บันทึกนี้มีรูปเยอะหน่อย เลยใช้เวลาบ้างครับ

สวัสดีค่ะพี่บางทราย 

แบบรอรูป load นานหน่อยค่ะ แต่คุ้มค่ารอมาก ๆ โดยเฉพาะภาพนี้ เป็นความจริงในยุคสมัยนี้จริง ๆ

• เมื่อเกิดความสูญเสีย หรือภาวะบีบคั้น  ตลกก็กลายเป็นกวีได้เลยนะครับ
• คนเรา บางครั้งกว่าจะรู้ว่าคนรอบตัว หรือสิ่งรอบตัว สำคัญแค่ไหน ก็ต้องแลกกับสิ่งมีค่ามหาศาล
• รู้สึกซึ้งใจมากครับ  จนต้องเอาลูกหมา(เจ้าตัวที่เห็นนั่นแหละคร้บ)มากอดแล้วบอกรักมันครับ

• สวัสดีงามๆครับพี่ไพศาล
• ตอนแรกเข้ามาดู  ไม่เห็นมีอะไร  นึกว่าพี่เล่นกระแสจิต 
• กลับมาดูอีกที  ก็ได้เห็นภาพและวลีที่กินใจครับ
• ผมเคยนำส่วนต้นนี้ไปประกอบการกล่าวในเวทีใหญ่  แห่งหนึ่ง  เพราะจากเมล์ที่ไม่มีชื่อที่มา  จึงขอขอบคุณคุณคอลลิน  ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
• กระแสวัตถุนิยม  มันแรงมากจริงๆครับ  หากไม่เกาะหลักดีๆ  พลัดหลงเข้าไปในซอกหลืบของมันได้ง่ายมาก
• และหลายคนก็ถวายชีวิตให้มันไปแล้ว  ใช้ชีวิตแบบลืมตายเลยครับ
• ขอบคุณครับคุณพี่ที่นำสิ่งดีๆมาให้กัน

สวัสดีครับน้อง

• ตัวอักษรเป็นของ คอลลิน ส่วนรูปพี่เอามาใส่เองครับ
• มันกินใจมาก ครับ อาจเรียกว่าเกิดแรงสะเทือนทางความรู้สึกก็ได้
• เป็นเพราะมันเป็นคำที่มาจากแรงขับของชีวิตที่สูญเสียสิ่งที่เขารักที่สุดไป
• ขอบคุณครับ

สวัสดีน้องธรรมาวุธ ครับ

• เมื่อเกิดความสูญเสีย หรือภาวะบีบคั้น  ตลกก็กลายเป็นกวีได้เลยนะครับ
• พี่เห็นด้วยมากๆ พี่นึกถึงนักเขียนบางท่านที่พี่รู้จัก เขาจะตระเวนหาอารมย์ความรู้สึกบางอย่างแล้วแปรออกมาเป็นงานเขียน
• แค่คอลลินเขาประสพด้วยชีวิต งานจึงออกมาสุดๆเลยครับ
• เมื่อเย็นพี่ก็เอาหมาของพี่ไปกอดเสียฟอดใหญ่ แสดงความรักต่อมันเหมือนกัน

มีลมหายใจอยู่ก็ใช้ชีวิตให้ดีที่สุดละครับ...พยายามไม่ยึดติด...ทำชีวิตให้มีความสุข...

...เสียดายตึกworld trade..เคยขึ้นไปเยือนสองครั้ง...พาคุณยายไปเที่ยวด้วย...ตอนนี้ไม่มีคุณยายเหมือนกัน

โอชกร

สวัสดีครับน้อง TAFS

• mail นี้พี่ได้รับมานานแล้วครับ อ่านทีไรก็รู้สึกสะเทือนใจทุกทีครับ และสร้างแรงขับดีดีของเราออกมาด้วย
• กระแสวัตถุนิยม  มันแรงมากจริงๆครับ  หากไม่เกาะหลักดีๆ  พลัดหลงเข้าไปในซอกหลืบของมันได้ง่ายมาก
• พี่ก็เห็นอย่างนั้น มันแรงเสียเราทำงานหนักมากจริงๆ
• ขอบคุณครับ

• พี่ไพศาลครับ
• ขอถามอะไรกวนๆ หน่อยครับ (แต่อยากได้คำตอบ)
• ที่ว่าเข็นครกขึ้นภูเขานี่ เข็นอะไร เข็นไปทำไม แล้วเข็นถึงไหนแล้วครับ

สวัสดีน้องโอชกร - ภาคสุวรรณ

• ไม่ทราบว่าเรื่องนี้ไปจี้จุดความสูญเสียน้องบ้างหรือเปล่า หากเป็นเช่นนั้นก็ขออภัยด้วยครับ
• กรณี world trade เป็นการช็อคความรู้สึกอย่างที่สุดครับ
• คุณคอลลิน เลยสร้างแรงสะเทือนและส่งมาถึงเราด้วยครับ
• น้องมีประสบการณ์ที่นั้นด้วย...

• ก็หมายความว่า รีบทำก่อนไม่ได้ทำใช่ไหมค่ะ
• เราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง อะไรที่ทำได้ก็ต้องทำให้ดีที่สุด
• ว่าแต่เพิ่งเห็นอ.โอชากร ตอนเป็นหนุ่ม เท่ไม่หยอกนะค่ะเนี่ย

• เป็นจริงตามนั้นทุกข้อเลยค่ะ

ชอบมากๆ ครับ   เอาไว้เตือนให้เราใช้ชีวิตอย่างมีสติ และใช้ชีวิตให้เป็น   ได้เป็นอย่างดีเลยครับ 

ประโยคที่ชอบที่สุด คงจะเป็น

"ชีวิตคือห่วงโซนาทีของความสุข ไม่ใช่แค่การอยู่รอด" 

ขอบคุณมากครับคุณ  บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

สวัสดีครับน้องธรรมาวุธ

• ที่ว่าเข็นครกขึ้นภูเขานี่ เข็นอะไร เข็นไปทำไม แล้วเข็นถึงไหนแล้วครับ
• ภูมิหลังของพี่คือ เป็นคนทำกิจกรรม และตั้งใจว่าอยากทำงานพัฒนาชุมชนเพื่อนำเอาความรู้ ความเข้าใจที่มีไปพัฒนาชุมชนชนบทครับ
• ถามว่าเข็นอะไร ก็เข็นครกไง ครกในที่นี้หมายถึงการนำพาชนบทไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ซึ่งเป็นเรื่องยาก หนัก ฯลฯ อย่างที่ TAFS กล่าวว่ากระแสวัตถุนิยมแรงมากๆ งานที่เราทำเป็นงานทวนกระแส ในที่นี้ไม่ได้ปฏิเสธทุนนิยม หรือโลกาภิวัฒน์ แต่เปลี่ยนอย่างไรจึงจะยังคุณค่าของเดิมดีดีที่เรามีอยู่ หรือปรับเปลียนไปอยู่ในสถานะที่มีฐานรากเดิมอยู่ เพราะตัวแปรมีมากเหลือเกิน และงานที่ทำแต่ละโครงการก็เป็นงานแค่เสี้ยวส่วนของวิถีชีวิตเท่านั้น  ไม่มีโครงการไหนที่ทำงานครอบคลุมทุกปัญหาไปพร้อมๆกัน มีแต่งานที่เป็นเสี้ยวส่วนของวิถีชีวิตเท่านั้น เสี้ยวนี้ทำท่าจะเปลี่ยนดีขึ้น แต่เสี้ยวอื่นๆทรุดหนักลงไปอีก อะไรทำนองนี้ ที่มันยาก หนัก  แต่ก็ต้องทำ
• เข็นไปทำไม ก็ต่างคนต่างอยู่ก็ได้ ตัวใครตัวมัน พี่ก็ก้มหน้าก้มตาหาเงินเพื่อซื้อความสุขใส่ตัว เราก็ทำได้ แต่เพื่อนร่วมโลก ร่วมสังคมยังเผชิญปัญหา และสร้างปัญหามากมาย เราก็เคยโดนผลกระทบของปัญหานั้นๆมาบ้าง  หากไม่ช่วยกันแก้ไขตามเงื่อนไขที่มีอยู่ คนละมือละไม้ปัญหาก็อาจจะแย่มากไปกว่านี้
• เข็นไปถึงไหนแล้ว : หากถามส่วนตัวก็ต้องตอบว่า คำตอบอยู่ทีชาวบ้าน ที่สะเมิง เชียงใหม่ ที่ NET สุรินทร์ ลำปาวกาฬสินธุ์ แม่วงก์แม่เปินแถบห้วยขาแข้งที่นครสวรรค์ และดงหลวงในปัจจุบัน 
• คิดว่าน้องธรรมาวุธคงพอเข้าใจบ้างนะครับ

สวัสดีครับน้องแก่นจัง

• ใช้แล้วครับตามเข้าใจ
• อาจารย์โอชกรเป็นคนที่น่ารักมาก ประสบการณ์มากท่านหนึ่งครับ

สวัสดีครับน้องจินตนา อิ่มรักษา

• ใช่ครับ คุณคอลลิน ใช้ชีวิตเขาเขียน และเป็นชีวิตที่มีแรงบีบที่สุดจากการสูญเสียภรรยาครั้งนั้น
• ขอบคุณครับ

สวัสดีครับjoin_to_know

หากได้อรรถรสจากบันทึกของคุณคอลลินก็ยินดีครับ เพราะผมรับรู้ต่อแรงสะเทือนใจเขามากจริงๆ

ขอบคุณครับที่แวะมาเยือน

• จริงๆ แล้วผมก็เข้าใจว่าพี่จะตอบประมาณนี้เช่นกันครับ
• แต่ที่ถามก็อยากให้คนอื่นได้ยิน(อ่าน)กันครับ
• เพราะถ้ามันไม่หนัก ไม่ยาก พี่ไพศาลคงไม่วงเล็บหลังชื่อว่าอย่างนั้น
• ขอแสดงความนับถือ  เป็นกำลังใจ  เป็นห่วง  และจะช่วยเป็นอีกมือน้อยๆ ที่จะช่วยเข็นครกอันหนักอึ้ง  สู่ภูเขาอันสูงใหญ่ อีกแรงครับ
• ฟังแล้วทำให้ผมนึกถึง พระมหาชนก เลยครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะคุณ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

• เห็นด้วยกับคำพูดของเขาเลยค่ะ
• สังคมดูแต่จะมีความเจริญของวัตถุ แต่ความเจริญทางจิตใจนั้นไม่ค่อยมีค่ะ
• ความเจริญทางวัตถุ เป็นการแก่งแย่งแข่งกำไร นำมาซึ่งความขัดแย้ง เหมือนกับที่เขียนไว้ในบันทึกเรื่อง "อยากได้ อยากมี อยากเป็น" กับที่อ.ศิริศักดิ์เขียนไว้ใน"เรื่องของความเร่ง" กับ "ความเร่งภาค ๒" สุดท้ายก็ไม่มีใครได้อะไร มีแต่เสียกับเสีย..
• ก็ต้องหันมาพัฒนาความเจริญทางใจกันให้มากกว่านี้ค่ะ ไม่งั้นก็คงแย่ลงเรื่อยๆ ค่ะ
• ขอบคุณสำหรับข้อเตือนใจดีๆ อีกครั้งค่ะ

• มาดูคำคมๆๆ
• ดอกไม้สวยๆๆ
• เอาลูกช้างมาฝากครับ
• ที่นี่ครับ

คุณพี่บางทรายเจ้าคะ คำคมนี้ดีมากๆอยู่แล้ว และคำแนะนำนั้นน้องคุณนายฯทำได้ถึงกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ทีเดียว รู้สึกดีมากเลยค่ะ แต่ทำไมคนข้างกายกลับหาว่าเราเป็นพวกสุขนิยมไปได้

• ขออนุญาตก๊อปไปทำสื่อสอนเด็ก (และสอนตัวเอง) นะครับ
• เข็นครกขึ้นภูเขามันยาก แต่ถ้าอยากกินน้ำพริกอร่อยๆก็จำเป็น
• ระหว่างเข็นครกขึ้นเขา กับควบคุมครกให้กลิ้งลงดอย ผมว่าอย่างหลังดูง่าย แต่จริงๆไม่ง่าย เผลอๆ ครกหล่นไปทับหัวคนอื่น
• สังคมจะดีได้ ต้องช่วยกัน"เข็นครก" อย่างนี้ดีแล้วนะครับ

สวัสดีครับน้อง ธรรมาวุธ

พี่ยินดีตอบครับ เพราะนั่นคือความตั้งใจ ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้นครับ

โอย...กรุณาอย่ายกย่องพี่ถึงขนาดนั้นเลย พี่มิบังอาจ พี่เพียงเป็นคนหนึ่งเท่านั้นมีเพื่อน พี่ น้องๆอีกมากมายที่วนเวียนอยู่ในวงการนี้ และจำนวนมากมายที่เขาเหล่านั้นทุ่มเทมากกว่าพี่มากมายนัก

เช่น มีพี่คนหนึ่งพี่เคยกล่าวถึง พี่คนนี้เป็นนิสิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง เคยได้ทุนบริทิส เคาซิล ไปเรียนที่อังกฤษ แต่พี่ตัดสินใจลงสู่ชนบทและทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อชนบท เพื่อสังคม โดยไม่ห่วงใยชีวิตตัวเอง แม้ครอบครัวเองก็ต้องโอนอ่อนให้กับการอุทิศชีวิตนี้ จนครอบครัวต้องขอแยกไป  พี่ท่านนี้ยังยืนหยัดต่อไปจนถึงปัจจุบัน

ทรัพยสมบัติไม่มีอะไรเลย มีแต่ตัวและชีวิตที่ทุ่มเทให้ และท่านไม่ต้องการเปิดชีวิต พี่ท่านนี้ต่างหากที่สมควรยกย่อง...พี่เป็นแค่เสี้ยวส่วนของพี่ท่านนั้นต่างหากครับน้องธรรมาวุธ

เหตุนี้เองกระมังครับ งานบันทึกของพี่ส่วนใหญ่จึงหนัก (เอาแต่ปัญหามาพูด) จนบางท่านรับไม่ค่อยได้  พี่จึงต้องเบา เบา ลงมาบ้างครับ

ขอบคุณครับน้อง

สวัสดีครับอาจารย์กมลวัลย์

เราต่างพุ่งเป้าไปที่วัตถุนิยมเหมือนๆกัน

แล้วจะตามไปเยี่ยมตามคำแนะนำ ครับ

สวัสดีครับน้องขจิต

พี่ไปเยี่ยมน้องมาแล้ว  ขอบคุณมากที่แนะนำน้องใหม่นะครับ  ดูแลน้องเขาดีดีนะ แล้วจะเข้าไปเยี่ยมบ่อยๆ ป๋าขจิต อิ อิ..ต้องแนะนำน้องเขาหน่อยครับ

สวัสดีครับ น้อง คุณนายดอกเตอร์

เอ่อ เขาแซวเราก็ให้ชีวิตมีสีสันบ้างเท่านั้นแหละ  พี่ก็เหมือนกัน ว่างๆก็แซวทีเล่นทีจริงกันบ้าง พอได้ถูกทุบบ้าง ..เอ่อ สบายใจแล้ว...

หากเราทำตามนั้นแล้ว ก็สุดยอดแล้ว พี่ยังไม่ถึง 70 % เลย ต้องทบทวนอยู่เรื่อยๆ ว่าอะไรที่ยังขาดไปบ้าง  พี่จึงชอบบัยทึกของอีตาคอลลินนี้มาก เขามาเตือนเรา ให้สติเรา..ดีมาก

เราจะได้ตั้งใจทำให้ดียิ่งขึ้นไปอีก

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับน้องยอดดอย

เอาเลย ถ้าเอาไปใช้ประโยชน์ได้เอาไปเลยครับ

พี่จะมีส่วนเป็นสุขด้วย

เพราะช่วยเป็นสื่อกลางขยายสิ่งเหล่านี้

อ่านแล้วมันได้สำนึกลึกๆนะครับ  และมันก็สอดคล้องกับภาระที่เรารับผิดชอบอยู่ด้วย

ขอบคุณครับ

• อ่านแล้วได้แง่คิดคะ
• ชีวิตทุกๆวันมีคุณค่า และทำทุกๆวันให้มีความหมาย
• ใช้ชีวิตให้เป็นสุข และสุขกับการใช้ชีวิต
• คนส่วนใหญ่ทุกวันนี้จบปริญญามหาวิทยาลัย แต่น้อยคนนักที่จะจบปริญญาชีวิต

สวัสดีครับน้องลิลี่ ลูกช้างของเราเอง

บางทีเราเพลินกับชีวิตมากไป

เมื่ออ่านพบบันทึกนี้ก็หยุดคิดและได้สติมากขึ้น

ขอบคุณค่ะ น้องสาว "ช้าง"