สวัสดียามสายครับ  คุณจันทรรัตน์

ผมมาติดไฟแดง...อยู่ที่นี้ตั้งแต่กลางคืนแล้วครับ...

พอเข้านอน...ตื่นขึ้นมาติดที่นี้อีกที...พอมาที่ทำงานก็มาติดที่นี้อีก...ไม่ต้องบันทึกของตนเอง...ฮา ๆ เอิก ๆ...ตรงลิงค์ที่ว่า...ดร.ประมวล  เพ็งจันทร์  แห่ง ม.เที่ยงคืน...

เรารู้จักกันครับ...อ.  เป็นพี่ผมโดยอายุหลายปี...มาทางสายปรัชญาด้วยกัน...ได้แนวคิดจากปรัชญาอินเดียมาด้วยกัน...อ. เป็น อาจารย์สอนอยู่ ม. เชียงใหม่  ขณะผม อยู่ มอ. ปน. 

ช่วงงานสัปดาห์วิชาการ  มอ. ปน. ในเดือน ส. ค. 2548...เราขึ้นเวทีเสวนาเกี่ยวกับพุทธจริยธรรมจากวรรณกรรมหนังตะลุงด้วยกัน...คติที่ได้จาก อ.  คือเรียนอะไรแล้วให้มันจมหายกลายเป็นเรา

แต่ผมเองยังเกาะกระแสโลกคือมีสิ่งที่คนอื่นเขามี

ใช้สิ่งที่คนอื่นเขาใช้...ฯลฯแบบพอใช้ได้ครับ

แต่ผมก็ชื่นชมด้วยใจจริงแด่ ดร. ประมวล  ที่ลิขิตชีวิตตนได้อย่างนั้นนะครับ...

สวสดีค่ะ ท่าน umi

ดร. ประมวล เป็นอาจารย์ของดิฉันค่ะ..ท่านมาเป็นอาจารย์พิเศษในวิชาปรัชญาค่ะ

คงมีคนจำนวนน้อยนะคะที่จะทำได้อย่าง อ. ประมวล ..หมายถึงการเดินทางเช่นนั้น ...แต่สิ่งที่ท่านทำก็เหมือนกระแสคลื่นที่กว้างออก สัมผัสเข้าไปถึงใจคนจำนวนไม่น้อย...ทั้งคนที่เกี่ยวข้องโดยตรงและคนที่ได้อ่านความคิดของท่าน...

ขอบคุณค่ะ

ได้ Download มาเก็บและอ่าน ด้วยความรู้สึกสุดพิเศษเลยครับ  .. ขอขอบตุณครับ.

เรียนท่านอาจารย์ Handy

ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ และดีใจที่อาจารย์ได้อ่าน "ความดีงาม" ที่พิเศษสุดนี้เช่นกันค่ะ

ตอนที่อ่านถึง เรื่องของคุณครูคนใหม่ ของ ดร. ประมวล ..ดิฉันน้ำตาไหลเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ อ จันทรัตน์ อ่านลิงค์ ของอาจารย์ เติมเต็ม อีกค่ะ

จากที่รู้สึกว่าเต็มตอนอ่านหนังสือ ของ อ ประมวลไปแล้ว

ขอบคุณค่ะ คุณหมอพญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล

ตั้งใจว่าจะอ่านหนังสืออยู่เหมือนกันค่ะ...