ประเด็นชวนคิดเกี่ยวกับกระแส บล็อกเกอร์ในดวงใจ
มีบางสิ่งที่อาจจะถูกมองข้ามไป เหมือนหลายประเด็นที่ผ่านมา
1. บล็อกเกอร์ในดวงใจ ที่ถูกหยิบยกขึ้นมา มักจะเป็นบล็อกเกอร์ที่เขียนบล็อกจนเป็นที่รู้จักของหลายคนเป็นอย่างดี ได้รับกำลังใจจากการโหวต ย่อมเป็นสิ่งที่ดีอย่างมาก
2. แต่บล็อกเกอร์หน้าใหม่ ที่พึ่งเข้ามาเขียนได้ไม่นาน ยังไม่เป็นที่รู้จัก ยังต้องการกำลังใจอีกมากมาย เพียงแค่ข้อคิดเห็นที่มีให้ในบันทึกที่พวกเขาเริ่มเขียน พวกเขาเกิดความรู้สึกดีใจเป็นล้นพ้น หากได้รับการโหวตเป็นบล็อกเกอร์ในดวงใจบ้าง จะมีกำลังใจมากขึ้นเพียงใด
3. แต่บล็อกเกอร์ในดวงใจ อาจจะไม่มีคนเขียนบันทึกหน้าใหม่ได้รับโอกาสตรงนี้เลย ทำให้หลายคนพลาดโอกาสที่จะได้รู้จักกับสำนวน การเขียนบันทึกจากคนใหม่ๆ อาจจะติดอยู่ในกระแสของความเคยชิน ความคุ้นเคย ชอบอ่านบันทึกของใคร ก็อ่านแต่ของคนนั้น มีแต่คนชื่นชอบ ยอมรับแต่คนเขียนบล็อกที่เรารู้จักเป็นอย่างดีแล้ว แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้รู้จักคนเขียนบล็อกหน้าใหม่เสียที ทั้งที่พวกเขาเข้ามาใน gotoknow แล้ว แต่ถูกมองข้ามไป เพราะไม่ได้อยู่ในกระแสหลัก
4. บันทึกที่มีมากขึ้นเรื่อย สมาชิกคนเขียนบล็อกที่มีหลากหลาย ทำให้มีตัวเลือกในการอ่านมากขึ้น แต่คนที่เขียนความคิดเห็นบ่อยๆ จนคุ้นเคย มักจะเลือกอ่านเฉพาะบล็อกที่รู้จัก คุ้นเคยเป็นหลัก
5. เมื่อเลือกอ่าน แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนคุ้นเคยตลอด ให้กำลังใจคนคุ้ยเคย คนคอเดียวกันตลอด ทำให้สมาชิกใหม่ ไม่ได้รับการเติมเต็มกำลังใจตลอดเหมือนคนที่คุ้นเคยกัน เป็นเหตุให้ คนเขียนบล็อกหน้าใหม่ ค่อยๆหายไปจาก gotoknow หรือ เขียนบันทึกน้อยลง จนได้แต่อ่านบันทึกอย่างเดียว
6. แนวคิดบล็อกเกอร์ในดวงใน และอีกหลายประเด็น เป็นการเติมเต็มความรู้สึก กำลังใจอย่างต่อเนื่องให้กับคนเขียนบล็อกที่อยู่กับ gotoknow มาในระยะหนึ่ง คนกลุ่มนี้ในบางช่วง ยังท้อใจบ้าง ไม่รู้จะเขียนอะไรบ้าง ยังมีการหาประเด็นมาเติมกำลังใจให้เรื่อยๆ แต่คนเขียนบล็อกหน้าใหม่ ไม่ได้รับการเติมกำลังใจเช่นนี้บ้างเลย
เมื่อมีบล็อกเกอร์ในดวงใน และถูกหยิบยกมานำข้อมูลเสนอในหน้าแรกของ gotoknow แล้ว
น่าจะมีบล็อกเกอร์หน้าใหม่ในดวงใจบ้าง และถูกหยิบยกมานำเสนอในหน้าแรก เพื่อให้กำลังใจเช่นกัน
การได้รับกำลังใจของหน้าใหม่ พวกเขาจะเกิดความรู้สึกที่ปิติยินดีมากกว่า คนเขียนบล็อกหน้าเดิมๆ หลายเท่าตัว
แต่คนเขียนบล็อกหน้าเดิมๆ ก็มักจะมอบกำลังใจให้คนคุ้นเคยด้วยความเคยชินเหมือนเคย....
แล้วก็ต้องมาคิดประเด็นที่จะสร้างสีสันบรรยากาศใน gotoknow เป็นระยะๆ เพราะความคุ้นเคย ที่ไม่มีอะไรแปลกใหม่ทางความรู้สึก จากการมองข้ามหลายสิ่งนั่นเอง
ความเห็น (36)
สวัสดีค่ะคุณบอน
- ครูอ้อยมีความคิดเห็นเรื่อง blogger ในดวงใจดังนี้ค่ะ ขอเป็น Blogger ในหัวใจเธอ
ขอบคุณค่ะ
แม้การโหวตเป็นสิ่งที่กระตุ้น ให้กำลังใจ ก็อยากให้กำลังใจกับคนใหม่ด้วยนะครับ การที่เหมารวมว่า รักทุกคน ดูเป็นความเห็นที่ดี
แต่ถ้าไปบอกกับคนเขียนบล็อกหน้าใหม่ ตรงตัวบ้าง กำลังใจที่จะเกิดขึ้นนั้น มากมายมหาศาลสำหรับคนเขียนบล็ิอกหน้าใหม่นะครับ
สำหรับคนเขียนบล็อกมานาน คุ้นเคยแล้ว อาจจะลืมความรู้สึกเมื่อครั้งเข้ามาใหม่ๆ เข้ามาครั้งแรกไปบ้าง
อยากให้มีการส่งเสริมให้กำลังใจกับคนหน้าใหม่ ที่ไม่ได้รับการส่งเสริมอย่างต่อเนื่อง ก็เื่ท่านั้นเองแหละครับ
คุณบอน....
- ครูอ้อยคิดออกแล้วจะทำกิจกรรมอะไร
- จะช่วยหรือเปล่าล่ะ..ว้า...ห่วงตัวเองจะสอบน่ะ
- ไม่เป็นไร...เพื่อ..ความสนุกและสุขใจ...ได้เลย
แต่ไปสอบให้เสร็จก่อนนะครับ
 |
เห็นด้วยตามที่นำเสนอมา....
อันที่จริง คนเขียนบล็อกบางกลุ่มหรือบางครั้งก็เข้ามาขายฝัน หรือบ่นบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น...
เช่น หลวงพี่ เป็นต้น (................)
เจริญพร
ถึงคุณบอน
สำหรับข้อ 2 แต่บล็อกเกอร์หน้าใหม่ ที่พึ่งเข้ามาเขียนได้ไม่นาน ยังไม่เป็นที่รู้จัก ยังต้องการกำลังใจอีกมากมาย เพียงแค่ข้อคิดเห็นที่มีให้ในบันทึกที่พวกเขาเริ่มเขียน พวกเขาเกิดความรู้สึกดีใจเป็นล้นพ้น หากได้รับการโหวตเป็นบล็อกเกอร์ในดวงใจบ้าง จะมีกำลังใจมากขึ้นเพียงใด
ก็เห็นด้วยครับที่หน้าเก่า ต้องทำหน้าที่เป็นหน้าม้า ให้หน้าใหม่บ้าง ก็ถือเป็นการดี
การมีอะไรสนุก สีสัน บ้าง ใน G2K ก็จะทำให้ผู้บันทึกไม่จำเจกับแนวทางของตัวเองไปมากนัก
แจ๊ค
- น่าสนุกนะคะคุณบอน คุณแจ็ค ครูอ้อยขอร่วมกิจกรรมด้วยค่ะ
- ยังไงไปเชียร์ blogger หน้าใหม่ก่อนค่ะ ที่นี่
นายบอน!-กาฬสินธุ์
แต่สำหรับกรณีของหลวงพี่นั้น ไม่ธรรมดานะครับ หลาบันทึกได้ช่วยเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหาย และเข้าไม่ถึงของคนในสังคมได้อย่างดีทีเดียว จะมีใครที่จะถ่ายทอดเรื่องราวที่หลายคน ดูเหมือนจะรู้จักคุ้นเคย อย่างเรื่องราวในพระพุทธศาสนา ที่หลายคนคิดว่า ตนรู้จักดีแล้ว แต่ความจริง รู้จักเพียงผิวเผินเท่านั้น
บันทึกในบล็อก เหล่านี้ คือ คำตอบทั้งหมดครับ
นายบอน!-กาฬสินธุ์
ถ้าเป็นหน้าม้า ให้หน้าใหม่ได้อย่างต่อเนื่อง จนหน้าใหม่ติดลม เขียนได้ต่อเนื่อง จนหน้าใหม่กลายเป็นหน้าเก่า คงจะดีไม่น้อยเลยครับ
แต่ทว่า ตอนนี้ถือได้ว่า คุณแจ็ค เป็นคนหน้าเก่าใน gotoknow ได้แล้วหรือยังล่ะครับ
เอ หรือว่า กลางเก่า กลางใหม่ดีเอ่ย
ถึงคุณบอน
คงต้องหา พิสัย หรือมัธยฐาน ตามหลักสถิติ การวัดแนวโน้มเข้าสู่ศูนย์กลาง ดูครับ
ก็คงประมาณอย่างที่ว่า กลางเก่า กลางใหม่ ประมาณนั้นครับ
ซึ่งก็เป็นเวทีเสมือน โลกหนึ่งของชีวิตครับ
แจ๊ค
เล่นกันสนุกๆ อย่าคิดมากค่ะ คนใหม่ก็ได้รับการ vote อยู่ด้วยนะค่ะ ลองอ่านดูค่ะ http://gotoknow.org/blog/think/86785
สะกิดเตือนไว้ครับ เดี๋ยวจะลืม พากันลืมโหวตให้คนหน้าใหม่บ้าง
จะเล่น บล็อกเกอร์หน้าใหม่น่าจับตามอง ก็ได้นะค่ะ อะไรก็ได้ค่ะที่สร้างความสนุกสนานและกระชับความสัมพันธ์ให้ดียิ่งขึ้น
สวัสดีค่ะ คุณบอน
อ่านบล็อกนี้แล้วมันโดน เลยอยากจะเข้ามาแจ้งให้เจ้าของบล็อกทราบว่าท่านได้บรรลุจุดประสงค์แล้ว...
แต่สำหรับดิชั้นแล้วไม่ท้อหรอกค่ะ จะเขียนมันไปเรื่อยๆ เท่าที่โอกาสจะเอื้ออำนวย หวังว่าจะได้เลื่อนขั้นบ้างซักวันหนึ่ง
ดีเลยครับ
อาจจะกำหนดให้ บล็อกเกอร์หน้าใหม่ คือ ผู้ที่เริ่มเป็นสมาชิกตั้งแต่ 1 ม.ค.2550 เป็นต้นมา
นอกจากนั้น ไม่ถือว่า เป็นกลางเก่า กลางใหม่
จะทำให้การ vote เจาะกลุ่มหน้าใหม่มากขึ้น
กลางเก่า กลางใหม่ ได้รู้จัก หน้าใหม่อีกด้วย
ส่วนบันทึก vote blogger ในดวงใจ ที่ที่มีอยู่แล้ว ก็โหวตกันต่อไปครับ
ได้บรรยากาศความสนุกทั้ง 2 มุม
ทั้งในมุมของคนเก่า และหน้าใหม่
สวัสดีครับ คุณ new observer
..แหม เขียนมาแบบนี้ ถือว่า โดนใจเหมือนกันนะครับ
ว่าแต่การเลื่อนขั้นนี้ เลื่อนเป็น คนเขียนบล็อกกลางเก่ากลางใหม่หรือครับ
ก็ไว้ค่อยเล่นต่อจากการ vote ครั้งนี้แล้วกันค่ะ จริงๆ แล้วอยากให้รางวัลด้วย อาจจะเป็น หนังสือ เป็นต้นค่ะ
แต่รอให้ทาง สคส. อนุมัติในหลักการก่อนค่ะ
นายบอน!-กาฬสินธุ์
วัยรุ่นใจร้อนครับ .:))))
- สวัสดีครับ นายบอน มีเหตุผลหลายอย่างครับที่ต้องมาเป็น blogger เอง หลังจากใช้วิชาครู(อ้อย)พัก ลักจำ มานาน
- คงจะสาธยายในนี้ไม่ไหว เอาไว้มีโอกาส F2FFFFF( หมายถึง ผมเจอกับหลายๆท่านไงครับ ) แล้วจะร่ายสดให้ฟังก็แล้วกัน
- แต่อย่าลืมกลับไปดูคะแนนที่ตอบคำถามมานะว่าถูกสักวันหรือเปล่า..อิอิ
ขอบคุณครับที่มางานแต่งลูกสาว ไม่รู้กลับตอนไหนกัน
เห็นด้วยกับการให้กำลังใจไม่ว่าจะเป็นbloggerหน้าเก่าหรือใหม่ พี่เล็กยังจำความรู้สึกครั้งแรกที่มีผู้มาให้กำลังใจนะคะ ...ทั้งตื่นเต้นและปลาบปลื้มใจ ขอสนับสนุนให้ชาว G2K ให้กำลังใจกันและกันค่ะ
เห็นด้วยกับคุณ บอน อีกคนครับ
แต่ก็อยากให้กำลังใจทุกๆคนใน G2K ทุกๆคนเลยครับ ผมเชื่อเสมอว่า สิ่งที่เราตั้งใจให้ไปย่อมต้องมีประโยช์ แม้แต่เพียงสำหรับคนคนเดียวก็มากมายพอแล้ว
ขอบคุณครับ คุณบอน ที่ช่วยกระตุ้นความคิดดีๆเสมอๆ
- ดีใจเป็นยิ่งครับ...สำหรับการกลับสู่บันทึกของคุณบอน
- ผมเป็นบล็อกเกอร์หน้าใหม่ หรือหน้าเก่าครับ...แต่ก็น่าจะถูกจัดอยู่ในประเภทหน้าใหม่ (ที่เต็มไปด้วยร่องรอยอายุอันมากวัย) เพราะเพิ่งเที่ยวบล็อกได้ 3 เดือนสด ๆ ร้อน...
- ผมสนับสนุนแนวคิดคุณบอนเป็นที่สุด.. ช่องว่างแห่งการบันทึก..จำนวนและระยะทาง.. หรือแม้แต่ผลึกความคิดของบล็อกเกอร์เก่าและใหม่ก็มีความแตกต่างกันเยอะไม่น้อย
- การจัดเวทีให้คนละเวทีก็น่าจะเป็นการสร้างสรรค์บรรยากาศได้ดีกว่า "รวมเวที" ทั้งหมดเข้าด้วยกัน
- ผมเห็นด้วยอย่างมาก...ในฐานะที่ครั้งหนึ่งที่เข้าสู่เวทีนี้ใหม่ ๆ มีคุณบอนกับคุณเอกเขียนบันทึก "ดัน" ผมมาแล้ว จึงเข้าใจสภาพการณ์ทางกำลังใจเป็นพิเศษ
- ผมยังปรารถนาการเติมเต็มจากกัลยาณมิตร พอ ๆ กับการเป็นผู้เติมเต็มกำลังใจให้คนอื่นเช่นกัน
- ขอบคุณครับ
โดนใจ..เลยขอมีส่วนร่วมครับ....เวลาไม่เอื้อแต่ก็มีใจรักที่จะเขียนนะ....สงสัยต้องแต่งตั้งให้ คุณบอนเป็น "ป๋าดัน" ซะแล้วล่ะ...55555
ความคาดหวังเล็ก ๆ จากคนเขียนบันทึก คงต้องการให้คนอ่านมาฝาก Comment ไว้บ้าง เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียนบันทึกต่อไป...
เหนือสิ่งอื่นใดแค่ความสุขที่ได้เขียนก็เป็นกำลังใจให้ตัวเองเขียนต่อไปครับ...
1.ใครบังคับให้ใช้ชื่อเรียกเช่นนี้ครับ
2. เหตุผลหลายอย่างที่ว่า อย่างไรหนอ อย่าลืมเขียนเล่าในบันทึกคนม้าเหล็กบ้างนะครับ
3. เห็นคำว่า ม้าเหล็ก นึกว่า คุณเป็นแฟนเพลงของ อำพล ลำพูนเสียอีก
4. ถ้าจะร่ายสดเมื่อเจอหลายๆท่าน ก็จะรอฟังสดๆนะครับ
5. รอไปร่วมงานแต่งลูกสาวคนต่อๆไปนะครับ อิอิ
เขียนมาเช่นนี้ ย่อมแสดงว่า ยังคงต้องการได้รับกำลังใจอย่างต่อเนื่องไม่ขาดตอน ถ้าหลายคนเข้าไปให้กำลังใจพี่เล็กเยอะๆ จะมีบันทึกน่ารักๆ ที่มีสีสันออกมาสู่สายตาแฟนานุแฟนบ่อยๆหรือเปล่าครับพี่เล็ก
สวัสดีครับ นักลงทุนเงินน้อย
แค่คนๆเดียว แต่คนๆนั้น ไปกระตุ้นให้ใครอีกหลายคนในอนาคตได้ ถือว่า คุ้มเกินจะคุ้มล่ะครับ
สวัสดีค่ะคุณบอน
วันนี้เขียนแบบตอบโจทย์ได้อย่างดีเลยค่ะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนในg2k และนักเขียนหน้าใหม่อย่างราณี
- สวัสดีครับ คุณบอน
- ผมเองก็เพิ่งเข้ามาครบเดือนแบบต่อเนื่องวันนี้ครับ แต่ไม่ได้อะไรมากครับ เรื่องในดวงใจเหล่านี้ ครับ เป้าหมายเข้ามาหาเพื่อนแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- ไม่สามารถจะเป็นผู้เขียนในดวงใจใครได้ครับ และก็ยังหนักใจครับว่าหากตัวเองจะต้องเขียนบล๊อกเกอร์ในดวงใจ หากจะเลือกขึ้นมาซักห้าคน เพราะว่าไม่รู้จะเลือกใครดี แต่ละคนก็มีคุณภาพกันทั้งนั้นครับ สงสัยจะเลือกทีละ แพลนเนท ครับ อิๆ
- สำหรับผมทุกคนที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดด้วยกันคือมิตรภาพที่แท้จริง หากมีโอกาสเจอบทความที่รู้สึกว่าเราสามารถจะตอบได้บ้างแลกเปลี่ยนกันได้ ก็จะเขียนครับ
- ขอบคุณมากนะครับ สำหรับบทความดีๆ
มาตอบกันต่อ เพราะเขียนตอบไม่หมดครับ
สวัสดีครับ พี่แผ่นดิน-พนัส
1. เขียนยังกับว่า นายบอนถอดใจไม่เขียนบันทึกเสียแล้วซะยังงั้น
2. สำหรับพี่พนัสนั้น เป็นที่รู้จักของหลายท่านไปแล้ว คงเป็นกลางเก่ากลางใหม่ไปแล้ว เอ... ถ้าฮอตมากเพียงนี้ หน้าเก่าแล้วล่ะครับ
3. สนับสนุนแนวคิดนายบอนแล้ว อย่าลืมปั้น นิสิต มมส มาร่วมเขียน blog นะครับ ไม่ว่าจะเป็นที่ gotoknow หรือ Learners.in.th
4. ขนาดกิจกรรมนิสิต ยังมีตั้งหลายค่าย หลายกิจกรรมให้เลือก gotoknow มีตั้งหลากหลาย ก็น่าจะมีหลายเวทีให้เลือกบ้าง
5. นายบอนไม่ได้เป็น ป๋าดัน ให้เลยนะครับ พี่พนัสเขียนออกมาเองทั้งนั้น
สวัสดีครับ คุณ น.เมืองสรวง
1. บอกแล้วว่า ไม่ได้เป็นป๋าดัน เพราะดันไม่ไหว ผอมแห้งแรงน้อยเด้อ
2. ว่างๆก็เขียนบ้างนะครับ
สวัสดีครับ คุณวรชัย
1. บางครั้งเราก้ไม่รู้ว่า มีคนเข้ามาดูบันทึกเก่าๆของเราด้วย ลองติดตัวนับสถิติที่รายงานถึงขั้นที่ว่า วันไหนมีคนเข้ามาดูกี่คน มาจากประเทศไหน อย่างไร หากเห็นรายละเอียดปลีกย่อย คุณวรชัยจะรู้ว่า มีคนเข้ามาดูบันทึกของคุณอยู่เสมอครับ อาจจะมากบ้าง น้อยบ้างก็ตามแต่
2. ยิ่งถ้าคุณเขียนบันทึกเรื่อยๆ คุณจะยิ่งได้รับความสุข มิตรภาพเรื่อยๆครับ จนหายมือไม้สั่นเพราะสุขจนลืมสั่นนั่นเอง
สวัสดีครับ Mr.Direct
1. สำหรับบันทึกของคุณ เหนือความคาดหวังหลายครั้งในการได้รับแง่มุมที่ดีๆครับ ถึงแม้ว่า นายบอนจะไม่ค่อยได้ comment มากนักเพราะ net ช้าครับ
2. โปรดเห็นใจคน net ช้า ต่อเนตทาง 1222 อย่างนายบอนด้วย
สวัสดีครับ อ.ราณี
ดูท่าแล้ว อ.ราณี กลายเป็นกลางเก่ากลางใหม่เสียแล้วล่ะครับ เพราะเปิดดูทุกวันจนคุ้นเคยกับอาจารย์แล้วครับ เพราะเห็นร่องรอย ความคิดเห็นของอาจารย์ในหลายๆบันทึก คุ้นเคยจนนึกว่า เป็นญาติสนิทไปแล้วนะครับ
สวัสดีครับคุณเม้ง
1. ที่ว่า เข้ามาจนครบเดือน แต่เหมือนไม่ได้อะไรมาก หลายเรื่องวัดออกมาไม่ได้เป็นรูปธรรมนะครับ เช่น ความสุขใจ ความรู้ มิตรภาพ ไม่สามารถวัดออกมาเป็นหน่วย เป็นตัวเลขได้ชัดเจนว่า วันนี้ คุณเม้งมีความสุขกี่กิโลกรัม!!!!!
2. ใครเลยจะไปบังคับให้คนอื่นมาชื่นชอบเราได้ นอกจากคนอื่นจะตัดสินตัวเรา อาจจะมีหลายคนที่ยินยอมให้คุณเม้งเข้าไปนั่งในห้องหัวใจ เป็นหนึ่งในผู้เขียนในดวงในของเขาแล้วก็ย่อมได้นะครับ
3. เกิดอาการเลือกนักเขียนในดวงใจไม่ถูกหรือครับ นายบอนว่า เค้าให้เลือกน้อยไปนะครับ ให้แค่ 5 คนเอง อยากจะเลือกซัก 500 ไมได้หรือ
- ตามดร.จันทวรรณมาอ่านค่ะคุณบอน
- ก่อนหน้านี้เวลาทำงานดึกๆจะเห็นหน้าคุณบอนเป็นประจำ เพราะบันทึกจะมาทีเป็นแผงค่ะ
- แต่ช่วงนี้หว้าภารกิจเยอะมากทำให้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าไปเยี่ยมบันทึกใครเลย
- แต่เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะสำหรับประเด็นนี้
- เพราะ blogger ใหม่ๆเยอะจริงๆ หว้าเองยังไม่สามารถตาม่อ่านได้เลย...
- อย่างน้อยคนใหม่ๆก็ทำให้ g2k กระชุ่มกระชวยเพิ่มขึ้น ต้องช่วยกันให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีครับนายบอน!-กาฬสินธุ์
- ตั้งเองครับเห็นว่ารู้จักชื่อจริงกันนานแล้วคงเรียกไม่ผิด
- ถือเข็ดครับให้มันหลายๆพยางค์ เพื่อว่าจะเขียนบันทึกได้ยาวๆนานๆน่ะ
- เข้าเว็บ 8875 ได้หรือยังครับเพลงลูกทุ่งเก่าๆมีแทบทุกเพลงครับ ขอได้เลย บอกว่าผมสั่งมา
- ช่วงนี้นายบอนไม่ได้มาเป็นแผงเหมือนเดิมแล้วล่ะครับ เอาไว้โอกาสหน้า ค่อยมาเป็นแผงตามเดิม
- ขนาดไม่ค่อยว่างนะครับ นายบอนยังเห็นร่องรอยของ อ.ลูกหว้าในบันทึกของหลายท่านจนเคยชินนะครับ
สวัสดีครับ คุณ สะ-มะ-นึ-กะ
- เปลี่ยนชื่อเรียกใน gotoknow ใหม่ ดูเป็นเอกลักษณ์ดีนะครับ
- แต่คงจะเขียนได้ยาวนานแน่นอน เพราะมี คนเขียนบันทึกมือรางวัลสุดคะนึงอยู่ใกล้ๆทั้งคน
- เข้าเวบ 8875 ไม่ได้หรอกครับ เดี๋ยวไปฟังสดใน กทม.ดีกว่าครับ