• ได้เข้ามาอ่านแล้ว ทำให้รู้สึกว่าเรากำลังนึกถึงเรื่องความสุขเหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย
• เข้าใจเลยครับว่าการได้อ่านเรื่องราวของพี่อ้อยแล้วความสุขมันเกิดขึ้นเอง จากกความอบอุ่นของพี่อ้อยครับ
• ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ครับ

สวัสดียามเช้าวันใหม่ค่ะคุณบอน

• เผยหน้าออกมาแล้ว....พร้อมกับลายอักษรที่เกิดจากแป้นพิมพ์ที่กดออกมาจากใจ จากความจริงใจ  เขียนเท่าไรก็ไม่หมด  มันหลั่งรินเหมือนฝนอันชื่นใจกระนั้นค่ะ
• ครูอ้อยพยายามสรรสร้างความคิด  เขียนบันทึกจากประสบการณ์ชีวิต  จากใจและการทำงาน  ตลอดจนการศึกษา  สุขภาพอนามัย  เพื่อเป็นอนุทินหรือความรู้ สาระ ปกิณกะ ให้กับท่านผู้อ่าน
• ขอบคุณ..คุณบอน ผู้ที่เติมพลัง..แห่งชีวิต เติมสีสันให้ gotoknow  และเป็นพี่เลี้ยง blogger ได้เป็นอย่างดี 
• แนวความคิด  ปรัชญาที่คุณบอน เคยเขียนแล้วครูอ้อยอ่าน  ยังเก็บไว้และนำมาปฏิบัติ  มันไม่ได้มาทั้งหมด  แต่ครูอ้อยพยายามอยู่  และรู้ว่าคุณบอนพยายามจะขีดกรอบให้ครูอ้อยเขียนเรื่องความรู้ในการเรียนรู้  ครูอ้อยเขียนจากประสบการณ์ค่ะ  มันออกมาเอง ที่เรียกว่า..knowledge  ส่วนจะเป็นประเภทอะไรครูอ้อยไม่สนใจผู้อ่านไปแบ่งเองก็แล้วกัน  เลือกอ่านเลือกใช้เลือกหยิบตามแต่ใจของผู้อ่านปรารถนา
• ขอบคุณท่านผู้อ่านค่ะ และขอบคุณ..คุณบอน

คุณบอนคะ

• เมื่อก่อนนี้ในอดีตใช่เลย  ครูอ้อยกลัวคุณบอนเขียนวิจารณ์ต่างๆนานา  เพราะยังไม่รู้ใจคุณบอน 
• ตอนนี้ครูอ้อยรู้ใจคุณบอนแล้วว่าคิดอย่างไรกับครูอ้อย  เขียนมาเลย ครูอ้อยก็จะเขียนสู้ สู้ สู้
• เราชนะอีกแล้ว....ยี้ยี้

1. ความกลัวเป็นสิ่งที่คนเราสร้างขึ้นมาในใจเราเอง ไม่ใีใครทำให้เราเกิดความรู้สึกกลัวได้
2. ความคิดของคนเราเปลี่ยนแปลงตลอด จิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึง

1.  ทำไมแปลกจัง  ตอบแปลกๆ  เรียบๆ  ตอบบันทึกมากเลยแปลกหรือคะ

2.  ต้องเปลี่ยนด้วยหรือคะ ความคิด คงเดิมไม่ได้หรือคะ

1. วันนี้ net ที่นายบอนใช้ช้ามากๆนะครับ วันก่อนคลิกดูปุ๊บปั๊บได้อ่านหลายบันทึก แต่วันนี้ แค่เปิดไม่กี่บันทึก รอนานจนแทบหลับ
2. เลยต้องตอบตามความเร็ว internet ที่อืดมากๆ ทำงานก็ไม่ค่อยจะได้ บันทึกของหลายท่านก็ไม่ได้อ่าน ได้แต่อดใจไว้กลับมาอ่านย้อนหลัง
3. นายบอนเห็นความคิด อ.ปภังกรยังเปลี่ยนเลยครับ คนอื่นบ่ฮู้เด้อ

สวัสดีคุณบอน

• มีคนกล่าวว่าเมื่อได้รางวัลแล้วเขียนน้อยลง
• มีคนกล่าวว่าเมื่อได้รางวัลแล้วเขียนอย่างระวัง

1. พยายามเป็นตัวของตัวเองสิครับ
2. เพราะตอนที่เราเริ่มเขียน ไม่มีใครมาสั่งให้เขียน
3. ทำได้หรือไม่ กับการรักษาจุดยืนของตัวเอง เหมือนกันการรักษาความเสมอต้นเสมอปลายในการมอบความรักให้กับคนในครอบครัวกุ่ยกระโทกของครูอ้อย

ขอบคุณคุณบอนนะคะ  ความดีของคุณ  ครูอ้อยไม่เคยลืม

คุณบอนคะ

• ฝากบอกครูอ้อยด้วยว่า  เริ่มเข้าใจมากขึ้นแล้ว
• และขอบคุณคุณบอนสำหรับบันทึกนี้
• เวลาคุณบอนเขียนไม่ค่อยกล้าเข้าไปอ่าน (นี่คือความจริง)
• แต่ตอนนี้กำลังทำความกล้าจะที่เข้ามาอ่านบันทึกคุณบอน ซะแล้ว
• ตามครูอ้อยมา (จริง ๆ )

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณอ๊อบ และคุณบอน

เช้านี้สดชื่นจังเลยนะคะ

สดชื่นและแจ่มใสจริง

ครูอ้อยมีความสุขและสุข

พี่กำลังสร้างภูมิครับ

ครูอ้อยช่วยฉีดยาให้ (หวังว่าไม่ใช่ยาพิษ) 55

เริ่มดีมากขึ้นอีกแล้วคุณบอน

ยาน่ะไม่มีพิษหรอก  แต่พอมาถึงคุณบอน  บูดเป็นพิษทันที

ชอบหรือเปล่าล่ะ  พวกองุ่นเปรี้ยว  มะนาวหวาน ยี้ยี้  บ่นเก่ง  ไม้ได้เรื่องสักที  หาคนช่วยทำงานก็ไม่ได้ ยี้ยี้