ทางโลกสนใจและให้ความสำคัญกับเรื่อง Knowledge ในขณะที่ทางธรรมพร่ำพูดถึงเรื่อง Awareness
Knowledge คือเรื่อง "ความรู้" ในขณะที่ Awareness เป็นเรื่องของ "การ(ตื่น)รู้"
Knowledge จะเกิดขึ้นได้จำเป็นต้องอาศัยการใช้ "ความคิด" อาศัยการรวบรวมข้อมูลประสบการณ์ในอดีต นำมาคิด นำมาวิเคราะห์ ตีความ สร้างและทดสอบสมมติฐาน จนกลั่นออกมาเป็นความรู้
ในทางตรงกันข้าม Awareness สอนว่าต้องอย่าคิด แค่เพียงให้รู้ไว้ (ตระหนัก)รู้ไปเท่านั้น รู้ให้เป็นปัจจุบันมากที่สุด ไม่ต้องคิด ไม่ต้องถาม ไม่ต้องตีความ หรือสรุปประเด็นแต่อย่างใด
ชีวิตของคนส่วนใหญ่ที่ต้องการทั้งมิติทางโลกและทางธรรม (สงสัยจะโลภมากไป) คงจะไม่ต่างอะไรจากรูปการ์ตูนข้างบนนี้ คือเป็นคนที่เหยียบเรือด้วยขาทั้งสองข้าง ตัวผมเองก็คงไม่ต่างจากรูปที่นำมาแสดงนั้น และที่สำคัญก็คือกลายเป็นชีวิตที่แข็งทื่อไม่กล้าแม้แต่จะขยับขา เพราะกลัวว่าจะพลัดตกลงไปในน้ำ !
ชีวิต ที่คิด ทบทวน ทำ เรียนรู้ พัฒนา สองขามั่นคง ไม่สับสนกับสิ่งกวนใจครับ
ÄÄÄÄ..เปลี่ยนเรือ..เป็น..ขุนเขา..(น่าจะดีกว่ามั้ง..อ้ะ)...สวัสดี..ยายธีเจ้าค่ะ
เคยอ่านเจอหลวงปู่ดุลย์บอกว่า "คิดเท่าไรๆก็ไม่รู้ ต่อเมื่อหยุดคิดจึงได้รู้ แต่ต้องอาศัยความคิดนั่นแหละจึงรู้" คงคล้ายพระอานนท์ตอนบรรลุธรรมกระมัง ผมคิดว่า อาจารย์เปรียบเป็นเท้าซ้ายเท้าขวานะโอเค แต่น่าจะเปลี่ยนเป็นการเดินมากกว่าเหยีบเรือสองแคม ชีวิตก็ต้องมีเท้าซ้ายและขวาเพื่อให้การเดินสมบูรณ์ คือ มีทั้ง ความรู้และการตื่นรู้ หรือการคิดและหยุดคิดนะครับ!!!
เป็นการเปรียบเปรยที่น่าสนใจมากเลยครับ และยังเป็นการให้กำลังใจผู้ปฏิบัติให้พร้อมที่จะก้าวเดินไป ไม่ใช่แข็งทื่ออย่างในรูปที่ผมนำมาลงไว้ . . ขอบคุณครับ เป็นประโยชน์มากทีเดียว !