ในระหว่างเดินทางขึ้นเหนือ..ผมได้มีโอกาสชมภาพยนตร์เรื่อง "Happy
Feet" หนังเรื่องนี้เข้าฉายในโรงภาพยนตร์เมื่อ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
นี่เอง...หลายท่านคงได้ชมหนังเรื่องนี้ไปแล้ว..แต่สำหรับท่านที่ยังไม่ได้ชม...ลองอ่านเรื่องย่อของหนังเรื่องนี้ก่อนนะครับ..จาก
http://movies.narak.com/preview/happy_feet.shtml
(ภาพจาก
http://www2.warnerbros.com/happyfeet/img/wallpapers/
wall03_1280x1024.jpg)
ลึกเข้าไปในทวีปแอนตาร์กติค อาณาจักรของนกเพนกวินจักรพรรดิ นกจะมีความสำคัญได้ต้องร้องเพลงเป็น
มัมเบิล (อีไลจาห์ วู้ด) ตัวเอกของเรื่อง เกิดมาเป็นนักร้องที่แย่ที่สุดในโลก แต่เขามีพรสวรรค์ตั้งแต่เกิด..คือความสามารถในการเต้น เกิดมาเพื่อเต้นตามจังหวะของตนเอง …เต้นแท็ป
แม่ของมัมเบิล - นอร์มา (นิโคล คิดแมน) คิดว่ามันเป็นนิสัยที่ออกจะน่ารัก แต่พ่อของเขา เมมฟิส (ฮิว แจ็คแมน) บอกว่ามัน "ไม่ใช่พวกเพนกวิน" นอกจากนี้ พวกเขาทั้งคู่รู้ว่าหากไม่มีเพลงประจำใจ มัมเบิ้ลอาจจะไม่มีวันได้พบรักแท้
เพื่อนของมัมเบิล กลอเรีย (บริตตานีย์ เมอร์ฟีย์) เกิดมาเป็นนักร้องที่ยอดเยี่ยมของฝูง มัมเบิลและกลอเรียสื่อถึงกันได้นับแต่วินาทีที่ออกจากไข่ แต่เธอต้องอดทนกับรูปแบบ "ฮิพพิตี้- ฮอพพิตี้" อันแปลกประหลาดของเขา
มัมเบิลแตกต่างมากเกินไป-โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้เฒ่าโนอาห์ (ฮิวโก้ วีฟวิ่ง) ผู้นำหัวแข็งแห่งดินแดนจักรพรรดิ ซึ่งขับไล่เขาออกจากกลุ่มในที่สุด
เมื่อต้องจากบ้านเป็นครั้งแรก มัมเบิลได้พบกับพวกอามีโก้ อะเดอลี-กลุ่มเพนกวินที่ดูเท่าใดก็ไม่เหมือนเพนกวินจักรพรรดิ นำทีมโดยเรมอน (โรบิน ลิลเลียมส์) พวกอะเดอลีอ้าแขนรับแนวเต้นสุดเจ๋งของมัมเบิลและเชื้อเชิญให้เขาเข้าร่วมกลุ่ม
ในดินแดนอะเดอลี มัมเบิลขอคำปรึกษาจากเลิฟเลซ ปรมาจารย์เรื่องรัก (ให้เสียงโดยโรบิน วิลเลียมส์ เช่นกัน) เพนกวินขนฟูผู้คลั่งการล่าหิน ที่จะตอบทุกคำถามแห่งชีวิตเพื่อแลกกับการได้หินสักก้อนเป็นรางวัล
มัมเบิลร่วมออกเดินทางไปกับเลิฟเลซและพวกอามีโก้ ข้ามดินแดนแสนกว้างใหญ่ และหลังจากการผจญภัยอันเป็นตำนาน ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่า..ด้วยการเป็นตัวของตัวเอง เราก็สามารถสร้างความแตกต่างในโลกได้
ผมได้เรียนรู้จากการชมหนังเรื่องนี้ดังต่อไปนี้
BeeMan |
หมายเหตุ นกเพนกวินจักรพรรดิ์ (จาก http://modernine.mcot.net/view.php?news_id=1311&tk=ennews)
ทุกฤดูหนาว เพนกวินจักรพรรดิ์ จะละทิ้งความสุขสบายจากบ้านกลางทะเล และเริ่มต้นการเดินทางอันยาวไกล พวกมันมุ่งสู่พื้นที่ผสมพันธุ์ ซึ่งอยู่ลึกเข้ามาในแผ่นดินเกือบร้อยไมล์ มันจะหาคู่ และฟักไข่ ที่นี่อยู่ในกำบังของภูเขาน้ำแข็ง ที่ติดแน่นอยู่กับทะเลน้ำแข็ง พวกมันจะเลี้ยงลูกนกรุ่นต่อไปขึ้นที่นี่ ตัวผู้จะฟักไข่ระหว่างที่ตัวเมียออกไปหาอาหารนานนับเดือน ฝูงเพนกวินรักษาระเบียบวินัยกันเป็นอย่างดี ขณะที่ยืนเบียดกัน ซึ่งเป็นเรื่องจำเป็น เพราะถ้าฝูงแตกกระจายแม้เพียงชั่วครู่ ความร้อนที่แสนมีค่าจะหายไปหมด พวกมันจะทนต่อความหนาว และปกป้องไข่เอาไว้ได้ ระหว่างรอตัวเมียกลับมา ตัวผู้ยืนเรียงแถวซ้อนกันเป็นกลุ่มแน่นหนา และเบียดตัวเข้าหากันเพื่อรักษาความอบอุ่น มีการผลัดเปลี่ยนตำแหน่งกันตลอดเวลา ขณะที่เพนกวินแต่ละตัวพยายามเข้าไปรับความอบอุ่นภายใน นี่เป็นบททดสอบครั้งใหญ่ที่สุดรอ ยิ่งใกล้ฤดูหนาว ก็ยิ่งมีพายุหิมะที่ทำให้อุณหภูมิลดลงไปอีก ตอนนี้อากาศหนาวถึงลบ 60 องศา เพนกวินที่อยู่รอบนอก ต้องปะทะกับแรงลมที่พัดเร็วถึงร้อยไมล์ต่อชั่วโมง และเป็นที่กำบังให้แก่พวกที่ผลัดกันเข้าไปอยู่ตรงกลาง ดวงอาทิตย์ทอดทิ้งที่นี่ไปแล้ว เพนกวินตัวผู้อยู่ตามลำพังกับไข่ของมัน และเผชิญกับฤดูหนาวที่หนาวเหน็บมืดมิดที่สุดของโลก
ชอบเพนกวินมากค่ะ ปกติก็ชอบอยู่แล้วน่ะค่ะ
ยิ่งมาชมหนังเรื่องนี้แล้ว
ยิ่งบ้าเพนกวินไปใหญ่เลยค่ะ
ชอบมากค่ะ