Hero of gotoknow


การได้พบพาบุคคลสำคัญผู้เป็นแรงบันดาลใจ ถึงแม้จะเป็นเวลาสั้น ๆ ในช่วงขณะหนึ่ง
มักจะทำให้เราเกิดความภูมิใจและรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาพานพบ

บันทึกนี้ ขอกล่าวถึงผู้เป็นดั่ง Hero ในดวงใจประจำพื้นที่ความสุขแห่งนี้ที่เรียกว่า Gotoknow

คุณครู แผ่นดิน
เมื่อ 2 ปีก่อนได้พบอาจารย์เป็นครั้งแรก ในวันนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ได้มาพบพา
ครูแผ่นดินเป็นบุคคลที่ทำให้ฉันร้องไห้ได้ ทั้งในขณะที่สุขใจและเศร้าใจ
ครูแผ่นดินนำเสนอเรื่องราวต่าง ๆ ให้ฉันได้เรียนรู้ว่า โลกนี้มีอะไรอีกเยอะแยะมากมายมหาศาลที่เราจะต้องทำ
ทำเพื่อตัวเอง ครอบครัว คนรอบข้าง คนที่เราเพิ่งรู้จัก หรือแม้แต่คนที่เราไม่เคนรู้จักเลยก็ตาม
ช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกัน ไม่ว่าจะด้วยสายลมใดพัดพามาพานพบ มันมักจะมีคุณค่าเสมอ ทำให้คิดหวนถึงวันก่อนเก่า ทำให้คิดถึงอนาคตวันใหม่ ทำให้คิดถึงหนทางที่ต้องเดินอีกยาวไกล ทำให้มีกำลังใจในเส้นทาง

ขอบพระคุณคุณครูแผ่นดินคะ

ครูแผ่นดินมักพูดเสมอว่า “ โลกนี้ไม่เงียบเหงา ยังมีเรื่องราวให้คิดถึง ” ตอนนี้ฉันนึกถึงคุณครูค่ะ

คุณครูขจิต ฝอยทอง
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาพบเจอกับคุณครูคนเก่ง คนดีท่านนี้ ฉันหวังว่ามันจะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอท่าน
ครูขจิตทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง โดยเฉพาะเรื่องของการ “ เรียนรู้ ”
การเป็นครู ไม่ใช่ให้เด็กเรียนรู้จากเราเท่านั้น แต่เราต้องเรียนรู้จากตัวเด็ก ๆ เองด้วย การที่เราต้องไปเป็นครูในที่ห่างไกล มันไม่ได้ทำให้เรา เหงา โดดเดี่ยวเสมอไป แต่มันอาจเป็นการเปิดโอกาสให้กายและหัวใจเราได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ นอกเหนือจากตัวเอง

จงเรียนรู้ด้วยการลงมือทำ
เรียนรู้ด้วยการปฏิบัติจริงจัง
เรียนรู้แม้แต่เรื่องเล็กน้อยไปจนเรื่องใหญ่ ๆ
เรียนรู้อย่างตั้งอกตั้งใจ
เรียนรู้ไปอย่าหยุดเรียน

ขอบพระคุณค่ะ

" เพราะการเรียนรู้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์อีกอย่างหนึ่ง "

คุณครู Wasawat Deemarn

คุณครูท่านนี้ไม่กล่าวถึงคงไม่ได้ เพราะท่านเป็นเหมือนกระต่ายขาวในภาพยนตร์เรื่อง อลิซในดินแดนมหัศจรรย์ ที่เป็นบุคคลที่ชักชวน และนำทางฉันมายัง พื้นที่สุดอัศจรรย์แห่งนี้ ดินแดนแห่งการเรียนรู้ Gotoknow

ครูผู้นี้ไม่ได้สอนให้ฉันเขียนบันทึกเก่ง ไม่ได้สอนให้ฉันเขียนเรื่องราวที่สวยหรู
แต่ท่านสอนให้ฉันรักในการเขียน ศรัทธาในการบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้เผชิญและสัมผัส
มีความสุขกับสิ่งที่ตนเองได้เขียนได้บันทึก และสอนให้ฉันแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ แบ่งปันความสุขและกำลังใจ ให้ผู้อื่นอีกมากมาย

ขอบพระคุณคุณครู ที่ทำให้ศิษย์คนนี้รู้ถึงคุณค่าของการมีอยู่ของมนุษย์ การได้ทำในสิ่งที่ตนเองรัก สิ่งที่ทำให้ตนมีความสุข และได้แบ่งปันความสุขนั้นให้แก่ผู้อื่นอย่างไม่หวังผลตอบแทน

ขอบพระคุณคุณครูวัสค่ะ

“ พื้นที่ความสุขของเราอาจจะกว้างเท่าสนามฟุตบอลจนถึงแผ่นฟ้า แต่มันจะมีคุณค่าและมีมากยิ่งขึ้น แค่เรารู้จักแบ่งปันให้กับผู้อื่นบ้าง ”

หมายเลขบันทึก: 574135เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2014 22:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม 2014 07:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

ชื่นชมบันทึกนี้นะจ๊ะ

ขอสารภาพต่อหน้าธารกำนัลว่า 

ทั้ง 3 ท่าน ก็เป็นนักเขียนในดวงใจของดิฉันด้วยค่ะ

ได้มีโอกาสเจอท่านตัวอุ่นๆ เพียงท่านเดียว คือ น้อง ดร.ขจิต

ส่วนน้องชาย น้องแผ่นดิน และน้องชาย อ.วสุวัฒน์ ยังไม่เคยเจอตัวอุ่นๆ ท่านเลยค่ะ หากเจอใครหน้าตาแบบนี้ จะไม่รีรอเข้าไปทักเลยค่ะ 

ขอบคุณค่ะ

เห็นภาพแล้วถูกชะตามากเลยครับ อาจารย์แผ่นดิน อาจารย์ขจิต

ที่สำคัญอาจารย์วัตมองอบอุ่นมาก ๆ และไม่ดุอย่างที่คิด

แอบsave รูปไว้แล้วครับ

กลัวโดนเซ็นเซอร์

เราเขียนบันทึกได้เก่งจริงๆ ครับ
เป็นเด็กมหัศจรรย์ในโกทูโนเลยทีเดียวแหละ

การพบเจอกันและกัน มันเป็น ...ชะตากรรม...
และเป็นชะตากรรมแห่งการเยียวยา เสริมพลังให้แก่กัน นั่นเอง

โลกมันกว้างใหญ่และน่าอยู่ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจที่จะเรียนรู้...

........... ให้กำลังใจ ครับ..............และอย่าสิ้นหวัง เพราะโลกไม่เงียบ ......

โชคดีมากครับ ที่ได้เจอท่านอาจารย์ทั้งสามตัวเป็นๆ...ผมก็โชคดีมากๆๆๆๆๆๆนะครับ ที่ช่วง "นาทีทอง" ได้เห็นภาพอาจารย์วัส....เห็นแล้วบันทึกไว้ในใจ...เจอเมื่อไหร่จะรีบไปหาครับ

ดีจังที่พบครูดีตั้งสามคนค่ะ โชคดีมากๆ

ติดตามอ่านบันทึกของตอกมัดกล้า มาอยุ่เสมอๆ ชอบแง่มุมในบันทึกที่ถ่ายถอดออกมาได้อย่างน่าสนใจ

เพิ่งรู้ว่ามี่ครูเก่งๆทั้ง 3 ท่านนีั้เอง

ชอบครับ

ชื่นชมบันทึกอันอบอุ่นนี้มากมายเลย...เสียดายมิทันได้เห็นภาพอ.วสวัตเลย...ส่งเมล์มาให้ดูหน่อยครับ

ทุกอย่างคือการเรียนรู้

เราสามารถเรียนรู้ได้กับทุกคน

แม้ว่าคนนั้นเป็นลูกศิษย์เรา

เพราะคนเรามีความถนัดไม่เหมือนกัน

เอามาฝาก 

อยากให้ 

http://www.gotoknow.org/user/faiithan/profile?4025

มาเขียนบันทึก สักบันทึก ฝากบอกให้ด้วยครับ

อ่านเเล้ว รู้สึก อบอุ่นใจครับ 

ชอบครูทั้งสามท่านนี้เช่นกันค่ะ ชอบบันทึกที่อบอุ่นนี้ด้วยค่ะ

สวัสดีคะ คุณ Bright Lily อบอุ่นทั้งตอนเจอและตอนจากเลยค่ะ 

สวัสดีคะ คุณ แสงแห่งความดี... ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ เห็นหน้าแบบนี้ที่ไหน เข้ามาทักได้เลยนะคะ

ค่ะ อาจารย์ แผ่นดิน โลกนี้ไม่เงียบเหงา เพียงเพราะเรามีสิ่งให้คิดถึง 

สวัสดีคะ ขอบพรคุณนะคะ คุณ ทิมดาบ ที่เข้ามาเยี่ยมชม

สวัสดีคะ คุณ แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช โชคดีมาก ๆ เลยค่ะที่ได้มาเจออาจารย์ทั้ง 3 ท่าน หวังว่าคุณแก้วจะมีโอกาสได้เจอนะคะ

ขอบพระคุณคุณ พ.แจ่มจำรัส มาก ๆ คะที่ติดตามผลงานเสมอ ๆ

สวัสดีคะ คุณ "พี่หนาน" หวังว่าพี่หนานจะได้เจอตัวเป็น ๆ ทั้ง 3 ท่านเลยค่ะ

สวัสดีคะ ครู 

ขจิต ฝอยทอง รูปแต่ละรูปคือหนูเผลอ 5555

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท