จงกดShare  แต่สิ่ง คมความคิด

เพราะมันเปลือง   bandwidth    รู้บ้างไหม

ง่าวงี่โง่   Moron เปลืองค่าไฟ

Electron หาใช่   ได้มาฟรี

....คนถางทาง

อันอ้อยตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นซาก
แ่ต่ลมปาก หวานหู ไม่รูหาย           <---สุนทรภู่..แต่ง
อันชะอม ขมลิ้น แล้วสิ้นไป 
แต่ขมใจ ด้วยลมปาก ยากจะลืม      <---คนถางทาง..ต่อ

...คนถางทาง (๕ พค. ๒๕๕๖)

ประหลาดมาก ผมเกิดวันเดียวกะท่านภู่ ๒๖ มิย. แถมเวลาตกฟาก ตรงกัน อย่างเหลือเชื่อ คือ ๒๔.๑๔ นาฬิเก มันคงเป็นเพียงบังเอิญ มิบังอาจไปเท่าเทียมท่านได้หรอก ..... ถ้้ากรรมการโนเบล ซาบซึ้งภาษาไทย รับรองว่าเขาต้องใ้ห้รางวัลต่อพ่อครูภู่หลายฉบับ แบบย้อนหลัง ด้านวรรณกรรม  เพราะเลยเชคสเปียร์ไปไกลมาก 

กะ......เกณฑ์เสียง  กันมา         คืนหมาหอน

หรี......ไฟอ่อน      หย่อนเงิน    ไม่เขินหน้า

การ......กาเบอร์    พรุ่งนี้          ผีนอนมา

เมือง....อุบาทว์     รัฐสภา        โสเภณีฯ 

...ฟันธง เฟืองไทย  (๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๖) 

วันนี้นั่งคิดเตรียมมุกที่จะดำเนินรายการวิทยุเรื่องการกิน

ตั้งใจว่าจะเริ่มต้นทีประโยคคุ้นปากฝรั่งที่ว่า

You are what you eat.

เลยนึกกลอนต่อไปได้ว่า

You are what you eat,

No denial at the least.

But in a luxurious feast,

You eat what you are.

...คนถางทาง (๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๖)

นักการเมืองแค่ขายตัว

นักวิชาการขายหัวชั่วยิ่งกว่า

...คนถางทาง (๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖) 

ภาษิตไทยโบราณว่า…

พูดไปสองไพเบี้ย

นิ่งเสียตำลึงทอง

กาลสมัยเปลี่ยนไป วันนี้คนถางทางแย้งว่า....

พวกมันลิ้นสองแฉกแยกเหมือนเหี้ย

ถ้าเราพากันนิ่งเสียมันได้เมืองไปครอง

...คนถางทาง (๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖) 

เมื่อก่อน.....ศรีอยุธยาไม่เคยสิ้นคนดี

บัดนี้...........คนอัปรีย์ไม่เคยสิ้นกรุงเทพฯ

...คนถางทาง (๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖) 

ประเทศไทยวันนี้แล้งน้ำใช้ แต่น้ำลายท่วมจอ

ทำไมอาการป่วยในหลวง/ราชินี ไม่มีรายงานข่าวเลย ในข่าวราชสำนัก ทั้งที่เป็นประมุขของชาติ เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนทั้งชาติ แต่ข่าวอาญชากรรมทั่วไปกลับให้เวลามากเหลือเกิน พสกนิกรเป็นห่วงพระองค์ท่านทั้งสองมาก ช่วยออกข่าวให้มากๆด้วยเถิด อยากรู้

วันนี้กำลังเห่อ "กระจายอำนาจ" แต่พระเจ้านานมาแล้วไม่เคยนะ One man infinity votes เสมอ โลกก็ยังอยู่มาได้จนถึงวันนี้ ถ้ากระจาย ป่านนี้โลกคงสลายไปแล้ว โง่ครองเมือง

Go to know ก็ O นะ แต่อยากให้ Come to share มากกว่า

ไปพบกลอนนี้ ที่ผมแต่งไว้เมื่อนานหลายปีมาแล้ว ประมาณ คศ. ๑๙๘๐ (+๕๔๓)  วันนี้กลอนนี้คงยังทันสมัย สำหรับคนหลายคน  อิอิ 

ลึกๆแล้ว ยังหวังเธอ  ไม่ไปลับ

จะย้อนกลับ  มานับ  หนึ่งกันใหม่  

เรื่องก่อนนั้น  ฉันโฉด  โปรดอภัย

ฝากสายลม  พัดไป   ให้เธอยิน