สักวา คู่มือสร้างศัตรู- 2

....................

• สักวา หน้าฝน ถนนลื่น

น้ำนองพื้น บ้างก็อ่วม ถูกท่วมขัง

คนรอรถ หิ้วถุง พะรุงพะรัง

อย่าหยุดยั้ง ขับขึ้ง ตะบึงไป

จนล้อเบียด เอี๊ยดอ๊าด สาดน้ำกระเซ็น

ยิ่งน้ำเหม็น อบอวล ชวนคลื่นไส้

เห็นผู้คน ปิดป้อง อย่างว่องไว

แสนสะใจ สุขสันต์ ทั้งวันเอย

-  ปณิธิ ภูศรีเทศ-

สักวา คู่มือสร้างศัตรู -1

• สักวา มีรถ มีถนน

จึงวุ่นวาย สับสน มิรู้สิ้น

เดินทาง ทำมา หากิน

น้ำใจเหมือน แหว่งวิ่น ลงทุกวัน...

รถคันหน้า ขับช้า น่าหงุดหงิด

จงบีบแตร ติด-ติด ดังสนั่น

เร่งเครื่อง เร็วจี๋ จี้ให้ทัน

แล้วแซงซ้าย เย้ยหยัน คันหลังเอย

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

      ผมเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว....

• “I  เป็น โรคลิ้น หัวใจรั่ว
• พึ่งรู้ตัว ว่าอาการ ขั้นโคม่า 
• วันนี้ อ่อนแรง แลอ่อนล้า
• ไม่รู้ว่า สิ้นลม ล้มวันใด          
• ไม่มีใคร พยาบาล สมานแผล              
• เห็นก็แต่ มิ่งมิตร พิสมัย         
• มาช่วยอุด รูรั่ว ให้หัวใจ
• คนไข้ ICU รอเยียวยา
• YOU – SEE - I เป็นอย่างไร I ไม่รู้    
•  แต่ว่า I – SEE - YOU - YOU มีค่า 
• YOU –SEE - I อาจเฉยเฉย และเย็นชา
• I- SEE- YOU - I ประหม่า I หน้าแดง
• ขอน้ำใจ สักหยาด มาราดรด               
• มาไล่โศก กำสรด ลด - เหือดแห้ง
• พอให้ I มีพลัง มีเรี่ยวแรง       
• ฤๅจะแกล้ง  ทิ้งให้ตาย...ตามใจ YOU”...อิ๊อิ๊
• ..."สุขศรีสุขสันต์วันพยาบาลแห่งชาติครับ พี่น้องโกทูโนว์...
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

จำเป็นจริง ๆ

• มันมีเรื่อง "จำเป็น" จึง "จำเป็น"
• ใครอาจเห็น "ไม่จำเป็น" ก็เป็นได้
• เรื่อง "จำเป็น" เป็นของใคร ก็ของใคร
• "จำเป็น" ไหม ถ้าตอบ "ไม่" ก็..."ไม่เป็น"
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ประมาณนี้...
• นอกไม่โกรธ ในอาจซ้อน ซ่อนด้วยเกลียด
• ที่ไม่เครียด อาจจะเคร่ง เกร็งเหลือที่
• ที่ยิ้มแย้ม อาจแอบไว้ ตัดไมตรี
• ประมาณนี้ รู้-เห็น ความเป็นไป
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• หยุด...
• หยุดทุกอย่างไว้หนึ่งวัน
• จึงสร้างฝันได้วันหนึ่ง
• พรุ่งนี้ยังไม่ถึง
• ก็อย่าพึ่งคิดถึงเลย
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ที่ธรรมดา...
• ที่ "ไม่ชอบ" เพราะ "ไม่ชอบ" ตอบแค่นี้
• ที่ "ไม่ดี" เพราะ "ไม่ดี" เท่าที่เห็น
• ที่ "ไม่ตาย" เพราะอยู่ยั้ง จึง "ยังเป็น"
• ทุกประเด็น ธรรมดา สงสารวัฏ
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ...ทำลายไทย 
• จะอยู่เฉย...กันทำไม
• เถอะมาทำลายไทย กันเถิดหนา
• เตรียมเครื่องมือ สารพัด เต็มอัตรา
• อย่าชักช้า ซึมเศร้า เหมือนเต่าคลาน
• ลงมือ กันเลย ณ บัดนี้
• ชวนน้อง ชวนพี่ ลูกเหลนหลาน
• มาทำลายไทย ให้ตระการ
• สืบสายธาร ศิลป์ไทย...ให้โลกตะลึง
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• งอม....
• ไม่อยากเด็ด ดอกไม้ ในสวนขวัญ
• นำมาเป็น ของกำนัล ให้น้องพี่
• ด้วยว่ามวล ดอกไม้ อันมากมี
• ไม่งดงาม เท่าคนดี ที่งามงด
• แม้แต่ น้ำผึ้ง ซึ่งยอดหวาน
• ฤๅน้ำอ้อย น้ำตาล หวานย้อยหยด
• แพ้หวานน้อง ที่ชวนชิม ชวนลิ้มรส
• หมู่มวลมด ก็ยังลืม ปลื้มน้ำตาล
• หอมเอย หอมใด ในหล้าโลก
• พอลมโบก ก็สะบัด พัดหอมผ่าน
• แต่หอมน้อง หอมนวล ล้วนหอมนาน
• หอมนงคราญ ยวนเย้า เร้าฤดี
• ไม่อยากเด็ด ดอกไม้ ในสวนขวัญ
• นำมาเป็น ของกำนัล แม่โฉมศรี
• เพราะนวลน้อง อายุ เกือบร้อยปี
• ส่วนตัวพี่ ใกล้เกษียณ เจียนเข้าโลง
• ศุกร์เสาร์สุขสันต์ครับ...
• - ปณิธิ   ภูศรีเทศ  -

• ห้ามใช้...
• "ตัวผู้สอน"สอนตั้งใจ เด็กได้รู้
• ส่วน"ตัวผู้ เรียน"เล่า เอาใจใส่
• "ตัวผู้เรียน" "ตัวผู้สอน" สะท้อนใจ
• เอ๊ะ ! แล้ว "ตัวอะไร"...ไม่ทำงาน
• (สนุก ๆ ศุกร์หรรษานะครับ)
  
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• โถ...คนดี
• สังคมเลว เพราะคนดี ที่ท้อแท้
• สังคมแย่ เพราะคนดี ที่ท้อถอย
• สังคมทราม เพราะคนดี ที่เลื่อนลอย
• สังคม “ง่อย” ไยมาด่า “ว่าคนดี”
• - ปณิธิ  ภูศรีเทศ-

• โอ๊ย...ปวดตา
• อ่านหนังสือ ปวดตา เอายาหยอด
• ยาหมดหลอด ยังปวดจน ทนไม่ไหว
• ถามที่รัก เธอแนะนำ แสนช้ำใจ
• ปวดตามาก เธอดันไล่ ให้ไป “วัด”
• - ปณิธิ  ภูศรีเทศ-

• ร่ม...
• ร่มหลังคาอาคารโอฬาริก
• ฤๅร่มไม้ใบพลิกระริกไหว
• หากสายธารพิสุทธิ์ธรรมยังฉ่ำใจ
• จักร่มตึกร่มไม้ไม่ต่างกัน
• ถึงสถาปัตยกรรมงามล้ำเลิศ
• แสงแห่งธรรมไม่บรรเจิดส่องเฉิดฉัน
• อาคารงามก็สิ้นงาม-ความสำคัญ
• เฉกเศษปูนเหลือปั้นเท่านั้นเอง
• ธรรมะคือธรรมชาติอันชุ่มชื่น
• เพียงพุ่มผืนพฤกษ์พันธุ์อันปลั่งเปล่ง
• มีร่มเงามีสายลมพรมบรรเลง
• กระแสเพลงแห่งธรรมค้ำโลกา
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• เสียงของครู...
• คือ เสียงกระซิบกระซิบ
• ล่องละลิบ ณ ขอบฟ้า
• ระริกคลื่นของเมฆา
• มิหาญกล้าท้าตะวัน
• ที่แผดแสงอันแรงร้อน
• อยู่ในก้อนอำนาจอัน-
• พลิกฟ้าตะวันจันทร์
• ด้วยฝ่ามือ-ไร้สมอง
• มือครูคือมือใคร
• คือมือใดสู้ภัยผอง
• อำนาจ ฤ ต่อรอง
• มีแต่รับนับศตวรรษ...
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-(23.34/2-10-55)
  

• เห่า....
• เสียงหมาเห่า คืนนี้ ถี่กระชั้น
• ก็หมามัน คันปาก อยากเห่าหอน
• เอ็งเห่าได้ เห่าไป ไม่ต้องนอน
• ไม่อ้อนวอน ให้หยุดเห่า - เอ้า ! เห่าไป
• แรกแรก แหม...รำคาญ พานโมโห
• คิดจะคว้า อีโต้ เข้าขับไล่
• คิดอีกที เอ๊ะ ! นี่ข้า บ้าหรือไร
• ฟังทำไม เสียงหมา ช่างบ้าบอ
• มีเสียงที่ น่าฟัง ตั้งหลากหลาย
• ฟังสบาย จิตใจ ไม่เหี่ยวห่อ
• จึงปล่อยหมา เห่าไป เสียให้พอ
• ประเดี๋ยวมัน แสบคอ ก็หยุดเอง...จริงแมะ
• - ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ขอแรง...เีรียงลำดับ...
• ครูกินเงาะทั้งเปลือกติดเหงือกดิ้น
• ครูจึงสิ้นใจตายใต้ต้นเงาะ
• นักเรียนชั้น ม.หก นั่งหัวเราะ
• แงะเปลือกเงาะช่วยกันงัดเผลอกัดลิ้น
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• เชิญเที่ยวงาน “ยกช่อฟ้า ฝังลูก...”
• โอ้อนาถ วาสนา ชะตา"ลูก-...
• นิมิต" ถูก วัดฝัง ดังสนั่น
• วัดใดหนอ โหดรัาย หมายชีวัน
• ลูกใครกัน โชคร้าย ตายทั้งเป็น
• ต้องมานอนตากลมจนตากลม
• ร้านขนมอบจนขนมอบเหม็น
• โคลงเรือเรือโคลงแสนลำเค็ญ
• เย็นยันเช้า เช้ายันเย็น-อะไรยัน
• ภาษาไทย มีคุณค่า ภาษาชาติ
• งามพิลาส เลือกใช้ ให้สร้างสรรค์
• หากว่าเห็น ภาษาไทย ไม่สำคัญ
• ไทยจาบัลย์ เพราะคุณฆ่า...ภาษาไทย?
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-
  

• เลือก...
• ไม่มีขอบ แล้วไฉน จักได้เขต
• ไม่มีเหตุ แล้วไฉน จักได้ผล
• ไม่มีบุญ แล้วไฉน จักได้ยล
• จักได้คน ต้องตา มาแต้มใจ
• จักได้คน ต้องตา มาแต้มจิต
• มาเชยชื่น ชมชิด พิสมัย
• ด้วยโลกนี้ มี “เลือก” เปลือกนอก-ใน
• เลือกพลาดแล้ว พลาดไป...เลือกไปแล้ว
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• กลอนว้าน...หวาน
• น้ำตาลทราย น้ำตาลปึก น้ำตาลปีบ
• น้ำตาลหีบจากอ้อยอร่อยเหลือ
• กล้วยบวชชีมีน้ำตาลผสานเกลือ
• เอ๊ะ เค็มเจือกับหวาน...น่าทานจริง
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• กลอนหวาน ๆ
• วันนี้ เบาหวาน-น้ำตาลลด
• เมื่อวานมด มาชิม จนอิ่มหวาน
• จึงเหลือเพียง ขมฝาด ขาดน้ำตาล
• อีกไม่นาน น้ำตาลขึ้น...มึนหัวเอย...
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ฤดูใด
• ฟ้าครางอยู่ครืนครืนสะอื้นสะอึก
• ฟ้าครวญคร่ำรำลึกถึงความหลัง 
• ว่าหน้าฝนฝนฟ้ามาประดัง 
• ถะถะถั่งงดงามตามฤดู 
• แต่หน้านี้หน้าไหนไม่รู้หน้า 
• เดี๋ยวหนาวมาร้อนแทนแสนหดหู่
• เดี๋ยวสลับด้วยฝนหล่นพรั่งพรู 
• ฟ้าไม่รู้-คนไม่รู้-ฤดูใด....
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• เราเป็นใคร...
• ใครเป็นเรา เราเป็นใคร สังสัยหรือ
• เขาเล่าคือ ผู้ใด ไฉนฉงน
• รู้แล้วเกิดสิ่งใดให้ยินยล
• ลองตั้งต้นถามใหม่-ใครไม่ใช่เรา
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-
  

• เป็นได้......
• นกมีปีก บินได้ ใช่-เป็นนก 
• ในหัวอก มีหัวใจ จึงใฝ่ฝัน
• จึงอยากเป็น สารพัด สารพัน
• ส่วนเป็นได้ เท่าไรนั้น...สำคัญที่ใจ...
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-

• ความสุขของเด็ก ๆ
• สุขกาย เห็นได้ ด้วยรอยยิ้ม
  
• สุขเอมอิ่ม เห็นได้ จากใบหน้า
• สุขใจ เห็นไ้ด้ ที่นัยน์ตา 
• เด็กเริงร่า ด้วยผู้ใหญ่ ใจงดงาม.
• -ปณิธิ ภูศรีเทศ-
  

• สงสัยจริง...
• ไม่มีดินฤๅจะรู้ว่ามีดาว
• ไม่มีหนาวฤๅจะรู้ค่าไออุ่น
• ไม่มีผมฤๅจะรู้ว่ามีคุณ
  
• ไม่มีทุนฤๅจะรู้ค่า"กำไร"
• ไม่มีนิ้วฤๅจะรู้คุณค่าแหวน
  
• ไม่มีแขนฤๅรู้ค่าอ้อมกอดได้
• แต่เป็นครูไม่(ได้)สอนแล้วอ่อนใจ
• จึงไม่รู้จะเป็นครูไปทำไม...สงสัยจัง
• ปณิธิ ภูศรีเทศ