ค่ำคืนนี้ฉันไม่ได้เรียนรู้จากรรไซเบอร์ จึงมีเวลาเรียนรู้เรื่องราวต่างๆจากผู้ใช้นามปากกาว่ากระปุก ที่จริงฉันติดตามอ่านมาตลอด แต่ก็พลาดไปหลายบันทึกโดยเฉพาะหลังๆ การกลับมาอ่านบทความเดิมอีกครั้ง และเชื่อมโยงความรู้ใหม่กลับก่อให้เกิดความคิดที่ต่างออกไปจากวันก่อนๆ สมองคนเรา ความคิด และจิตใจ ช่างเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาเสียจริง อะไรคือตัวการทำให้เกิดสิ่งนี้ขึ้น ฉันรู้สึกสัมผัสว่าเส้นทางชีวิตของคนๆหนึ่งที่ฉันมั่นใจว่าเธอ เข้าใจจิตและวิญญาณ ได้นำกระบวนการทางวิทยาศาสตร์มาใช้ร่วมกับความคิด จิตวิญญาณได้อย่างลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เธอทำได้ในความรู้สึกของฉัน ฉันคงต้องแอบเดินตามหลังเธอเพื่อเรียนรู้ และปรับเปลี่ยนตัวเองให้เร็วขึ้นเท่าที่ฉันจะสามารถไปได้ และนำความรู้ นั้นมาทำให้เกิดประโยชน์ต่อเด็กน้อยที่น่าสงสารของฉัน อีกนานไหมหนอ วงการครูจึงจะมีคุณลักษณะเหมือนเช่นที่เจ้าของนามปากกากระปุกอยากให้พยาบาลเป็น แต่สำหรับฉันๆทำมันอยู๋แล้ว เพียงแต่เวทีของฉันไม่มีพี่เลี้ยงเท่านั้นเอง

บันทึกรู้ไว้ใช่ว่ามีประโยชน์ต่องานสารบัญ งานติดต่อราชการ ขอเก็บไว้เพื่อความสะดวกในการค้นหาและนำมาใช้ ต้องใช้บ่อยด้วยจนกว่าจะจำได้ใช้คล่องแล้วค่อยลบออก ขอบคุณเจ้าของบันทึกค่ะ

http://gotoknow.org/blog/watcha2/258261

วันนี้โรงเรียนไซเบอร์ปิดตั้งแต่เวลา18.00 น.ถึงพรุ่งนี้วันที่ 30 เมษายน 2552 เวลา 06.00 น. เนื่องจากมีผู้สนใจเข้าไปเรียนมาก

เป็นข่าวดีมากๆ ที่การบริการทางการศึกษาแบบนี้ทำให้ฉันเรียนรู้แบบสบายๆ เหมาะกับคนทำงานจริงๆและคนอื่นก็คงคิดแบบฉัน แสดงให้เห็นถึงความต้องการเรียนรู้ผู้ผู้คนมากขึ้น

น่าจะเปิดป.โทสาขาการศึกษาเร็วๆ เพื่อประโยชน์ต่อการพัฒนาของครูและจะได้นำความรูไปใช้ได้จริง มากกว่าการเรียนมาเพียงเพื่อค่านิยมซึ่งไม่ทำให้เกิดการงอกงามใดๆเลย ทั้งผู้เรียนเองก็ขาดความตระหนักต่อความเป็นผู้รู้จริง ขอเพียงแต่เรียนผ่านๆไป ไม่สามารถเอาความรูในตัวออกมาใช้งานได้เลย นอกจากเอาไว้อวดอ้าง น่าเศร้าใจกับการเรียนรู้แบบนี้

วันนี้มีงานที่ต้องทำ 3 เรื่องคือ

• ทำตามที่เพื่อนขอ
• พบผู้ใหญ่เพื่อเรียนให้ทราบเรื่องราวของKM
• นำบทความเรื่องเกี่ยวกับการปฏิรูป ของท่านอ.หมอไปพบเพื่อน

          เพื่อประโยชน์ของการพัฒนา

         และควรจะprintออกมาเผื่อคอมฯมีปัญหา

กลับจากวิ่งไปทานก๊วยเตี๋ยว คน ละ 2 ชาม อิอิ เยอะไปหน่อย แต่แม่ละอออร่อยที่สุด ไม่เป็นไร นานทีปีครั้ง เพราะวันนี้ทีแรกตั้งใจจะไปเดินแบบแอร์โรบิคยักย้ายส่ายสะโพก ปรากฎว่า ใจมันบอกว่าวิ่งดีกว่า วิ่งก่อน เลยวิ่งโลด 10 รอบสนามลู่วิ่ง รอบที่สามทำท่าจะไปไม่รอด ต้องรวบรวมสมาธิให้แน่วแน่ เอาใจมาดูการวิ่ง ดูลมหายใจ แวก็แผ่เมตตาในแต่ละรอบ พอรอบที่10 แหมแรงมาจากไหน เร่งฝีเท้าได้ เป็นที่อัศจรรย์ใจจริง พรุ่งนี้หากสภาพอาการแบบวันนี้ ก็ตั้งใจไว้เลยว่า วิ่ง10 รอบ ตามด้วยเดินแบบแอร์โรบิค สัก 2 รอบ

เช้าต้องไปเอาหนังสือที่เขตพื้นที่ จะหาเจอไหมหนอ

ดูเหมือนเวลาไม่ค่อยอำนวยเลยกำลังจะสนุกกับ

http://mail.live.com/default.aspx?wa=wsignin1.0

คุณเธอชวนไปแม่กลองไปทานข้าวที่อัมพวา ก็ไปนั่งๆที่ร้านต้นไม้กับสายน้ำ หรือสายน้ำกับต้นไม้ ไม่อยากจะจำ แต่ก็ยังได้ภาพสวยริมแม่น้ำแม่กลองใส่ในมือถือ เสียดายไม่ได้เอากล้องไปด้วย ทั้งขาออกขากลับ รถติดๆๆๆมากเป็นกิโลๆๆ หลายๆกิโลน่าจะเกิน 10 กิโลกลับออกมาตอน2 ทุ่ม มาถึงบ้าน4ทุ่ม  ปกติมหาชัย แม่กลอง ไม่เกิน30นาทีก็ถึงแล้ว  ฝนก็ตกหนักชนิดมืดฟ้ามัวดิน เลยไม่รู้ว่าตกกี่ห่ากันแน่คำนวนไม่ถูกเลย เซ็ง

เช้าวันนี้ฉันไปรร.ไซเบอร์ ตั้งใจจะเข้าชั้นเรียนแต่ใจอยากเรียนรูอย่างอื่นก็เลยแวะข้างทางได้สมัครเป็นสมาชิก

http://www.eldc.go.th/eldc3/page/general/index.jsp#center_top

เพื่อความรวดเร็วในการนำความรู้และแนวทางในการพัฒนาทั้งตนเองและเด็กน้อยที่รออยู่ในระบบ ฉันคงต้องปรับการเรียนรู้ในโลกอินเตอร์เน็ตให้เด็กๆเพื่อพวกเขาจะได้เกิดการเรียนรู้ และมีทัศนคติบวกกับการเรียนรู้ทางออนไลน์

ไปร่วมกิจกรรมของกศน.เพชรบุรี ตั้งแต่วันที่19 - 22 เมษายน 2552

สิ่งแรกที่น่าจะจัดการได้คือเรื่องการเดินทาง เราสิ้นเปลืองเวลาการเดินทางขาไปครึ่งวันเต็มๆ โชคดี ยังได้ชดเชยด้วยการสนทนาจาก  เหล่ากุนซือผู้คร่ำหวอดในgotoknow  ในวงสนทนาเหมือนรู้จักกันมานาน เหมือนสหายรักที่จากกันไป แล้วกลับมาเยือนถิ่นเก่า ขอบคุณgotoknow ที่ย่อโลกให้เราจนไม่มีเส้นแบ่งแดนแห่งความรู้

div#content2 {
    font-size: 11.5pt;

เก็บตกจากบล็อกสมาชิก เกล็ดความรู้ที่ฉันควรรู้และขยายต่อสำหรับคนไม่รูเหมือนที่ฉันเป็นอยู๋ ขอบคุณน้องเอกแม้มิได้แบ่งปันโดยตรง หากเป็นความรูที่ควรจดจำ  

"หรือ โค้ด อันนี้

div#content2 {font-family: Tahoma;  font-size: 130%;}

ใช้โค้ดนี้ใส่ลงตรงที่ ตกแต่งหน้า blog ช่อง "แก้ไข CSS ที่แต่งมาเอง" ครับ"

พบน้องเอกเป็นครั้งแรก พบน้องครูคิม และน้องพรรณา

ก็ตื่นเต้น ดังสุภาษิตจีนกล่าวไว้ว่า

เดินทางไกลมาห้าหมื่นลี้ ยังไม่เท่าพบปราชญ์เพียงเสี้ยววินาที

ทั้งสามท่านล้วนมีใจที่มุ่งมั่น สานฝันให้โลกสวย

สำหรับอ.น้องขจิต ผู้ไม่ยอมตกอยู่ภายใต้เวลาที่จำกัด

ทำงานทุกลมหายใจ อย่างนี้ ครูต้อยทึ่งค่ะ

เช้านี้แม้จะตื่น 2ครั้ง ครั้งแรกตื่นตี 4 กว่า ฟังธรรมะ แบบลึกๆ5+ มาตื่นจริงก็สายแล้ว เริ่มเรียน ซักที เมื่อวานเรียนการพูดไม่หนุกเลย บทฝึกก็น่าสนใจน้อยหน่อย

แต่เนื้อหาก็โอนะ

http://www.thaicyberu.go.th/

วันนี้หลังจากไปวิ่งต้องรีบกลับ เพราะหมอนัดไว้ 1 ทุ่มตรง ที่รพ.เอกชัย พาคนข้างเคียงไปถอนฟัน สองซี่ไปเลย เขี้ยวผุๆ กร่อนๆเอาไว้ไม่ดี โอ้โฮหมอต้องใช้เวลาตั้ง สองเดือน กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย

แวะไปศึกษาเรื่องชุมชนมาที่นี่

http://www.clipmass.com/movie/41244419869477

วันนี้วิ่งได้ 10 รอบสนามฟุตบอล เป็นวันที่2 แล้ว คงต้องฝึกไปอีกระยะเพื่อให้ร่างกายคงทน และลดเวลาลงเพื่อให้เกิดการเผาผลาญที่ดีต่อร่างกาย

ตัวอย่างหนังสือราชการไปต่างแดน

http://gotoknow.org/blog/jj1-jenjira/247991

ค่ำคืนนี้หลังจากออกจากG2K อันแวะไปที่

http://www.thaicyberu.go.th/

อีกครั้ง  งงอยู่พักหนึ่งไม่นานฉํนก็เข้าไปเรียนได้ วันนี้เรียนได้ 2 บท ทำnoteย่อเก็บไว้ ง่วงซะแล้วและตอนนี้อยากเรียนรู้ เรื่องback ward deside คงต้องค้นหากันต่อไป  ขอบคุณg2kค่ะ

http://www.thaicyberu.go.th/โลกใบนี้ยังเข้าไม่ได้ ได้แต่ลงทะเบียนเท่านั้น

ไปบ้านแพ้วคราวที่แล้วฉันได้พบเพื่อนเก่ารุ่นพี่ เธอเป็นผู้พิพากษาสมทบ พี่พจนีย์ เต็งใช่สุ่น เรามีเวลาคุยกันตามประสาคนสนิท คำถามแรกที่เธอยิงมาคือเมื่อไหร่น้องต้อยจะกลับมาช่วยงานที่บ้านแพ้ว

ฉันตอบว่า ได้ทุกเมื่อที่พี่ต้องการ ขอเพียงพี่บอกไปน้อง

 เออพี่เกรงใจ ยังไม่เออรี่ใช่ไหม

ก็ใกล้เกษียณ์เข้ามาแล้วพี่   มีอะไรให้น้องช่วยพี่บอกเลย

ตลาดน้ำคลองดำเนินบ้านเรายังไม่บูมเลย

ฉันนึกในใจปัญหาใหญ่จัง

และตอบไปว่าเราต้องหาเหตุให้เจอก่อน

แล้วน้องต้อยจะว่างมาคุยกันวันไหนดีหละ

เอาคุณพี่สะดวกก็ได้นะคะ ช่วงนี้ต้อยว่าเราประชาสัมพันธ์ไปก่อนนะ

จับมือกันไว้ให้แน่น

ของขายไม่ได้คนขายก็อยู๋ไม่ได้

สายป่านก็จำเป็นนะพี่

ใช่เลยน้องพูดถูก ที่เห็นอยู๋ถุกวันนี้คือครูที่เกษียณ์แล้วมาช่วยเปิดร้าน เรียกว่ายังมีเงินเดือนกินบ้าง

วันนั้นฉันหอบการบ้านกลับมา ฉันคงต้องเร่งเรียนรู้ให้เร็วที่สุดเพื่อหากลยุทธ์กลับไปฝากพี่พจนีย์ ตามที่รับปากไว้

อะไรคือพอดี แม้เรื่องแบบนี้ พระวัดหนึ่งผุคนศรัทธามากมาย ถึงวันพระก็จะรีบเดินทางมาทำบุญใส่บาตร ถวายภัตรหารแด่พระสงฆ์ ผู้เป็นเนื้อนาบุญ  ญาติโยมก็ต่างแย่งกันเอาของประเคน พระท่านก็รับประเคน พร้อมกับขยับตัว และพูดไปด้วยเอ้า.. เข้า.. เข้ามา.. โยม มากันเยอะนะ บุญทั้งนั้น เอ้า... มา...ส่งมา...คนหลังเข้ามา แบ่งๆบุญกันนะโยม เอ้อ..เอ้าขยับมา ประเคนเลยโยม... เข้ามา ๆ.. เอาละตรงนี้แหละ... เอ้ามีอีกเหรอ เสียงใครคนหนึ่งบอกว่ามากันอีกครับหลวงพ่อ ได้ยินเช่นนั้นพระท่านก็ถอยหลังอีก ข้าวของก็ประเคน  รับประเคนกัน เพลิน เอ้า... เข้ามา ...โยม นั่นแหละตรงนั้นแหละ มาๆ ด้านนี้ก็ได้ ...เอาประเคนมา ....โครม!. ทุกคนหันมามองต้นเสียง ไม่เห็นหลวงพ่อแล้ว เสียงลูกศิษย์ดังโกลาหล หลวงพ่อตกศาลาโว้ย  ใครช่วยที่ ...ประเคนเหรอ ไอ้...ไม่ประเคนแล้วโยม.... ดีน๊ะว่าหลวงพ่อคว้าทัน ยังมีสติ 555+ ไม่งั้นหละงามหละ..เอ้าเอาไปที... ไอ้ทิดเอ็งไปเอาค้อนกับตะปูมาตีหนักๆน๊ะ คราวหน้าจะได้เอาอยู่  จะได้ไม่ต้องห้อยอยู่งั้น  เฮ้ยเหนื่อย...อิอิ

เออนึกได้เรามีเพื่อนแม๊วอีกคน นายวรพจน์ ไอ้หน้าขาว เสียงแหบเสน่ห์ไง เอ..อยู่ไหน ครั้งหลังสุดอยู๋พเยาว์ เป็นผอศูนย์กศนไปแล้วนี่นา รึนายจะปีนเขาข้ามออกนอกประเทศไปแล้ว

อีกคนหนึ่งเป็นกระบอกข่าว แต่เสียดายยัยนี่ดื้อชอบกิน เวลานี้เบาหวานเล่นงาน ก็สงสารนะ แต่ดื้อชมัด ฉันบอกให้กินน้อยๆ ไม่เชื่อ แล้วเป็นไง เบา หวานถาม หา แล้วยัง ปล่อยให้อ้วนอีก ไม่น่าเลยเพื่อนเรา อ้อนึกออกแล้ว ชื่อยัยจิ๋มใหญ่ 555+ สุจิตตรา เอี่ยมละออ 

เช้านี้ไร้สติ โทรไปสพท.สมุทรปราการหวังว่าจะสืบสาวหาว่าเพื่อนแต่ละองค์นั้นอยู่ที่ไหน แป่ววววว...มันเป็นวันหยุดยะหล่อน

และโทรไปกองดุริยางค์หาไอ้เพื่อนตัวแสบที่ครั้งหนึ่งมันเคยเอากระดาษปั้นเป็นก้อนๆปามาหน้าชั้นโดนหัวฉัน หันไปยิงเขี้ยวใส่มันยังหัวเราะ ฉันต่อว่ามันว่าคนจะเรียนหนังสือมีมารยาท หน่อยเว้ย..พวกไอ้ตัวแสบมันพากันหัวเราะ ฉัน เดี๋ยวเถอะเจอเมื่อไหร่ฉันจะให้เมียนายพล ยัยจุ๊บมันสั่งให้ซิ๊ดดดดดอัพ..555

http://www.kroobannok.com/show_all_article.php?cat_id=33

หน้านี้ให้อะไรที่เรายังไม่รู้

คุยกับธงชัยเช้านี้นัดเจอเพื่อนวันที่ 2 พค ที่ร้านอาหารบุ๊ฟเฟ่ ใกล้บิ๊กซีแจ้งวัฒนะ โทรบอกตุ้ยดารณี ผ่องแผ้ว  พรุ่งนี้ทรตามหาเตชะ

http://gotoknow.org/blog/yahoo/81306 ฝากไว้ก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาเรียนรู้ ขอบคุณอ.ดร.ขจิต ครับผม

ไปท่องโลกจากการอ่านบทความของอ.

ดร.ขจิตอีกครั้ง ทำให้สนุก ขำๆตัวเอง

และขอเก็บเว็บนี้เอาไว้ลิงค์ ก็ตั้งใจว่าจะเข้าเว็บนี้ไปเป็นนักเรียนไร้ระเบียบสไตล์ตัวเอง

ขอบคุณอ.ดร.ขจิตที่สรรหาสิ่งดีงามมาให้

ขอบคุณค่ะ

วันนี้มาอบรมการใช้คอมพื้นฐาน ทำให้ได้เห็นเพื่อนครูที่ไม่มีโอกาสพัฒนาจากโรงเรียนเป็น ร้อยคนเลย แตอบเม้นท์เพื่อนได้ของแถมเป็นการ์ตูนน่ารักเอาไว้เป็นสสื่อสอนเด็กค่ะ จากเว็บนี้เอง

http://gotoknow.org/blog/todsapol-janyong/244506