เจ้าหญิงป่วน ณ ปัตตานี
เด็กหญิง ประเสริฐ (أُخْتٌ صَغِيْرَةٌ ) รัศมีแห่งดวงตา เจ้าหญิงป่วน ณ ปัตตานี

เมื่อน้ำตามันไหล


เมื่อฉันแค่บ่าวธรรมดาคนหนึ่ง...ก็ต้องรู้สึกและเสียใจ แถมเสียดาย แต่ก็ต้องจำยอมในการกำหนกกฎกอฎอและการกอฎาร

ฉันจะร้องไห้ไปทำไม่

ในเมื่อวันนี้ฉันเองตัดสินเอง  โอ้ยเหนือยจังในการทำข้อสอบ...

คำสำคัญ (Tags): #สอบ
หมายเลขบันทึก: 99613เขียนเมื่อ 30 พฤษภาคม 2007 12:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:48 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ขอบคุณมากคะ อาจารย์ อาลัม....

เมือไหรจะจบอย่างเขาสักที่....เบื่อเหลือเกินในการรอใบเบิกทางจอมปลอม....

  • องค์หญิงครับ การศึกษานั้นไม่มีจุดสิ้นสุด องค์ความรู้ก็ไม่มีขอบเขตจำกัด หากเรามีความกระหายที่มากพอ เราจะ เรียนรู้ได้อย่างสนุกสนาน และจะพบว่าเวลา ที่เรามีอยู่ช่างน้อยเหลือเกินสำหรับการศึกษา ค้นคว้า
  • ครั้งหนึ่งท่านนบี (ขอความสันติจงมีแด่ท่าน) เปรียบความรู้ที่เรามีอยู่ว่า ดั่ง ที่เราจุ่มนิ้วลง ในมหาสมุทร น้ำที่ติดนิ้วของเรา นั้นละคือ ความรู้ที่เราครอบครอง ช่างน้อยนิดเหลือเกิน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท