ชีวิตที่เปลี่ยนไปหนึ่งสัปดาห์
ไม่ได้เขียนบันทึกมาหลายวันแล้ว นับตั้งแต่วันเสาร์ที่ผ่านมา มีภารกิจส่วนตัวที่สำคัญมากมาย เพราะว่าต้องเตรียมการให้คนที่บ้านเดินทางไปปฏิบัติภารกิจต่างประเทศหนึ่งสัปดาห์ เริ่มตั้งแต่หาซื้อของ ทั้งที่รู้ว่าจะเดินทางแต่ คนที่จะไปเองไม่ได้กระตือรือร้นเท่ากับคนที่ไม่ได้ไป นับเป็นครั้งแรกที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวนานที่สุดถึงหนึ่งสัปดาห์กับเจ้าสี่ขาสองตัวจอมยุ่ง
หลังจากที่เขาออกเดินทางเมื่อวันอาทิตย์ตอนเย็น ก็เริ่มคิดว่าในหนึ่งสัปดาห์นี้เราต้องรับผิดชอบขับรถเองทั้งเช้า ทั้งเย็น ไม่ได้นั่งเป็นคุณนายเหมือนเดิม ทำให้รู้สึกกังวลว่าจะต้องตื่นเช้าขึ้นเพื่อหลีกปัญหาการจราจรของเส้นทางหลักที่จะต้องใช้สัญจรทุกวัน เพราะตั้งแต่มาอยู่บ้านหลังนี้ ถนนรัตนาธิเบศร์ไม่เคยว่างเว้นจากการทำถนนเลย ไม่ขยายถนน ก็ทำสะพานกลับรถตลอดสาย ตอนนี้ก็ขยายอีก และทำสะพานเพิ่ม พอมาขับรถเอง ก็เห็นว่า อ้าว นี่รถวิ่งมาครบระยะต้องเข้าศูนย์เพื่อตรวจเช็ค ก็ต้องวางแผนอีกว่าจะเอาไปวันไหนดีที่ไม่กระทบกับเวลางาน แล้วเราจะคุยกับช่างรู้เรื่องไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง ปกติแล้วคนขับรถจะให้เราเอารถไปเข้าศูนย์ ก็จะสั่งเป็นรายการมาเลย นอกจากนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่า ได้เวลาสลับยางรถยนต์หรือยัง มาดูใบบันทึกการเปลี่ยนยาง นี่ก็เลยมาตั้งหลายพัน กม.แล้ว ไม่ได้สลับครั้งที่สองเลย
เมื่อวันจันทร์เพื่อนที่ทำงานฝากซื้อยาที่ร้านแม่สามีเพราะราคาถูกกว่าร้านแถวที่ทำงาน เราก็อยากช่วยเขา โดยออกจากที่ทำงานประมาณสองทุ่มหลังจากไปเรียนโยคะที่ศูนย์กีฬาของบริษัท นี่ก็เป็นครั้งแรกอีกเหมือนกันที่ไปที่ร้านแล้วได้คุยกับแม่สามีนานถึงหนึ่งชั่วโมง ปกติมาทำธุระเสร็จเดี๋ยวก็กลับเพราะหน้าร้านจอดรถนานไม่ค่อยได้ หรือบางทีเขาก็ยุ่งกับการขายยา คราวนี้เลยมีโอกาสได้แนะนำวิธีการอธิษฐานจิตก่อนใส่บาตร การอุทิศผลบุญกุศลที่ได้ทำให้แก่บรรพบุรุษ เจ้ากรรมนายเวร และเทวดาประจำตัว นอกจากนั้นยังได้นำบทเรียนที่ได้จากการไปปฏิบัติธรรมที่วัดธรรมอุทยานมาเล่าให้แม่สามีฟัง เพื่อช่วยให้เขาสบายใจ จิตสงบลง ลดความคิดวิตกกังวลของคนมีอายุที่มีอย่างมากมายเกี่ยวกับลูกที่แม้จะโตกันขนาดไหน แม่ก็ยังห่วงนั่น ห่วงนี่ตลอดเวลา รู้สึกว่าดีมากที่ทำให้เขาเชื่อและสบายใจขึ้นมาบ้าง จากตอนแรกที่คอยโทรถามตลอดว่าลูกชายติดต่อกลับมาบ้างไหม เขาจะเป็นยังไง จะไม่สบายหรือเปล่าเป็นห่วงขนาดเอาไปฝันต่างต่างนานา
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว รู้สึกว่า เออ ก็ดีเหมือนกันนะ มีเวลาได้อยู่คนเดียวแล้วตรึกตรองว่ามีอะไรต้องทำบ้าง ที่ยังไม่ได้ทำ ได้ทำอะไรที่แตกต่างจากชีวิตประจำวัน เพราะเมื่อต้องมาถึงที่ทำงานเช้ากว่าปกติ ก็มีเวลาเดินออกไปซื้อของกินหน้าบริษัท ได้พูดคุยกับคนขายของ ได้ช่วยเสียสละคิวการซื้อของให้คนที่รีบไปส่งลูก ให้รีบไปก่อน ได้คุยกับแม่บ้านทำความสะอาดก็เลยรู้ว่าเขามีอาการไมเกรนบ่อยๆ ทำให้มีโอกาสให้คำแนะนำในการดูแลตัวเองเพื่อให้เขาทุเลาลง อย่างน้อยก็ทำให้เขารู้สึกดีที่มีคนห่วงใย
มิน่าล่ะ ถึงได้มีหนังสือ เขียนว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นดีเสมอ
ความเห็น (7)
การอยู่คนเดียวบ้าง ทำให้เรามีอิสระกับตนเอง ได้ดูแลตนเอง มีโลกส่วนตัวบ้างก็เป็นความสุขอีกแบบเนอะ แม้จะเหงาบ้าง แต่บางครั้งก็เหงาอย่างมีสุข...ยิ้ม ยิ้ม สู้ๆๆๆ
อิจฉาพี่นะได้อยู่คนเดียว... อิสระดี ผมเคยคิดเหมือนพี่อยากอยู่แบบไม่มีลูก และปล่อยให้เขาไปอยู่กับคุณย่าช่วงปิดเทอมตามที่ร้องขอ เขาจะชอบเพราะได้วิ่งเล่นตามสวนกว้างๆ ไม่ต้องมาอยู่ในรั้วแคบๆในเมือง ......แต่ไม่เกิน 2 วัน อดคิดถึงไม่ไหวต้องขับรถไปหา
พี่คงเหงาไปใหญ่ซินะที่อยู่บ้านคนเดียว มาทำงานก็ไม่มีน้องๆมาพูดคุย ซักถามเหมือนตอนอยู่ HRD กลับมาไหมพี่!!!555
 |
เสมา |
ขอบคุณนะคะ เสมาที่เป็นห่วงพี่ เรื่องอยู่บ้านไม่ค่อยเหงาหรอก เพราะมีเรื่องให้ทำเยอะ เช่น อ่านหนังสือ ยังอ่านไม่ทัน ออกกำลังกาย
สำหรับเรื่องงานก็จริงนะ ไม่ค่อยมีน้องๆ มาปรึกษา มีแต่เราต้องไปปรึกษาเรียนรู้จากคนในทีมอื่น เพราะเป็นเรื่องใหม่หลายอย่างที่เรายังไม่รู้
 |
สวัสดีค่ะ อ.แป๋ว
คิดถึง พี่ อ.แป๋วมาก ช่วงนี้ส้มไม่ค่อยได้เข้า G2K เพราะมีปัญหาเรื่องเครื่องคอมที่บ้าน ส่วนที่บริษัทก็เข้า network ได้ช้ามาก MSN ก็เข้าไม่ได้ ทำให้ขาดการติดต่อกับสมาชิกหลายท่าน สัปดาห์หน้าก็จะต้องไปทำ project management ที่อัมพวากับบรรดา Inno Fa ใกล้จะจะจบกระบวนการอบรม Inno Fa แล้วค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ..citrus
- ครูอ้อยขอคุยด้วยคนนะคะ เวลาอยู่คนเดียว ครูอ้อยไม่ชอบค่ะ..เหงาจัง
- แต่หากได้อยู่ด้วยกัน แล้วไม่เข้าใจกัน ชอบอยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ
กลับมาดูว่า....ทำไมไม่เข้าใจกัน ไม่รู้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
|
สวัสดีค่ะ คุณครูอ้อย
ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่คุณครูอ้อยให้เกียรติเข้ามาพูดคุย ทำให้รู้สึกว่าเรามีเพื่อนเยอะขึ้น
ที่คุณครูอ้อย พูดมา ตรงใจ citrus มากเลยค่ะ บางทีก็ชอบอยู่คนเดียว เพราะทำให้เราไม่ต้องเครียดกับเรื่องคนอื่นทั้งในบ้าน นอกบ้าน สงบจิตได้ง่ายค่ะ
ถ้ามีคนอยู่ด้วย แต่ไม่เข้าใจกัน ก็ต้องเหนื่อยปรับความเข้าใจ ซ้ำร้ายบางทียิ่งพูด ยิ่งทะเลาะกันอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ
สงสัยยุ่งๆ ไม่ได้ดูบันทึกงานกล้วยไม้ที่นำมาลงนะคะ
 |
นำรูปมาฝากค่ะ