เพื่อนฝันถึง
เมื่อวันก่อนได้รับ โทรศัพท์ จากเพื่อนที่ สงขลา....บอกว่า
“ ฝันถึง หน่อย ...คิดถึง เป็นห่วงด้วย เลย โทรมา “ เพื่อนคนนี้ เธอเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับฉัน คนละเอกวิชา...เราเคยออกค่ายด้วยกัน
สมัยปี 1-2 แล้วก็ทักทาย พูดคุยกันธรรมดา....นานมากที่เราไม่ได้เจอกัน
ฉันมาเจอเธออีกครั้ง ตอนที่ฉันมาอบรมปฏิบัติธรรมที่ สวนโมกข์ฝั่งนานาชาติเมื่อปีที่แล้ว เธอจำฉันไม่ได้ แต่ฉันจำเธอได้ ฉันรู้สึกมีความสุข...เวลาเจอ เพื่อนเก่าๆ ทั้งสนิทและไม่สนิท ....มันเหมือน เขา และเธอ มาเป็นประวัติศาสตร์ ส่วนตัวของฉัน....
เราก็โทร.คุยกันเป็นระยะๆ เธอน่ารักมาก สอนหนังสือโรงเรียนเล็กๆ อยู่กับ พ่อ แม่ ส่วนครอบครัวแยกกันอยู่แล้ว....เธอบอกฉันว่า “ สบายดี “
ฉันดีใจ ที่เพื่อนโทรมา และเป็นห่วง บางที มิตรภาพ ความสุข ก็เพียงที่ว่า เราส่งความรักให้กัน ก็ยิ่งใหญ่มากแล้ว...
ความเห็น (6)
หนูนิดก็คิดถึงพี่หน่อยเหมือนกันน๊า..ถึงจะไม่ได้ฝันถึงก็เหอะ..มัวแต่ฝันถึงคนอื่น อิอิอิ
จ้าหนูนิด...พี่อ่านแล้วขำอีกแล้ว....
แต่ในที่นี้ พี่หมายถึง เพื่อน น่ะคะ...เราต้องตามเพื่อนให้เจอ....ในทุกวัยเลยนะ...ถ้าเจอเพื่อนที่คบตอนเด็กนะ...เราจะเห็น อดีต เด็กๆของเรา...
พี่ว่า น่าสนใจดีน่ะ...แล้วเราจะเห็นพัฒนาการของ
ตัวเราเอง...และของเพื่อนด้วย...น่าทำวิจัยมากเลย
ถ้าเจอเพื่อนที่คบตอนเด็กนะ...เราจะเห็น อดีต เด็กๆของเรา....
ใช่ค่ะพี่หน่อยเจอเพื่อนสมัยเรียน ม.ต้นที่โรงเรียนสตรีประจำจังหวัด ...เค้าเปลี่ยนไปเยอะเลยดูอ้วนและดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น..และเราก็เมาท์แตกถึงเมื่อสมัยที่ช่วยกันสร้างวีรกรรม " หมามุ่ย"(กระซิบพี่หน่อยอย่าเอ็ดไป ไม่ค่อยอยากจะพูดถึงความซ่าส์เท่าไหร่เลย) จนเพื่อนในห้องคันคะเยอไปทั้งตัว เรียนกันไม่ได้ต้องกลับบ้านและต้องไปนั่งใช้ทรายถูตัวกันกลางสนาม และกรรมก็สนองตัวเอง มีสภาพไม่ได้ต่างไปจากเพื่อนเลย แถมยังเป็นหนักกว่าเพื่อนซะด้วยซ้ำ จนไม่รู้จะขำหรือสมน้ำหน้าตัวเองดี
แก่นจังหนูนิด...พี่นะเรียบร้อยมากเลยสมัยมัธยม
แต่เลิกเรียบร้อยตอน มหาลัย ...เพื่อนสมัยมัธยม เจอพี่
นี่งง..สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนคน
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
พี่หน่อยโทรมาหาหนิงใช่ป่าวคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ
วันนี้ยุ่งทั้งวันเลยค่ะพี่ เพิ่งซาๆเอาตอนนี้แหละค่ะ จะไปขอนแก่นเลยไปไม่ทัน
งั้นพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้ารีบไปอบรมเบรลล์เวียดนามอ่ะค่ะ