ชีวิต มีสองข่าว ดี-ไม่ดี ในหนึ่งวัน


หลับตาเพื่อจะทำสมาธิสักพักจะได้ทำงานต่อไป...

 

        เมื่อวาน ขณะที่ฉันนั่งทำงานเพื่อสรุปกิจกรรม รายงานผลการดำเนินงาน ไปยังแหล่งผู้ให้การสนับสนุน สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและ

พิทักษ์เด็กเยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการและผู้สูงอายุ

ที่ได้รับงบประมาณ จาก กองสลากฯ จากงวดที่หนึ่ง และจะได้รับงวดที่สอง เพื่อดำเนินการต่อไป

          แล้วจริงๆฉันก็ทำกิจกรรมค่ายเกินงบงวดแรกไปแล้วด้วย เพราะมั่นใจในงวดสองที่จะมา

           เป็นโครงการพัฒนาศักยภาพเด็กในพื้นที่ที่นี่...ด้วยการจัดค่ายเยาวชน

ให้กับพี่เลี้ยงเยาวชน และให้ พี่ๆไปจัดให้น้องๆในชุมชน อีกทอดหนึ่ง....

           ฉันงงเรื่องเอกสารนิดหน่อย ว่า สรุปตามแบบที่สำนักงานส่งเสริมฯ

ให้มา แค่นี้ หรือ แล้วใบเสร็จต้องส่งมั้ย และให้ส่งไปที่ กองสลาก หรือ ไปที่ สำนักงานส่งเสริมฯ

ฉันโทรไปถาม.....

เรา ไม่มีการส่ง งบประมาณ งวดที่ 2 นะคะ...เราส่งเงินคืนกองสลากฯหมดแล้ว...โครงการนี้ เราทำงานประสานงานให้เฉยๆ เป็นโครงการของ รัฐบาลชุดก่อน....รายงาน ไม่ต้องส่งที่กองสลากฯ เพราะเขาก็จะคืนมาให้เราเก็บอยู่ดี... 

เสียง ผู้หญิง เจ้าหน้าที่ คุยให้ข้อมูล....

        ฉันได้แต่              .....เหรอคะ....

        มันก็ตลกดี.....ฉันวางโทรศัพท์ ด้วยความรู้สึกนิ่งๆหลับตาเพื่อจะทำสมาธิ

สักพักจะได้ทำงานต่อไป...

        ตอนหัวค่ำ ฉันนั่งอ่านหนังสือที่หน้าโต๊ะคอมฯ รับโทรศัพท์ จาก พี่ป๋อ

( จาก มูลนิธิสานแสงอรุณ ) พี่ทักทายฉัน และถามเรื่องสุขภาพ จากนั้นก็เล่าว่า  พี่กับเพื่อนจะตั้งสำนักพิมพ์ใหม่ ชื่อ               หอมแก้มโลก    

พี่ได้รับ งานเขียนของฉัน เป็นบันทึกเรื่องการป่วยไข้ ที่ฉันตั้งชื่อเรื่องว่า

  เหนือทุกข์ เหนือสุข  คนโรคไต

       พี่สนใจจะพิมพ์งานเขียนของฉันเพื่อเปิดตัวสำนักพิมพ์

...และความฝันก็เป็นจริง.....การเขียนหนังสือ จำนวน 110 หน้า ที่ เขียน

ในเดือนเกิดของฉัน พฤศจิกายน ปีที่แล้ว

    
 

             
 

       เขียนด้วยแรงบันดาลใจ ที่จะเล่าเรื่องของผู้ป่วยโรคไต เพื่อบอกเล่า และตั้งใจที่จะพิมพ์จำหน่าย โดย รายได้ทั้งหมด มอบให้ มูลนิธิโรคไตแห่งประเทศไทย...เพราะ มูลนิธิ ฯ ทำงานหนักมาก เพื่อดูแลคนโรคไต ทั่วประเทศและดูแลฉัน อย่างถึงที่สุด

      และฉันก็นอนหลับด้วย ความฝันที่สวยงาม......

 

คำสำคัญ (Tags): #ฝันที่เป็นจริง
หมายเลขบันทึก: 96508เขียนเมื่อ 16 พฤษภาคม 2007 10:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (40)
  1. มีให้ยืมอ่านไหมครับ เล่มนี้น่ะ เหนือทุกข์ เหนือสุข  คนโรคไต "    
  2. ฝากผลงานไปตีพิมพ์สักเล่มสิครับ รายได้ยกให้โครงการเด็กรักป่าไปเลย
  • ไม่เป็นไรค่ะพี่หน่อย ไม่ต้องเสียใจ โอกาสยังมีอีกครั้งในวันพรุ่งนี้  แม้จะไม่ใช่โอกาสเดิม จะเป็นโอกาสที่สดใส สำหรับเด็กรักป่าต่อไป
  • แต่พี่หน่อยก็ภูมิใจมิใช่เหรอค่ะ ที่เด็กรักป่ามีรอยเปื้อนยิ้มสู่ใจของพี่หน่อยตลอด เมื่อพี่หน่อยกระทำเพื่อเค้า
  • และ
  • ดีใจด้วยสำหรับงานหนังสือ เหนือทุกข์ เหนือสุข  คนโรคไต “  จะติดตามอ่านเพื่อสานฝันของพี่หน่อยและมูลนิธิโรคไต ค่ะ
  • เสียใจกับสิ่งที่คาดหวัง ดีใจด้วยกับความสำเร็จในขั้นแรกค่ะ

สวัสดีค่ะพี่หน่อย

พี่หน่อยเป็นคนที่ตั้งสติได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ  ดีใจด้วยที่ได้ตีพิมพ์หนังสือ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

มาส่งกำลังใจและแรงใจให้เช่นเคย

อะไรที่เกิดไปแล้วเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อะไรที่ยังไม่เกิดจะควบคุมไม่ได้ 

ไม่ว่าอดีตหรืออนาคตไม่สำคัญ การที่ปัจจุบันมีจิตสงบต่างหากเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดค่ะ : )

ไม่มีรูป

นายบอน!-กาฬสินธุ์

    พิมพ์ บันทึก ของนายบอนใช่มั้ย...เดี๋ยวรอดู

ง านของพี่ก่อนนะ

ขอบคุณหนูนิดมากจ้า.....เรื่องมูลนิธิโรคไตฯ นี่สำคัญเลยนะ แต่ก่อน การเปิดเครื่องฟอกเลือด แต่ละครั้ง นี่เป็น หลักหมื่นนะ...คนมีเงินเท่านั้น

ถึงทำได้...

   แต่ ทางมูลนิธิโรคไตฯ ได้ รณรงค์ และรับบริจาค

ในงานต่างๆเพื่อระดมกำลังในการซื้อเครื่องฟอกเลือด

ใ ห้กับ โรงพยาบาลต่างๆ....จาก ของที่แพง  ก็ ลดราคา

ลงมาเรื่อยๆ อย่างมาก 

   ชาวบ้านในหมู่บ้าน บอกว่า พี่ไม่น่ารอดมาได้...เพราะเป็นเขาก็

ขออยู่บ้าน นอนป่วย รับชะตากรรม

  ทุกเรื่องในชีวิตเราเป็นสิ่งมหัศจรรย์มาก

เหมือนเรามีชีวิตอยู่ เพื่อ เรียนรู้สิ่งเหล่านี้
 

สวัสดีค่ะพี่หน่อย

        ขอเพียงมีกำลังใจ  อุปสรรคใด ๆ ก็จะผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ

       ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนคะ  และจะรออุดหนุนหนังสือของพี่หน่อยนะคะ

P

Ranee

     คะ ได้วิชา สติ จากการอ่านในบล็อกต่างๆ นี่เยอะเลยคะ.....

     ความคาดหวัง แล้วไม่ได้ ย่อมทำให้เสียใจนะคะ

แ ต่มาคิดดู...คนที่เราคุยด้วย ให้ข้อมูลเรา เขาก็คงกลุ้มใจมากเหมือนกันที่ต้องตอบคำถามซ้ำๆ

และคงมีเรื่องอะไรที่ ยุ่งยาก ซับซ้อน มากมาย....

พี่ก็ไม่อยาก ..เซ้าซี้มาก.... 

  แต่เรื่อง งานพิมพ์ นี่ ถูกใจคะ เพราะเขียนไว้เกือบจะค้างปีแล้ว

เคยเอาไปให้  พี่บก. หนังสือ สารคดีดู ...พี่เขาก็งานยุ่ง

ค ะ เกรงใจ...แต่ของ สำนักพิมพ์นี้ ดูจะชัดเจน

และจะช่วยเราได้เยอะ น่ะคะ 

ขอบคุุณมากคะ 

P

กมลวัลย์
การที่ปัจจุบันมีจิตสงบต่างหากเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดค่ะ

...................................................

ขอให้เราได้อยู่กับจิต ปัจจุบัน

ขอบคุณมากเลยคะ 

P

คุณ รัตติยา เขียวแป้น

   คะ ขั้นตอน ตอนนี้ ให้เพื่อนที่เชียงใหม่

( แต่เป็นคนพัทลุง ) ช่วยเรียบเรียงให้น่ะคะ

คิดว่า ต้นเดือนนี้ น่าได้ส่งให้ ทางสำนักพิมพ์ 

แล้วต้องดู การจัดรูปเล่ม /ภาพ อีกเยอะคะ....

อาจจะใช้เวลาสักหน่อย....

ขอบคุณน้องแป้ดมากคะ 

มาเยี่ยม...คุณ
P

ทุกคนล้วนมีโรคประจำตัวด้วยกันทั้งนั้น...

คนที่รู้ว่าตนเองเป็นโรคอะไรนี้...ดี...คือหายสงสัยเสียที...สบายใจ...ไม่สงสัย...

ชื่นชม...ดวงตายังมีแววแจ่มใส...นะครับผม

 

พี่หน่อยได้รับสิ่งที่ดีในชีวิตในวันนี้..ก็เพราะพี่หน่อยมีจิตใจดีและกระทำดีไงค่ะ (ถึงมีบาปมั่งนิดหน่อยก็พออภัย 555)

P

umi
คนที่รู้ว่าตนเองเป็นโรคอะไรนี้...ดี...คือหายสงสัยเสียที.

.............................................

ดี จริงๆคะ หายสงสัย.....

รูปภาพนี้ ตอน ปี  2545-46 ....แฟนถ่ายรูปไว้ให้ดูเล่น

ขณะที่เราก็เกรงใจ คนไข้ในห้องคะ....ไม่มีใครสนุกกับเราเลยคะ...ยิ้มอยู่

เตียงเดียวนี่ล่ะคะ 

P

หนูนิด

  หนูนิด แวะมาเยี่ยมพี่ทุกวันเลยนะ อย่างนี้ก็คิดถึงแย่ซิคะ.....

  เรื่องบาป หรือคะ....เยอะแยะเลยคะ...ไว้ต้องเขียนอีกเล่มนึง

แหะๆ....ส่วนมาก พี่จะสารภาพบาปกับแมวที่บ้าน

ม ากกว่า...นั่งฟัง อย่างสนใจมากเลย แล้วให้อภัยเราอีกนะ  ฟังเสร็จ มาคลอเคลียอีก....

แวะมาแสดงความยินดีกับฝันที่เป็นจริง สวัสดีค่ะคุณ ดอกแก้ว
P

anita

    ยินดีที่ได้รู้จักคะ คุณต้า....ชื่อ ariya  เหมือนกันเลยคะ

ต ้องเลี้ยงน้องชื่อ ซะแล้ว....( พี่หน่อย ชื่อ Ariya   Morach )  

    อยู่ นาราธิวาส หรือ คะ น่าสนใจจังคะ....พี่หน่อยเคยอยู่ที่ปัตตานี ด้วยคะ สมัยเรียน ก็ไปเที่ยว แถวยะลา นาราธิวาสบ้าง แต่

ไปไม่ไกลเท่าไหร่....

  ขอบคุณคะ
 

  • สวัสดีครับพี่หน่อย
  • สบายดีไหมครับผม
  • ทางอีสานเป็นอย่างไรบ้างครับพี่ ปีนี้เราจะช่วยส่งน้องๆ แถวๆ นั้นเรียน ต่อ ม. ต้น กันอีกนะครับ แต่ยังไม่ได้ตกลงทั้งหมดเลยครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ

กำลังใจไม่เคยห่างหายจากมิตรภาพใน G2K

เป็นกำลังใจให้พี่หน่อยนะคะ

จะรออุดหนุนบันทึกของพี่หน่อยค่ะ

ขอบคุณที่เป็ฯแบบอ่างในการสู้ชีวิต และการใช้ชีวิต

แล้วเจอกันนะคะ

P

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ---------> http://www.somporn.net ---------> http://www.schuai.net

   สบายดีจ้า...ที่สุรินทร์ มีฝนโปรยนิด เป็นช่วงๆ และก็ร้อน เป็นช่วงๆ...

   ช่วงนี้เปิดเทอมใหม่ เด็กๆก็คึกคัก กันไปโรงเรียน

เสาร์-อาทิตย์ ก็จะมีเด็กๆมาเรียนมาใช้ คอมพิวเตอร์กันที่เด็กรักป่า...

    โครงการของเม้ง ส่ง น้องๆ ม.ต้น เรียนต่อหรือ ดีจังคะ 

 

ตอนเด็กๆ ต้าไม่ค่อยได้อยู่บ้านนรา เท่าไร พอเป็นวัยรุ่นจะอยู่ระหว่าง กรุงเทพ + กัวลาลัมเปอร์ ไปๆมๆ จนต้องมาทำงานที่นี่ ถึงได้รู้จักนรา มากขึ้น คือ ขึ้นรถไปสุไหงโกลกเป็น ต่อรถไฟไปยะลาได้ ข้ามไปช้อปิ้งชายแดนโกลก - มาเล เก่งขึ้น ทำนองนี้ละคะ อ้อ! ต้ามีเพื่อนอยู่อุบล(อ.บ้านผือ)ค่ะ สมัยเรียนอยู่ กทม. เคยพามาเที่ยวที่บ้านนรา ดูเขา happy กับที่นี่มาก ตอนนั้น พ.ศ. 2537 - เขาไม่เคยเห็นคนรีดนมแพะแถวตำหนักทักษิณฯ - เขาชอบน้ำทะเลและน้ำบูดู - เขา Surprise มาก เวลาต้าพาข้ามไปฝั่งมาเล(ทางตากใบหน่ค่ะ) ตอนนี้ได้ข่าวว่ามีครอบครัวที่อบอุ่นเรียบร้อยแล้วละ ถ้ามีโอกาสมานรา อย่าลืมบอกต้านะคะ
ไม่มีรูป

sompornp

   เพื่อนพี่ที่เรียบเรียง เป็น บก. หนังสือ พี่หน่อย วางแผน

ใ ห้ พี่หน่อยไปจัดงาน ( เล็กๆ) ที่เชียงใหม่ ด้วย....ถ้าหนังสือ ออก....

   พี่ล่ะตื่นเต้นจัง  ( เกินเหตุ )  แหะๆ อย่างดีใจ...วางแผน

เ จอกันที่ เชียงใหม่ ด้วย....นะ นอกจากที่บ้านพ่อครูบาฯ

 

  • สวัสดีครับพี่หน่อย
  • เว็บนี้นะครับผม www.schuai.net นะครับเป็นโครงการที่เคยบอกนะครับ ทำมาหกปีแล้วครับผม ในกลุ่มน้องๆ ทางอีสานใต้นะครับ
  • โดยเริ่มที่สุรินทร์ในรุ่นแรกนะครับ 15 คนครับ
  • ขอบคุณมากๆนะครับ
P

anita

     ขอบคุณที่ น้องต้ามาเยี่ยมคะ....พี่หน่อยเคยไปเที่ยว

ช ายแดนมาเลย์ บ้าง นานแล้ว ...ช้อปปิ้งเหมือนกันคะ...

ซื้อของกินกันยกใหญ่  เสื้อผ้า มือสอง ...ชอบคะ...

ตอนนี้ ถ้าเห็น แถวนี้ ก็วิ่งเข้าใส่เลยคะ...

    มีเพื่อนอยู่อุบลฯ หรือคะ....สุรินทร์ ห่างจากอุบลฯ

3 ชั่วโมงคะ...ดีจังคะ น้องต้า พาเพื่อนเที่ยว....เพื่อนคงประทับใจ ไม่รู้ลืม....

    ปิดเทอม น้องต้ามาเที่ยวอิสานซิคะ....เดินสายเยี่ยมเพื่อน....

มาพักสุรินทร์ กับ พี่หน่อยก็ได้คะ...พี่หน่อยมีที่พัก

บ ้านเล็กๆ หลายหลังนะ...และมีบ้านบนต้นไม้ด้วย

เป็นคล้ายๆคอนโด บนต้นไม้ 

สวัสดีคุณหน่อยค่ะ

  • ไม่ได้ทักทายเสียนานแต่อ่านทุกบันทึกของคุณหน่อยค่ะ...
  • วันนี้มาให้กำลังใจค่ะ

 

P

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ---------> http://www.somporn.net ---------> http://www.schuai.net

    จ้าพี่เข้าไปอ่านมาแล้ว....ความคิดของคนหนุ่มสาว

ท ี่รวมกลุ่มเพื่อ คนอื่น เป็นสิ่งที่งดงามมากคะ....

     ทำงานลักษณะนี้ มา 6 ปี อย่างต่อเนื่องนี่เยี่ยมจริงๆคะ....

     สุรินทร์เป็นรุ่นแรกด้วย...น่าติดตามจริงๆนะคะ...

ว่า เยาวชน เรา อยู่ที่ไหนกันบ้าง
 

สวัสดีอีกครั้งพ่หน่อย ต้าจะบอกว่า นอกจากอุบลฯ แล้วยังมี ยโสธร(อ.เลิงนกทา) กาฬสินธุ์(อ.กุฉินารายณ์) ร้อยเอ็ด(อ.โพนทอง)และสุรินทร์ (อ.ศิขรภูมิ) ต้าเคยไปอีสานหลายที่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นจังหวัดอะไรบ้างเช่น ที่ช่องเม็ก แก่งกระพือ ที่ทราบคือ ผาแต้มจ.อุบลฯใช่ไหม? แต่สุรินทร์ยังไม่เคยไปนะ คงจะ coming soon เนอะ! ต้องเข้ามาคุยกับพี่บ่อยแล้ว เผื่อจะได้ไปเที่ยวคอนโดต้นไม้ค่ะ
P

น่านฟ้าทะเลลม

    เอ แปลก จังคะ...จิตใจ เรานี่ถึงกันได้ จริงๆนะคะ...

เมื่อตอนเช้า  หน่อย อยู่ที่ ห้อง ไตเทียม สุรินทร์ บอกพี่จ๋า หัวหน้าพยาบาล และคุยถึง คุณน่านฟ้าทะเลลม. ...เล่าว่า มีคนฝากความคิดถึงพี่จ๋า

แต่คุยกันได้ไม่นานคะ...เพราะเป็นเวลา รีบเตรียมเครื่องฟอกให้ คนไข้....

   ดีใจคะ มาทักทายกัน 

P

anita

   คะ น้องต้า  ....ชักคิดถึงตะงิดๆ นะ....

   ขอยอมแพ้ น้องต้าเลยจริงๆ  ...เที่ยว อิสานมากกว่า

พี่หน่อยซะอีก....

   coming soon   จริงๆ นะ

   เดี๋ยว พี่หน่อยจะนั่งสมาธิทุกวัน ส่งกระแสจิต

ไป เจาะไอร้อง นะคะ....ฝันดี    ฝันดี......
 

   
 

สวัสดีค่ะน้องหน่อย

  • ผ้าไหมที่น้องหน่อยให้ครูอ้อย  นำไปตัดเสื้อแล้วนะคะ
  • ออกแบบให้หรูเชียวค่ะ...แล้วจะถ่ายรูปมาอวดนะคะ

รักษาสุขภาพนะคะ..หายดีเร็วๆนะคะ..คิดถึงค่ะ

ต้ามีเพื่อนที่สุขภาพไม่ค่อยอำนวย จากที่เขาทุรนทุราย ทรุดโทรมทั้งกายใจ แล้ววันหนึ่งเขาใช้ชีวจิตในการรักษา ปรากฏว่า ตอนนี้สุขภาพดีกว่าต้าอีก มีลูกน่ารักๆตั้ง 2 คนแล้ว แต่ย้ายตามสามีไปอยู่มาเลเซียเสียแล้ว ต้าเลยอยากแนะนำพี่หน่อย (บางทีพี่อาจกำลังใช้อยู่แล้วก็ได้) อยากให้หายไวๆค่ะ
  • ภาวนาให้พี่จ๋ารู้ว่า  น่านฟ้าทะเลลมคือไผ
  • ป่านนี้สิฮู้ บ่  น้อ  ว่า  น่านฟ้าทะเลลมก็คือ     เจ้าแอ๊ด  ของพี่จ๋าเอง
  • ขออาราธนาเอาคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองคุณหน่อยค่ะ
  • ปล.  มื้ออื่นวันคล้ายวันเกิดพี่จ๋านะคะ
P

anita

    ขอบคุณคะน้องต้า....พี่หน่อยก็แบบ ผสมผสานคะ

อาหารก็เน้น พวกผัก ปลา ....และก็ดูแลตัวเอง เรื่องใจ

เรื่องกาย...ให้พอดีๆ...ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เดินทางไปไหน

ส ุขภาพ ก็ดีขึ้นคะ...ชีวิต มีวินัยมากขึ้น...

    แล้วค่อยคุยกันอีกนะคะน้องต้า
 

P

น่านฟ้าทะเลลม

   สวัสดีคะ...โทรไปสุขสันต์วันเกิดพี่จ๋าแล้วคะ

พ ี่จ๋า หัวเราะ ใหญ่เลย...บอกว่า จำบัดดี้ได้อยู่แล้ว บอกว่า คุณแอ็ด เก่งมากเลย...เจอกันที่สัมมนา...

  ฝาก รหัส บอกว่า " ให้รดน้ำต้นส้มด้วย "

   หน่อย งง...เลย

  • สวัสีดครับพี่หน่อย
  • ไทม่ค่อยได้มาในบล็อกนัก  ช่วงนี้ผมพลัดหลงไปกับการงานอันรัดตัว
  • ....
  • มีอะไรให้ช่วยยินดีเสมอนะครับ
  • ....
  • ชีวิต เปลี่ยนได้เสมอเสมอ
  • วันหนึ่งย่อมเจอะเจอสิ่งหลากหลาย
  • สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ประปราย
  • แต่ชีวิตก็เปลี่ยนได้ ไม่เว้นวัน
  • ....
  • ชีวิตที่ยิ่งใหญ่  คือ  ชีวิตที่ให้คนอื่นอย่างไม่รู้จบ
  • ...
  • ผมชื่นชมพี่หน่อย ครับ !

เฮ.....ดีใจด้วยหน่อย

อย่างน้อยทุกวันชีวิตเราก็มีมุมที่สุขเสมอ ถ้าเราหามัน

P

แผ่นดิน

  • สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ประปราย
  • แต่ชีวิตก็เปลี่ยนได้ ไม่เว้นวัน

 เราต้องต้อนรับความเปลี่ยนแปลงทุกขณะ ใช่มั้ยคะ

ขอบคุณคะ 

ไม่มีรูป

คนเดินทาง

     ชีวิต มีมุมที่สุขเสมอ...

จริงๆ นะวิทย์
 

  • ฮ่า  ฮ่า  ฮ่า  หัวเราะอย่างเริงร่า
  • คุณหน่อยจะได้ร่าเริงด้วย
  • อืม....คุณหน่อยไม่ต้อง..งง..  กับรหัสที่ไม่ลับหรอกนะคะ
  • ...รดน้ำต้นส้ม...พยาบาลและคุณหมอที่โรงพยาบาลสุริทร์  จะทราบรหัสนี้ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ....(*_*)

 

P

น่านฟ้าทะเลลม

   สวัสดีคะ  ...สนุกสนานจัง กับ รหัสลับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท