สืบเนื่องจากบันทึก ปัญหานี้เป็นปัญหาพี่หรือปัญหาของชุมชน ผมเลยได้ความคิดว่าเดิมเราเรียนรู้มาว่า
ปัญหา = (ความคาดหวัง – ข้อเท็จจริง) X ความตระหนัก
ซึ่งเมื่อนำมาปฏิบัติจริง ตัวแปรก็จะเท่ากับค่าต่าง ๆ ดังนี้
ความคาดหวังตามนโยบาย ตามเกณฑ์ที่ถูกกำหนดโดยส่วนหลาง หรือจาก
จนท.รัฐ
ข้อเท็จจริงเราซึ่งเป็น จนท.รัฐ สังเกต รวบรวมบันทึกไว้
ขาดการมีส่วนร่วม และอาจเป็นเพียงข้อเท็จ (ไม่มีจริง) ก็ได้
ความตระหนัก
ก็เป็นความตระหนักของผู้บริหารเพียงฝ่ายเดียว
อาจจะมีบ้างที่เกิดจากผู้ปฏิบัติงาน
ยิ่งถ้าสัมพันธภาพของผู้ปฏิบัติงานกับผู้บริหารไม่ดีอีก
ความลำเอียงในการให้น้ำหนักของความตระหนัก (ลำเอียง) จะสูงมาก
ทีนี้ลองมาดูวิธีคิดที่ดัดแปลงจากเดิมเพื่อให้ลงถึงประชาชนเจ้าของปัญหาจริง ๆ น่าจะได้ใหม่ที่คล้ายเดิม แต่ฐานคิดต่างกันดังนี้
ปัญหาสุขภาพของชุมชน = (ความคาดหวังของชุมชน – ข้อเท็จจริงที่เป็นอยู่) X ความตระหนักร่วมกันของชุมชนเอง
โดยปัญหาสุขภาพของชุมชน
ต้องมาจากความคาดหวังของชุมชนเอง
และมีข้อเท็จจริงที่เป็นอยู่ที่ชุมชนรับทราบรับรู้
ส่วนตัวคูณก็มาจากความตระหนักร่วมกันของชุมชนเองอีกเช่นกัน
ลักษณะอย่างนี้ยังไงก็จะไม่ตรงกับแนวนโยบายทั้งหมด
ไม่ตรงกับทิศทางที่ผู้บริหาร หรือผู้ปฏิบัติงานนึกคิดไว้แต่ต้น
(เพราะถ้าตรงจริง ๆ ปัญหาคงถูกแก้ไปหมดนานแล้ว)
แต่ลองมาคิดดูว่าหากสภาพปัญหาเป็นของชุมชน
เขาจะเป็นเจ้าภาพในการแก้ไขเอง ก็คงต้องใช้ฐานคิดนี้ครับ
ดีครับ