หมาแมวในวัด
อ้างถึงบันทึก "ดัชนีกระรอก" กับการศึกษาระดับสูง ซึ่งมีนัยว่า กระรอกในมหาวิทยาลัยบ่งบอกความเป็นไปบางอย่างภายในมหาวิทยาลัยนั้นๆ ได้... ก็มีผู้นำมาเปรียบเทียบกับ วัด ในสังคมไทย ... ผู้เขียนจึงคิดว่าจะเล่าเรื่องหมาแมวในวัด...
เคยได้ยินมานานแล้วว่า คนบ้า หมา แมว และสิ่งอุบาทว์ทั้งหลาย ย่อมมีอยู่ภายในวัด ... แต่จะพูดเฉพาะ หมา แมว ..
หมาแมว อยู่คู่กับวัดและสังคมไทยมานานแล้ว.. ไอ้หมาวัด มักจะเป็นคำด่าเปรียบเปรยคนบางคน ซึ่งแฝงความหมายบางอย่างไว้...
หมาแมว มีอยู่ภายในวัดตามปรกติ มีคนพูดเล่นๆ ว่า วัดไหนหมาผอม ก็อย่าไปอยู่ เพราะวัดนั้น อดยาก .... แต่ถ้าวัดไหนหมาอ้วนสมบูรณ์ก็แสดงว่า ไม่อดไม่ยาก ...นั่นคือ ความอ้วนผอมของหมา เป็นตัวบ่งชี้บางอย่างของวัดนั้นได้....
ตั้งแต่ผู้เขียนจำความได้ การเอาลูกแมวไปทิ้งที่วัด เป็นแนวทางของสังคมไทยมาแล้ว.. แม้แต่ผู้เขียนเองก็น่าจะเคยเอามาทิ้งกับเค้าบ้าง... จนกระทั้งทุกวันนี้ ก็ยังมีผู้นิยมเอาลูกแมวมาทิ้งที่วัด...
ดังนั้น หมาแมว จึงเป็นสิ่งคู่กับวัดมานานแล้ว... แต่ปัจจุบันสังคมเปลี่ยนไป ทำให้หมาแมวกลายเป็นภาระของบางวัด หรือบางวัดมีนโยบายบางอย่างเพื่อกำจัดหมาแมว...
มีข่าวออกมาหลายครั้งแล้ว เรื่องคอนโดแมวภายในวัด นั่นคือ จำนวนแมวในบางวัดมีมากเกินไป วัดจึงต้องสร้างอาคารเล็กๆ หลายๆ ชั้น ไว้ให้แมวอยู่ ส่วนอาหารก็แล้วแต่จะมีใครมาบริจาคเพิ่มเติม...
บางวัดมีเมรุเผาศพและมีศาลาบำเพ็ญกุศลมาตรฐาน รอบบริเวณก็ปูพื้นด้วยอิฐต้วหนอนหลากสี ดูแล้วมีความสวยงาม เจริญตา ... แต่ ขี้หมาขี้แมว ทำให้ทัศนียภาพเหล่านั้นต้องสูญเสียไป ไม่เป็นที่สบายใจต่อบรรดาญาติโยมที่จะเข้ามาใช้บริการ... ผู้บริหารจึงมีนโยบาย ไม่เอาหมาไม่เอาแมว... ใครเข้าไปในวัด ถ้าไม่เห็นขี้หมาขี้แมวเลย อาจสะท้อนได้ว่า ผู้บริหารวัดนั้นๆ ไร้น้ำใจ ก็ได้ (แทนที่จะนึกชมว่า สะอาดสะอ้าน)...
ที่วัดยางทองซึ่งผู้เขียนอยู่ขณะนี้ เคยมีแม่หมาลูกอ่อน วิ่งนมไหลอยู่ภายในวัด พลางร้องหาลูก... กล่าวคือ ลูกหมาหลายตัว ซึ่งยังไม่หย่านม ถูกผู้มีอำนาจบางท่านสั่งให้จับไปปล่อยที่อื่น เพราะลูกหมาร้องทั้งวันทั้งคืน และท่านไม่สบาย จึงรบกวนท่าน ... ผู้เขียนบ่นเสียงดังภายในวัดว่า มันก็พึ่งวัด เราก็พึ่งวัด ....อะไรทำนองนี้
ผู้เขียนไปอยู่วัดไหนก็ตาม เมื่อไปอยู่ระยะหนึ่ง ก็มักจะเป็น เจ้าพ่อหมา วัดนั้น จะเล่าย่อๆ... กลางคืนดึก ผู้เขียนมักจะลงมาเดินเล่นภายในวัด หมาวัดก็จะมาอยู่ใกล้ๆ แล้วก็เดินไปด้วยกัน เมื่อไปนั่งพักตรงไหน ก็จะมีหมาวัดไปรวมกลุ่มกันที่นั้น...
วิธีการเป็นเจ้าพ่อหมาเหล่านี้ ไม่ยาก คือให้อะไรมันกินบ้างตามสมควร... อย่าพยายามทำร้ายมันโดยไม่มีเหตุผล (ถ้าเราทำร้ายมันโดยมีเหตุผล มันก็จะจำไว้ว่าเป็นการลงโทษมัน และสิ่งนั้นมันก็จะไม่ทำอีก) ... ผู้เขียนเคยรู้สึกว่า หมาแมวยังรู้จักการแยกแยะอะไรหลายๆ อย่างได้ดีกว่าคนบางคนเสียอีก...
และผู้เขียนมักจะไปปัสสาวะไว้ตามจุดต่างๆ ภายในวัด เช่นใต้ไม้ มุมกำแพง มุมศาลา... (โดยมากกลางคืนดึกๆ อาตมาจะลงไปปัสสาวะตามบริเวณวัด ไม่ได้ปัสสาวะในห้องน้ำ)... นั่นคือ เป็นการแสดงอาณาเขตไว้ หรือบอกว่า ที่นี้ ข้าใหญ่... ประมาณนี้
เรื่องหมาแมวภายในวัด เล่าไม่จบ เพราะมีเกร็ดมากมาย เช่น เช้านี้ ที่โต๊ะหมู่บูชา นอกห้องของผู้เขียน ยังมีของเรี่ยราดอยู่ไม่ได้เก็บ เนื่องจากแมวมาทะเลาะกันที่หน้าห้องเมื่อคืน...
ผู้เขียนอยู่วัด เลี้ยงแมวบ้างตามประสา รู้ถึงความรักที่มีต่อแมว... เมื่อเราเลี้ยงแมว เราก็ต้องเสียสละต่อแมว นั่นคือ ความรักต้องเสียสละ... ย้อนคิดถึงพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามา... และเพื่อนๆ ที่มีลูกๆ ตอนนี้...
แมวมีวงจรชีวิตสั้น เพียงปีเดียว ถ้าสมบูรณ์ บางตัวก็เริ่มมีลูกแล้ว... แต่มนุษย์มีวงจรชีวิตยาว ต้องเลี้ยงกันเป็นสิบๆ ปีกว่าจะยืนหยัดตามลำพังด้วยตัวของเค้าได้... แต่มีบางตัวหรือบางคนเลี้ยงเท่าไหร่ ก็ไม่รู้จักโต...
ความเห็น (14)
ผมเกิดมาจำความได้แล้วไปวัดกับยายกับพ่อแม่ก็เห็นในวัดมีทั้งหมาทั้งแมว ผมว่าถ้าวัดขาดสิ่งนี้ไป อาจจะเท่า ๆ กับขาดพระหรือขาดคนมาทำบุญประมาณนั้นเลยก็ได้ครับ
แต่ก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันว่า ใครๆที่ไปวัด หรืออยู่ในวัดก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจหมาและแมวเหล่านั้นนักจริง ๆ
ใคร ๆ ก็บอกผมตอนเด็กๆ ว่าอย่าไปใกล้หมาแมวพวกนี้ มันเป็นขี้เรื้อน
ผู้คนจะคอยไล่เจ้าพวกหมาแมวด้วยเสียงอันดังตลอดเวลา เมื่อวันพระคนเอาอาหารไปเยอะพวกนี้ยิ่งโดนตวาดและอาจโดนไม้กวาดเอาง่ายๆ
ผมจะใส่ใจหมาแมวในวัดให้มากขึ้นครับ ปกติผมก็ไม่เคยดูแคลนสัตว์เหล่านี้อยู่แล้ว
ขอบคุณพระอาจารย์ครับ
เรื่องเศร้าไปอีกว่า บางทีไอ้เสือหมาตัวโปรดของเจ้าอาวาสกลายเป็นหมาที่อยู่เหนือหมา
ไม่น่าเชื่อว่าสังคมแห่งชนชั้นหมาก็เกิดได้ในวัดโดยการปรุงแต่งโอนเอียงของคน
 |
ใช่ๆ คุณโยม...
เพื่อนผู้เขียนเคยเขียนเรื่องสั้นชื่อ หมาสมภาร ซึ่งสรุปก่อนจะจบว่า...
หมาสมภารตัวนี้ตายไปแล้ว แต่ หมาสมภาร จริงๆ ไม่เคยตาย ... ประมาณนี้
เจริญพร
ผมรู้สึกดีกับวัดที่มีหมาแมวพอประมาณนั้นคือสิ่งที่คู่กัน
แต่ที่วัดมีแต่คนบ้าละครับ คนก็ไม่อยากไปทำบุญ เพราะช่วงหลังคนบ้าหันมาฆ่าตัดหัวซะแล้ว
เมื่อเป็นแบบนี้เราควรแก้ไขอย่างไร
 |
คนบ้า ตามสำนวนที่ว่า หมายถึง คนเพี้ยนๆ คนไม่ค่อยเต็ม คนประสาท คนวิกลจริต คน... ฯลฯ
คนบ้า บรรดามีเหล่านี้ มักจะใช้วัดเป็นที่พำนักพักพิง เมื่อขาดที่พึ่งทางอื่น...
มิใช่ เพียงแต่วัดพุทธฯ เมืองไทย เท่านั้น... ถ้าสังเกตจากภาพยนตร์ต่างประเทศ จะเห็นได้ว่า ศาสนสถานทั่วโลก ก็มักจะมีคนประเภทนี้อาศัยอยู่ ...
พระในวัด หรือนักบวชอื่นๆ ที่มีคุณธรมหรือบารมีธรรมสูงๆ ก็อาจเป็นที่พึ่งของคนบ้าเหล่านี้ได้...
โดยส่วนตัว... อาตมายังไม่เจอเหตุการณ์เฉพาะหน้าเรื่องนี้ จึงคาดการณ์ไม่ได้ว่าจะแก้ไขอย่างไร
เจริญพร
- ตามมาดูหมาแมวในวัด
- ชอบหมา แต่สงสารพระในวัด
- ออกลูกมาทีหลวงพี่ลำบากเป็นแถว
- จำหมาทำหมันบาปไหมครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
 |
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าบาปหรือไม่ ?...
แต่การทำยาเพื่อให้หญิงมีครรภ์แท้งโดยจงใจจัดเป็นปาราชิก...
หลายปีก่อน มี ลูกแมวตัวเมียเค้ามาปล่อยไว้ในวัด... ต่อมาไม่นานมันก็เกิดลูกตัวเมียมาอีก ๑ ตัว.. ต่อมามันก็เกิดอีก ๒ ตัว.. อีกไม่นาน ทั้งแม่และลูก ก็เกิดออกมาอีกรวมเป็น ๙ ตัว... โดยใช้เวลาไม่เกิน ๓ ปี...
หลวงพี่ที่กุฏิบอกว่าน่าจะเอาไปทำหมัน... หลวงพี่ก็คิดๆ แต่ก็ไม่ได้เอาไป...
ต่อมามันก็ค่อยๆ ตายไป เกิดใหม่บ้าง ตายบ้าง แต่ก็เหลือประมาณ ๔-๖ ตัวตลอด...และค่อยๆ ลดลงอีก...
ตอนนี้ รุ่นดังเดิม เหลือลูกเมวตัวผู้เพียงตัวเดียว... และลูกแมวผู้จากที่อื่นมาอยู่อีกตัว... สรุปว่า ตอนนี้ มีแมวอยู่ที่กุฏิ ๒ ตัว เป็นแมวผู้ทั้งคู่ ตั้งชื่อว่า ไอ้เสือแดง กับไอ้เสือดำ...
จากประสบการณ์นี้ หลวงพี่จึงสรุปเอาว่า แมวจะอยู่กันเป็นฝูงเล็กๆ ไม่เกิน ๑๐ ตัว เพราะพอเริ่มมากขึ้น มันจะค่อยๆ ตายก่อนกำหนด...
เจริญพร
นมัสการค่ะ
ที่รพ.นับแต่มีกรณีน้องโค้กก็ไม่มีหมารพ...มีแต่หมาของคนงานก่อสร้าง..ส่วนแมวมีคนนิยมเลี้ยงและปล่อยเยอะอยู่เหมือนกัน..อย่างที่หอสาวโสดตอนนี้ก็คล้ายๆคอนโดแมวย่อมๆเช่นกัน..โยมไม่ค่อยชอบเจ้าเหมียวเท่าไหร่แต่ก็ไม่รู้ว่าห้องพักถูกโฉลกกับแมวตรงไหนเพราะเวลามันจะมีอะไรกันมันก็นิยมมาใช้ลานหน้าห้อง..แถมแม่แมวก็ยังนิยมปีนช่องระบายน้ำมาออกลูกอยู่ช่วงฝ้าเพดานห้องอีก..เฮ้อ
ผมไปมาหลายวัดแล้วครับ เจอเกือบทุกวัน ที่มีหมาและแมว ไม่ใช่เฉพาะในวัดเท่านั้นครับ นอกวัดก็พบว่าหลายพันธุ์ต่างชาติ ที่มีราคาแพง ถูกทอดทิ้ง เดี๋ยวนี้กลายเป็นพันธุ์ Temple, Off road แล้ว
หลายตัวเป็นขี้เรื้อนด้วยครับ
น่าสงสาร
ฝากถึงผู้ปกครอง ท่านที่รักหมาและแมว ช่วยที่ดูแลสัตว์ที่ท่านเลี้ยง อย่างสร้างภาระให้ผู้อื่นครับ
 |
 |
หมาแมว เป็นส่วนหนึ่งของสังคมโลก เมื่อสังคมโลกเปลี่ยนแปลงไป อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่หมาแมวก็ต้องปรับตัวไปตามสภาพ...
ฟังว่า บางประเทศเริ่มมีการลงทะเบียนหมาแมวแล้ว....
มนุษย์สำคัญตัวเองว่าเป็น ผู้ครอบครองโลก จึงพยายามจัดแจงหลายๆ อย่างเพื่อตอบสนองตัวเองตามความเหมาะสม...
แต่ดูเหมือนว่า ยิ่งจัดแจง ปัญหาต่างๆ ก็ค่อยๆ ซับซ้อนขึ้น ...
เจริญพร
ที่จริงแล้ว..หมาแมวก็เป็นสัตว์ที่น่ารักนะคะ..แต่ก็อย่างว่า..สงสารคนที่ต้องทำความสะอาดนั่นแหละค่ะ..ในความคิดแอ๊วนะคะ..ถ้าเราพอเลี้ยงได้ก็เลี้ยงไปเถอะถือว่าเอาบุญ..ถ้าเราไม่อยากเลี้ยงก็ต้องวางแผนคิดทำหมันมัน..โดยยึดเจตนาดีเป็นที่ตั้ง..ก็คงไม่บาปหรอกนะคะท่าน..ดีกว่าเราจะปล่อยให้เค้าออกลูกออกหลานอย่างทิ้งๆขว้างๆนั่นบาปกว่าอีก..
เคยมีคนเอาแมวหมาไปปล่อยที่โรงเรียน..แล้วลูกแมวมันถูกหมากัดตาย..แอ๊วก็สงสาร..เห็นแล้วสลดใจจริงๆ..หลังจากนั้นพอเห็นคนเอาลูกแมวไปปล่อยก็อดสงสารไม่ได้กลัวมันจะตาย..ก็เลยเอามาเลี้ยงที่บ้านหลายตัวแล้วค่ะ..ตอนเย็นก็ต้องเอาข้าวไปให้แมวหมาตัวโตที่โรงเรียน..กลัวมันจะอด..รอกิน..คิดถึงอกเขาอกเราแล้วก็สะท้อนใจ..บางครั้ง..คนเรารู้ที่จะรัก..แต่ไม่รู้ที่จะรับผิดชอบนะคะ..เศร้าจัง
ฝากถึงคนมีสัตว์เลี้ยงทุกท่าน..เมื่อสัตว์เหล่านั้นอยู่ในความครอบครองของเราแล้ว..ก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องรับผิดชอบดูแลให้ความรักกับเขาตามอัตภาพ..อย่าได้นำพวกเค้าไปปล่อยให้เป็นภาระของวัดหรือทิ้งๆขว้างๆอีกเลย..เพราะเค้าก็มีหัวใจ..มีสิทธิอยู่บนโลกนี้..อย่างเท่าๆกับเราเหมือนกัน..
ขอบคุณค่ะ..ที่เสนอเรื่องราวกระตุกความคิดถึงความเมตตาที่เราควรมีให้แก่สรรพสัตว์บนโลกนี้อย่างเสมอภาคกัน
ตอนเด็กๆดิฉันเป็นคนหนึ่งที่เคยเอาแมวไปปล่อยในวัด เพราะเลี้ยงไม่ไหว แมวออกลูกทีละมากๆและบ่อยๆ พ่อบอกว่าไปปล่อยในวัดจะปลอดภัยไม่มีใครรังแก มีข้าวกินเพราะคนใจบุญจะอยู่ในวัด เข้าวัดเป็นประจำอยู่แล้ว แต่แมวก็หาทางกลับบ้านได้ทุกครั้งนั่นแหละ ในขณะนี้ข้าพเจ้าใกล้วัดมากขึ้น มีเวลาไปปฏิบัติธรรม นั่งวิปัสสนากรรมฐานที่วัด จึงรู้ว่า วัดควรเป็นที่วิเวกแก่ผู้ทรงศีล แต่กลับมีหมาแมวเพ่นพ่านเป็นภาระพระท่านต้องหาอาหารเลี้ยง วันๆก็ทั้งเห่าทั้งกัดเสีงดังขรมไปหมด จะอย่างไรก็ตามทุกชีวิตมีกรรมติดตามและตามไปเวียนว่ายอยู่อย่างนี้ ทำดีมีเมตตาอย่างเบียนเบียดซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือเสียสละอะไรอะไรคงดีขึ้น หากทุกคนช่วยกันยกระดับสติตามรู้ตามดูและวาง ก็เท่านั้น
กราบประคุณเจ้า
มีอีกวิธีที่นิยมคือให้กินหรือฉีดยาคุมหมาและแมวครับ
ไม่ปาบแน่นอนครับ
