ฟังอย่างตั้งใจ… อะไรก็ก็เข้าใจง่ายขึ้น...

"การฟังนั้นจะต้องกระทำด้วยความตั้งใจเป็นอย่างมาก... ไม่ใช่สักแต่ว่าฟัง เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา... เมื่อได้ฟังเข้าผ่านหูแล้วคิดตามกับสิ่งที่ได้ฟังมาไปด้วยก็จะเป็นการดียิ่ง..."

ปล. บันทึกนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว  อาจจะตรงกับความคิดเห็น  หรือไม่ตรงกับความคิดเห็นของใคร...  ซึ่งมิได้จงใจให้เกิดผลเสียหายใด ๆ  ทั้งสิ้น...

การฟัง...  หลายคนได้ยินคำนี้แล้วต้องเกิดอาการ  เบื่อหน่ายกันเป็นแถวเลยก็ว่าได้...  เพราะหลายคนไม่ชอบ  ไม่ชอบที่จะให้ใครมาพูดให้ฟัง  มันน่าเบื่อหน่าย...  มาพูดอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นน่าสนใจ  เรื่องที่พูดก็ไม่น่าสนใจ  คนมาพูดก็พูดไม่น่าสนใจ  ทำให้การฟังคนอื่นจึงเป็นเรื่องยากหนักหนาสำหรับหลาย ๆ  คน...

การคิดเช่นนั้น...  เป็นเรื่องที่ผิดแน่นอน

เพราะ...  จริง ๆ  แล้วการฟังนั้นจะต้องกระทำด้วยความตั้งใจเป็นอย่างมาก...  ไม่ใช่สักแต่ว่าฟัง  เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา...  พอถูกถามว่าเข้าใจหรือไม่  กลับกลายเป็นว่าทุกคนพยักหน้าเข้าใจกันเป็นแถว...  แล้วพอช่วงเวลานั้นผ่านพ้นไปกลับกลายมานั่งนินทาว่าร้าย  ว่าสอนไม่รู้เรื่องบ้างหละ  ไม่เข้าใจบ้างหละ  หนักเข้าไปใหญ่ก็บอกคนพูดสอนไม่เป็นไม่รู้จบมาจากไหน... 

ไม่เข้าใจ...  แล้วทำไมไม่ตั้งใจฟัง  ไม่ตั้งใจที่จะถาม...  นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่น่าแปลกนะคนเรา  แต่ก็ยังดีที่ไม่ฟังแล้วไม่ทำให้คนอื่นมีอุปสรรคในการฟังไปด้วย...  อันนี้ถือว่ายังให้อภัยได้  ส่วนพวกที่ไม่ฟังแล้วยังสร้างความรำคาญ  แถมตั้งแง่คำถามทำให้คนพูดไขว้เขวจนสิ่งที่จะพูดก็ไม่ได้พูด...  นี่สิแย่กว่า

ดังนั้น...  ควรมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมกันซะใหม่น่าจะดี...  ขนาดทำเรื่องอย่างอื่นอย่างตั้งใจได้  แล้วแค่การฟังอย่างตั้งใจจะยากแค่ไหนกันเชียว...  อีกอย่างการฟังอย่างตั้งใจยังจะได้อะไร ๆ  อีกมากมาย  อย่างน้อยเราจะเข้าใจอะไรง่าย ๆ  มากขึ้น  เมื่อได้ฟังเข้าผ่านหูแล้วคิดตามกับสิ่งที่ได้ฟังมาไปด้วยก็จะเป็นการดียิ่ง...  การฟังก็จะมีประสิทธิภาพมากขึ้น

แล้วถ้า...  พูดแล้วไม่มีคนฟังเลยล่ะจะเกิดอะไรขึ้น  แน่นอนคุณก็จะได้เนื้อหาสาระจากผู้พูดแบบวนไปวนมาอยู่อย่างนั้นนั่นแหละ  ฟังกันเรื่อง ๆ  เดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ก็เหตุที่ว่าไม่เข้าใจกันสักที...  สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้ทุกที่ไม่เว้นแต่ในชั้นเรียน  หรือแม้กระทั้งห้องประชุมก็มีให้เห็นกันทั่วไป...

เมื่อรู้ว่า...  เรามีพฤติกรรมที่ไม่ดีอย่างไร  เราก็ควรหาวิธี  “ละลายพฤติกรรม”  นั้นเสีย  อย่าปล่อยละเลยให้พฤติกรรมนั้นกลายเป็นอุปสรรคกับความคิดเลย...