ทำไมผมถึงขึ้นชื่อตอนว่า " นางพยาบาล มืออาชีพ " เหรอครับ ก็เพราะว่าผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
เริ่มจากการเข้ามาดูแลของผู้ช่วยพยาบาล และนางพยาบาล เป็นปกติ ผมสังเกตุการดูแลตลอด เรื่องการฉีดน้ำเกลือ ปกติดี การพูดจาดี เป็นกันเอง การทำความสะอาด (หมายถึงเช็ดตัว) ของผู้ช่วยฯ ถือว่าก็อยู่ในระดับปกติยังไม่มีอะไรพิเศษ แม่บ้านที่เข้ามาทำความสะอาดก็มาตามกำหนดเป็นประจำ และบังเอิญว่าถึงคิวล้างแอร์ประจำเดือนในห้องพิเศษ ที่ผมพักพอดี สุดท้ายทางโรงพยาบาลกำลังไล่เปลี่ยนโทรทัศน์ทั้งโรงพยาบาล เป็น sony ทุกอย่างดู active ไปหมด ผมคิด..... และรู้สึกสบายใจ
เพราะอย่างน้อย คุณรู้ไหมครับ ผมช่วยทดสอบโทรทัศน์ sony ให้ทางโรงพยาบาลด้วยการเปิดโทรทัศน์ตลอด 24 ชั่วโมง ปิดนับครั้งได้ ไม่น่าเกิน 10 ครั้ง ตลอด 2 เดือน ดีมากครับ ไม่เกเร-งอแงเลย ช่วยยืนยันได้
ถึงขั้นตอนสำคัญแล้วครับ การเปลี่ยนสายสวน ผมสังเกตุ และถาม ในสิ่งที่ผมทราบอยู่แล้ว ผมพอใจ ในคำตอบและการปฏิบัติที่ถูกต้อง แถมยังเป็นเรื่องปกติของที่นี่ ดังนั้นผมจึงยังคงไว้วางใจให้นางพยาบาลที่นี่ ไปดูแลผมที่บ้านในการเปลี่ยนสายสวนจนถึงทุกวันนี้
ผ่านไป 1 สัปดาห์ ผม คุณแม่ แฟน น้องๆ เริ่มสนิท คุ้นเคยกับทีมงานนางพยาบาล-ผู้ช่วยฯ
พี่ๆ พยาบาลบางคนเริ่มมานั่งคุยเล่นกับผม หลังออกเวร พวกเราแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน เล่าสู่กันฟังหลายๆ เรื่อง จนถึงเรื่องขำๆ ตลกๆ ที่ว่า ตอนแรกที่ผมมาที่พญาไท 1 ใหม่ๆ ทุกคนประเมินว่าผมต้องแสบแน่ๆ ถึงย้ายจากโรงพยาบาลเดิมมา แต่เมื่อสนิทกันก็เป็นเรื่องตลกไป
เวลาที่นางพยาบาล และผู้ช่วยฯ จะเข้ามาเช็ดตัว ต้องใช้ถึง 6 คนทำให้ เหลือไปดูแลผู้ป่วยห้องอื่นน้อยลง ทำให้ความพยายามของทีมนางพยาบาล ที่กำลังทำเรื่องขอเพิ่มนางพยาบาล และผู้ช่วยฯ ก่อนหน้านี้สำเร็จลุล่วง เพราะแค่พลิกตัวผมก็ 4 คนเข้าไปแล้ว
เนื่องจากระเบียบการดูแลทำความสะอาดร่างกาย (เช็ดตัว) คนไข้ของที่นี่ 2 แบบ คือใช้น้ำอุ่นเช็ดตัว หรือผ้าอบสมุนไพรเช็ดตัว แต่ผมก็จะยังไม่รู้สึกสบายตัว อาจจะเป็นเพราะว่าผมมีไข้สูงจากการติดเชื้อด้วย ทำให้มีพี่นางพยาบาลคนหนึ่ง ที่เห็นใจ และเต็มใจมาเช็ดตัวให้ใหม่เกือบทุกวัน นี่ก็เป็นความรู้สึกดีๆ อีกเรื่องครับ
มีอยู่วันหนึ่ง ผมท้องเสียทำให้ถ่ายท้องถึง 6 ครั้ง ก็ต้องเดือดร้อนผู้ช่วยพยาบาลแล้วครับ แต่พี่เขา (อายุประมาณ 40 กว่าปี) ไม่มีสีหน้าโกรธ หรือแสดงความรู้สึกไม่พอใจแต่อย่างใด เข้ามาทำให้ถึง 3 ครั้ง อีก 3 ครั้งก็มาดูแลเปลี่ยนกันหลายคน เหตุการณ์นี้ก็รู้สึกเกรงใจ ปนความรู้สึกดี
โดยปกติผมจะเป็นคนร่าเริง กระตือรือล้น ทุกวัน และผมทำงานเกือบทุกวัน (ผมทำงานตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลที่ 2 แล้ว ผมอาจจะเขียนถึงงานที่ทำระหว่างอยู่ รพ. ในโอกาสต่อๆไป) มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมเครียดมากเนื้องจากปัญหาของงาน แล้วไม่พูด ไม่จา สีหน้าก็ดูรู้ว่ากำลังคิดมาก นางพยาบาลที่มาดูแล ก็ไปบอกทุกคน ทำให้ทั้งนางพยาบาล และผู้ช่วยฯ ทยอยมาเยี่ยม และให้กำลังใจ ถามไถ่ว่าเป็นอะไร รู้สึกดีครับ ช่างต่างจากที่ที่ 2 อย่างชัดเจน
ตั้งแต่มาถึงที่พญาไท 1 ความสำคัญของแผลกดทับมาเป็นอันดับ 1 ตามด้วยเรื่องติดเชื้อที่สำคัญไม่แพ้กัน (งั้นอันดับที่ 1.000001 ก้แล้วกัน) ทำให้ผมต้องนอนตะแคงซ้าย-ขวา สลับกันทุก 2 ชั่วโมง และผมก็ได้รับการดูแลเรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งครับที่ ผมปวดหัวไหล่ และลำคอมาก จึงขอคุณหมอทานยาคลายกล้ามเนื้อหลายติดต่อกันหลายวัน คุณหมอจึงไม่อนุญาติ พี่พยาบาลเห็นผมปวดจึง เข้ามาให้กำลังใจบ่อยๆ และยังบอกต่อกัน พอเปลี่ยนกะ ก็มาเยี่ยมกันอีก เรื่องนี้ผมก็รู้สึกดีเช่นกัน
นี่ก็เป็นตัวอย่างของความรู้สึกที่มีกับทีมนางพยาบาล และผู้ช่วยพยาบาลครับ
ตอนหน้าผมจะขอเข้าเรื่อง การรักษาอาการติดเชื้อครับ เพราะก็ยังคงมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นอีก
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
mobile : 089-6910225
Tel. & Fax.: 02-9232724
email : [email protected]
รีค่ะ
ตอบแทนคุณหมอไปพลางๆ น่าจะเป็นผลไม่ดีต่อกระเพาะค่ะ เพราะยากลุ่มนี้จะมีฤทธิ์กัดกระเพาะ ต้องกินพร้อมกับยาเคลือบกะเพาะ และในขณะที่มีอาหารอยู่ (น่าจะใช่นะคะ)
ดีใจที่คุณ นิดา เข้าใจคุณปรีดามากขึ้น ต้องขอบอกว่าให้ไปอ่านมาตั้งแต่บันทึกแรกค่ะ ถ้ามาตั้งต้นอ่านจากบางบันทึก อาจจะทำให้เข้าใจคุณปรีดาผิด และการให้ความเห็นที่ตรงไปตรงมาจากการอ่านบันทึกนั้นๆ อาจจะกลายเป็นการบั่นทอนกำลังใจไปเสียได้ ขอบคุณที่คุณ นิดา ตามอ่านมาจนถึงบันทึกนี้ด้วยค่ะ
สำหรับพี่โอ๋-อโณเองคิดว่าคุณปรีดาน่าจะเป็นคนที่คนรอบๆตัวรัก เพราะเป็นคนจิตใจดี เห็นใจผู้อื่นด้วยเป็นส่วนหนึ่งค่ะ ได้เห็นความเป็นคนมีอารมณ์ขันจาก 1.0001 ด้วยค่ะ เยี่ยมๆ
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ขอประนามพยาบาลบางคนที่โรงพยาบาลยมราช นิสัยเลว และไม่มีจรรยาบรรณของการเป็นนางพยาบาลที่ต้องดูแลคนไข้ ไล่คนไข้ที่ตัวมันเองคิดว่าเขาคงอยู่ได้ไม่กี่วันก็คงจะตาย ให้กลับบ้านอย่างไม่มีสามัญสำนึกของการเป็นพยาบาล ถ้าดฺแนทราบว่าชื่ออะไร จะเอาชื่อมาประจานแน่นอน คิดว่าเขาเป็นชาวบ้าน ยากจนหรืออย่างไร ถึงปฏิบัติกับคนอย่างกับคนที่ไม่มีค่า
ดีใจที่ได้อ่านมุมดีดีที่เกิดจากการทำงานของพยาบาลบ้าง
เป็นกำลังใจให้คุณปรีดาที่จะก้าวต่อไป