อาสาสมัครตึกศัลยกรรมเด็กโต ครั้งที่ 3

เรื่องราวของเด็กสองที่มีความต่างทางด้านอารมณ์อย่างสิ้นเชิง สิ่งที่ทำให้เกิดความแตกต่างนี้ไม่ใช่อื่นไกลแค่สิ่งใกล้ตัวคือ ความรัก ความอบอุ่น และรอยยิ้ม จากคนในครอบครัวนั่นเอง

        หลังจากวันหยุดช่วงสงกรานต์ที่แสนจะสบาย ฉันและเหล่าอาสาสมัครก็กลับมาปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นอาสาสมัครในโรงพยาบาลเด็กเหมือนเช่นเคย สำหรับกิจกรรมที่เตรียมไปก็ได้แก่ สื่อจิ๊กซอว์ การระบายสีภาพ สื่อการเรียนรู้ และนิทาน เมื่อฉันไปถึงและได้ทักทายพี่ๆพยาบาลแล้ว พี่หัวหน้าฝ่ายประจำวอร์ดนี้ก็ได้เสนอให้พวกฉันลองมาเล่านิทานหุ่นมือดู ซึ่งพี่หัวหน้าฝ่ายได้เอาตุ๊กตาหุ่นมือมาให้พวกฉันดูจำนวนสี่ตัว โดยสามารถนำมาดัดแปลงเป็นตัวละครตัวอื่นได้ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องที่นำมาเล่า ซึ่งทางฉันก็มีนิทานหุ่นนิ้วอยู่แล้วจึงคิดว่าน่าจะเอามาผสมผสานกันได้ พี่หัวหน้าฝ่ายอยากให้ฉันมาเล่านิทานหุ่นมือในวันพุธ ฉันตอบตกลง แต่ต้องขอยืมตุ๊กตาไปซ้อมเสียก่อน ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือจากพี่หัวหน้าฝ่ายเป็นอย่างดี จากนั้นฉันก็กลับไปเตรียมตัวที่โต๊ะกิจกรรมกับอาสาสมัครคนอื่น เพื่อเตรียมตัวทำกิจกรรมเด็กๆ วันนี้เด็กมีจำนวนน้อยกว่าทุกครั้งที่ฉันเคยมา ซึ่งถือเป็นเรื่องที่ดีมากที่เด็กป่วยมีจำนวนลดลง
        น้องป๊อป เด็กผู้หญิงน่ารักที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดี ฉันมองไปที่เตียงของน้องป๊อปก็ไม่เห็นน้องป๊อปอยู่ที่เตียง แต่มีเด็กป่วยคนใหม่มาอยู่แทน ฉันรู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ไม่ได้เจอน้องป๊อป แต่ก็รู้สึกดีใจแทนน้องที่ได้กลับบ้านซะที เพราะน้องคิดถึงบ้านมาก ระหว่างที่ฉันเดินทักทายเด็กตามเตียงก็มีเด็กคนหนึ่งมาสะกิดฉัน ฉันหันไปก็พบว่าเป็นน้องป๊อปนั่นเอง ฉันงงเล็กน้อยที่เห็นน้องป๊อป แต่ก็ได้คำตอบจากน้องป๊อปว่า ไปข้างล่างกับแม่มาและย้ายเตียงไปอีกเตียงแล้ว ฉันรู้สึกดีใจที่น้องป๊อปกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว แต่ยังดูอ่อนเพลียเล็กน้อย น้องป๊อปเล่าให้ฉันฟังว่า ช่วงสงกรานต์ได้กลับบ้านที่ชัยนาทด้วย สนุกมาก และเพิ่งกลับมาที่โรงพยาบาลเมื่อวันที่ 15 เมษายน นี้เอง พอดีแม่น้องป๊อปเดินกลับมาที่เตียงฉันจึงได้พูดคุยกับแม่ของน้องป๊อป แม่น้องป๊อปบอกว่าที่น้องป๊อปดูเพลียๆ เพราะหมอให้ถ่ายท้องตั้งแต่เช้าแล้ว เพื่อล้างลำไส้ จึงกินอะไรยังไม่ได้ และอีกเดี๋ยวน้องป๊อปก็จะต้องไปเข้าห้องเอ๊กซเรย์สมองแล้ว เนื่องจากน้องป๊อปเริ่มมีอาการปวดหัวมาก หลังจากที่ตอนแรกปวดแค่ท้องเท่านั้น แม่น้องป๊อปยังเล่าให้ฉันฟังอีกว่า ตอนนี้ค่อนข้างเครียดเรื่องค่าใช้จ่ายในการรักษาของน้อง เพราะมียาตัวหนึ่งที่ราคาค่อนข้างแพงและไม่สามารถใช้บัตรทองได้ แต่ก็อาจไม่ต้องจ่ายถ้าทางโรงพยาบาลออกให้ ซึ่งก็ต้องทำเรื่องให้ถูกต้องตามขั้นตอนให้เรียบร้อย ซึ่งโชคดีหน่อยตรงที่แม่น้องป๊อปเองก็เป็นพยาบาลเช่นกัน โดยประจำอยู่ที่จังหวัดชัยนาท จากนั้นแม่น้องป๊อปก็ขอตัวไปเอายาของน้องก่อน แต่ก่อนไปแม่น้องป๊อปก็หันมาถามฉันว่า ฉันยังอยู่ทันน้องป๊อปออกมาจากการเอ๊กซเรย์ใช่มั้ย ซึ่งแม่น้องจะพูดย้ำว่าน้องป๊อปไปแค่ 45 นาทีเองไม่นาน ฉันรู้สึกว่าแม่น้องป๊อปจะชื่นชอบมากที่ฉันกับอาสาสมัครคนอื่นๆมาช่วยสร้างความสุขให้กับเด็กๆที่นี้และอยากให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับน้องป๊อปนานๆ ซึ่งฉันสังเกตว่าเมื่อหมดเวลาการทำกิจกรรมของฉันแล้ว แม่น้องป๊อปก็มักจะบ่นเสียดายอยู่เสมอว่าเวลาหมดเร็วและจะถามว่าพรุ่งนี้มามั้ย พอฉันบอกว่าไม่มา แม่น้องก็จะรู้สึกเสียดายและบอกให้ฉันมาบ่อยๆ สิ่งที่ฉันสัมผัสได้จากแม่ของน้องป๊อปคือความใจดี มีมนุษยสัมพันธ์ และเป็นคนที่เปิดใจยอมรับกับสิ่งแปลกใหม่ได้ง่าย นั่นอาจเป็นคุณลักษณะของหน้าที่นางพยาบาลที่แม่น้องป๊อปทำอยู่ก็อาจเป็นได้ บวกกับการเป็นคนที่จิตใจดีด้วยแล้ว แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกดีมากๆก็คือ ฉันจะสามารถรับรู้ความรู้สึกที่ดีของแม่น้องป๊อปได้เสมอ จากมือทั้งสองของแม่น้องป๊อปที่สัมผัสผ่านร่างกายฉัน เวลาที่ฉันกำลังจะกลับ แม่น้องจะพูดกับฉันและจับแขนฉันไปด้วยพร้อมกับคำพูดที่รอคอยการมาของฉันในครั้งต่อไป สิ่งนีมันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนคุ้นเคยของครอบครัวน้องป๊อปเลยทีเดียว เวลาที่ฉันมาที่วอร์ดนี้ทีไรก็จะมองไปที่เตียงของน้องป๊อปก่อนเป็นอันดับแรกทุกที ไม่ใช่ความลำเอียงนะคะ แต่มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกัน รู้แต่ว่ามันทำให้ฉันมีกำลังใจอย่างมาก จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็มารับน้องป๊อปไปที่ห้องตรวจ หลังจากผ่านไป 45 นาที น้องป๊อปก็กลับมาที่เตียง น้องป๊อปบอกว่าหิวมาก เลยชงชากินก่อน ฉันสงสัยว่าทำไมชามันเป็นก้อนๆพอใส่น้ำเข้าไป จึงยื่นมือไปจับแก้วดูว่าร้อนรึป่าว ปรากฎว่ามันทั้งไม่ร้องและก็ไม่เย็น น้องป๊อปจึงบอกว่า หมอไม่ให้กินทั้งน้ำร้อนและน้ำเย็น ให้กินน้ำธรรมดาเท่านั้น จึงต้องกินอย่างนี้ ฉันเห็นแล้วรู้สึกสงสารน้อง การที่คนเราอยากจะกินอะไรแล้วกินไม่ได้มันก็ทรมานเหมือนกัน ถึงแม้คนเราจะไม่ได้เกิดมาเพื่อกินอย่างเดียวก็เถอะ สักพักน้องป๊อปก็เริ่มเล่าให้ฉันฟังถึงเรื่องการไปตรวจว่าหมอทำอย่างไรบ้าง ฉันนั่งฟังน้องเล่าแล้วเหมือนกับในหนังที่ฉันเคยดูเกี่ยวกับการรักษาเลย  ฉันนั่งคุยเล่นกับน้องป๊อปได้ไม่นานเวลาแห่งการสร้างสุขก็ต้องหมดลงสำหรับวันนี้ ฉันกล่าวลาน้องป๊อปและบอกว่าความหน้าคงได้ทำกิจกรรมด้วยกัน น้องป๊อปรับปากฉันว่าจะต้องแข็งแรงขึ้นและร่วมกิจกรรมด้วยแน่นอน ฉันก็หวังว่าครั้งต่อไปที่ฉันจะมาคงจะได้เห็นน้องป๊อปเด็กผู้หญิงยิ้มเก่ง และ เข้มแข็งเหมือนเดิม
        น้องใบเฟิร์น ผู้เอาแต่ใจ วันนี้ผู้ปกครองมาเยี่ยมเด็กค่อนข้างเยอะ เพราะมองไปจะเห็นว่ามีผู้ปกครองอยู่กับเด็กแทบทุกเตียงรวมถึงเตียงของน้องเฟิร์นด้วย ซึ่งปกติทุกครั้งที่ฉันมาเป็นอาสาสมัครที่นี้ก็จะเห็นน้องเฟิร์นอยู่คนเดียวเสมอ แต่ครั้งนี้ฉันได้พบแม่น้องเฟิร์นเป็นครั้งแรก แม่ของน้องเฟิร์นเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ดูนิ่งๆ และไม่ยิ้มแย้มเลย ฉันเข้าไปทักทายน้องเฟิร์น แต่น้องเฟิร์นทำท่ารำคาญฉันและหงุดหงิดใส่ ซึ่งฉันงงไปเล็กน้อยกับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป เพราะครั้งที่แล้วที่ฉันได้พบกับน้องเฟิร์น ฉันยังพูดคุย หัวเราะ และเล่านิทานให้น้องเฟิร์นฟังอย่างสนุกสนาน ซึ่งมันทำให้ฉันคิดว่าน้องเฟิร์นเปิดรับฉันบ้างแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าน้องเฟิร์นยังคงไม่ได้เปิดรับฉันเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่อยากมีคนสนใจบ้างเท่านั้นจึงยอมพูดคุยด้วย อีกทั้งน้องเฟิร์นคงอยากจะอยู่กับแม่เพียงลำพังมากกว่า คงไม่อยากให้ใครรบกวนจึงได้รำคาญเมื่อฉันเข้าไปทักทาย มันทำให้ฉันคิดได้ว่าถึงยังไงน้องเฟิร์นก็ยังต้องการความรัก ความอบอุ่นจากแม่มากที่สุด ถึงแม้จะมีใครแวะเวียนเข้ามาทักทาย เพื่อสร้างความสุขให้กับน้องเฟิร์น น้องเฟิร์นก็เพียงแค่มองผ่านไป เพราะสิ่งที่น้องเฟิร์นมองอยู่ตลอดเวลาคือการมาเยี่ยมของแม่นั่นเอง แต่ฉันก็จะพยายามทำให้น้องเฟิร์นสะดุดสายตาที่ฉันให้ได้ แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี เพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลงในการมองของน้องเฟิร์นในการรอคอยเพียงแม่คนเดียว กลายเป็นการมองคนอื่นๆที่เข้ามาทักทายอย่างมีความสุขบ้าง