เพชฌฆาตนักขาย
ผมเคยเล่าไว้ในที่นี้แล้วว่า ผมเคยไปเป็นอาสาสมัคร "คุณอำนวย" ที่จังหวัดระยอง แล้วผมก็ได้ทำสิ่งที่ผิดพลาด แต่ในตอนนั้น ผมยังมองไม่ออกว่า "ตัวเองได้ทำผิดพลาดลงไป" ซ้ำยังเข้าใจผิดไปอีกว่า สิ่งที่ผมได้ทำไปนั้น เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ พอผมมีเวลาทบทวนสิ่งที่ได้ทำลงไป ได้อ่านหนังสือมากขึ้น ผมอยากจะบอก ณ ที่นี้ว่า "ผมเสียใจ" ที่ทำความเสียหายเกิดขึ้นในชุมชน ผมขอขอบคุณชุมชนที่ให้บทเรียน ทำให้ผมได้เรียนรู้ และมีความเป็นผู้ใหญ่ขึ้น หนังสือที่สอนผม และชี้ให้เห็นความผิดพลาดของตัวเองคือ "เพชฌฆาตนักขาย"
การขายเป็นสิ่งที่ผมกลัวมาตลอด แม้แต่ตอนที่อ่านหนังสือเรื่องการจัดการความรู้ที่เขียนโดย ท่านอาจารย์หมอฯ ที่พูดถึงงานที่ "คุณอำนวย" ต้องทำ คือ "การขายหัวปลา" ผมยังนึกว่าท่านอาจารย์มีอารมณ์ขันดี ที่เลือกใช้คำได้ไม่เครียด ผมเพิ่งเข้าใจว่า "งานของคุณอำนวยคือการขายหัวปลาจริง ๆ " เมื่อผมได้อ่านหนังสือเล่มนี้ และเริ่มสำนึกว่า "สิ่งที่ตัวเองทำไปที่ ตำบลประแสร์ จังหวัดระยอง เป็นการกระทำที่ผิดพลาด เป็นการกระทำของ "เด็กที่ไม่มีวุฒิภาวะ" ผมขอบคุณที่องค์กรชุมชนจังหวัดระยอง ให้โอกาสผมได้เรียนรู้อีกครั้ง ที่ให้เข้าไปร่วมทำงานในชุมชนอีกครั้ง คราวนี้ผมจะไปแบบผู้ที่ตื่นตัว พร้อมสำหรับการเรียนรู้ "ขอบคุณ คุณสุภรัฐที่ให้โอกาส"
ผมเติบโตทางความคิดไปอีกระดับหนึ่ง เมื่อได้ตั้งสติ เรียนรู้ ทั้งจากหนังสือ และจากชีวิต ผมคิดว่า ผมพบแล้วซึ่งหนทางสู่อิสรภาพที่ผมค้นหา ในเบื้องต้นผมอยากจะแบ่งปันเพื่อน ๆ ว่า "อิสรภาพมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่" ผมพร้อมแล้วที่จะเดินไปสู่หนทางนั้น
ความเห็น (2)
คุณโยม ดร. สวัสดิ์....
เข้ามาเยี่ยม....
เปลี่ยนรูปใหม่ สงสัยว่าคนเดิมหรือไม่ จึงเข้ามาเยี่ยม...
ไม่รู้ว่า ต้องเพราะสงสัยแล้วขืนทำ หรือไม่ ?
เจริญพร
กราบนมัสการ พระคุณเจ้า
ขอบคุณครับ ที่เมตตาแวะมาเยี่ยม นาน ๆ จะมีแขกมาเยี่ยมสักคราว กราบนิมนต์ด้านในก่อนครับ
เป็นความ "ซน" ของตัวเองครับ "ลองผิดลองถูก" อยากจะลองเอารูปนี้ขึ้นดู แต่พอจะเปลี่ยนกลับไปเป็นรูปเก่า "กลับหมดปัญญา" ก็เลยต้อง "ปล่อยวาง" ครับ
คำถามที่ว่า "ไม่รู้ว่า ต้องเพราะสงสัยแล้วขืนทำ หรือไม่ ?" เป็นคำถามที่อยากตอบครับ แต่คำถามอาจจะยังไม่กระจ่าง นิมนต์ขยายความอีกสักรอบครับ การเสวนาจะได้มีต่อ
กราบนมัสการด้วยความเคารพ