ทำดีแต่เสียความมั่นใจ??


หรือว่าเราทำไม่ถูกต้องครับ วัฒนธรรมคนเมืองหลวงเค้าเป็นอย่างไรกันเหรอ

สวัสดีครับ ทุกๆท่านเลย

          ผม อ่านมาหลายๆ บล๊อกก็เริ่มรู้สึกคันไม้คันมืออยากเขียน วันนี้ก็เอาสักหนึ่งเรื่องแล้วกันครับเรื่องนี้เกิดบนรถไฟฟ้า BTS บ้านเราๆ เนี่ยเหละ ครับผมได้มีโอกาส ขึ้นรถไฟฟ้า กับเค้าด้วยเย้ๆ เพราะเป็นเด็กที่เรียนอยู่ต่างจังหวัด ได้มาฝึกงานแถวๆ ใกล้ๆ กรุงเทพก็เลย มีโอกาสได้เข้ามากรุงเทพกับเค้าบ้าง ได้ใช้รถไฟฟ้ากับเค้าบ้าง สอบถามวิธีใช้จากพี่ที่บริษัท เหอะๆๆ ก่ะว่าไม่ต้องปล่ยไก่

          ผมออกเดินทางจากสถานีหมอชิตครับไปยัง สถานีเอกมัย ไกลโขอยู่ เกือบสุดทางสุขุมวิทเลย ต้นทางเป็นปรกติครับไม่ค่อย มีคนมากเท่าไร ช่วงนั้นก็ประมาณเกือบ 5 โมงได้แล้วครับ เพราะผม จะกลับบ้านต้องไปต่อรถที่เอกมัย รถไฟฟ้า แล่นมาถึง จุดเปลี่ยนเส้นทาง ครับ สยามนั่น เองหลายๆ คนคงรู้จักกันดี รถไฟฟ้าก็เปิดประตูออก เหมือนทุกๆ สถานี มีคนเข้ามีคนออก แต่ว่า พอถึงสถานีนี้ คนเข้าเยอะมาก แล้วผมก็ นั่งอยู่ติดใกล้ๆ ประตู ก็ เหลือบไปเห็น หญิงชราคนหนึ่ง เดินเข้ามาครับ เราก็ มีน้ำใจ เด็กต่างจังหวัดอยู่แล้ว บวกกับ เห็นป้าย หลายๆ ป้าย บอกให้เอื้อเฟื้อที่นั่งให้ เด็ก และคนชรา ผมวิเคราะห์ แล้ว ป้า คนนี้ก็ชรา ก็เลย ลุกขึ้น แล้วก็ ไปสกิดป้าให้มานั่งครับ

          ป้าแกบอกว่า ไม่เป็นไรหนู ป้าจะลงสถานีหน้าแล้ว อ่อป้าจะลงแล้วเราก็ไม่ได้คิดอะไรครับ แต่มารู้สึกตัวก็พบว่าสายตา เหมือนจะทุกคู่ของ คนในตู้รถไฟฟ้าคันนั้น มองมาที่เรา เลยเหมือนมองด้วยสายตาเย็น ชา ประมาณว่า "แกทำอะไรเนี่ย เค้าไม่ทำกันหรอกนะ เป็นไงหน้าแตกไปเลย 555" แล้วเราก็ กลับมานั่งที่เดิม ไม่กล้ามองหน้าใครๆ เลย

          หรือเป็นเพราะเราคิดไปเอง หรือเค้ากำลังชื่นชมเรา อยู่ แต่คงไม่ใช่เพราะ สายตาเหมือนที่มองมามันเย็นชามาก เหอะๆๆ เสียความมั่นใจไปในตัวแล้วเรา ....... ก็เลยแกล้งเอาโทรสับขึ้นมาเสียบหูฟังฟังเพลงไป เฮ้อ เศร้าใจ ทำดีทำไมมันยากอย่างนี้ เคราะห์ซ้ำเผลอหลับไปเลยไปพระโขนง ต้องนั่งย้อนกลับมา ดีที่ไม่เสียตัง เพิ่มนะเนี่ย

          อยากให้คนไทยมีน้ำใจกันเยอะๆ ผมรู้ว่าคนไทย มีน้ำใจแต่ไม่กล้าแสดงออก หรือไม่กล้าทำเพราะกลัวคนที่เค้าไม่ทำไม่อยากช่วยดูหมิ่นเอา ผมต้องฝากใครได้ครับเนี่ยเรื่องนี้

หมายเลขบันทึก: 90538เขียนเมื่อ 16 เมษายน 2007 03:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีค่ะคุณบู้บี้จัง

คงต้องให้อภัยคนมองนะคะ เพราะคงห้ามคนมองไม่ได้  แต่เรื่องการมีน้ำใจนั้นน่ารักนะคะ เป็นสิ่งที่ควรทำต่อไป เพราะเป็นสิ่งที่สังคมขาดแคลน คนต้องการความช่วยเหลือนั้นมีค่ะ (แต่จริงที่ว่า บางครั้งต้องประเมินก่อนช่วยค่ะ ว่าเหมาะสมหรือไม่ บางครั้งต้องทำใจกับผลที่อาจตามมา....) แต่ถ้าลองลุกให้ตอน rush hour คนเยอะๆ มีคนนั่งแน่ค่ะ แต่จะใช่คนที่ลุกให้หรือเปล่าเป็นอีกเรื่องค่ะ ; )

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท