เรื่องเล่าจากดงหลวง 70 ตอนบ่ายแก่ๆ ก็จบลงที่สุขภาพ
เมื่อพูดถึงสุขภาพร่างกาย ตอนเป็นหนุ่มสาว(แสดงว่าตอนนี้แก่เฒ่าแล้ว) เราก็สมบุกสมบันเต็มที่ ขึ้นเขาลงห้วย จนภรรยาผมเท้ามีปัญหา หัวเข่ามีปัญหา ก็ไปทำงานนั่นแหละ เธอก็แบบ “ร่างกายช่างมันเอางานไว้ก่อน” ผมละคอยหยิกตัวเองไว้ “กลัวจะพูดอะไรไปแล้วเธอประกาศปิดตายห้องครัว” ผมจะตายก่อนเพราะฝีมือเธอเป็นเลิศเรื่องทำอาหารน่ะซีครับ
วันนี้ผมได้เข้าไปเยี่ยมน้องดอกแก้วที่ http://gotoknow.org/blog/dekrakpa/90498 ซึ่งน้องดอกแก้วเล่าถึงการไปฟังคุณหมอเจคอบ บรรยาย ผมสนใจสิ่งที่น้องดอกแก้วนำมาเผยแพร่ คือ คุณหมอกล่าวว่า
“ คุณไม่มีสิทธิ์ ที่จะทำอะไรให้ร่างกายของเราไม่สะอาด ร่างกาย เป็นของขวัญที่เขาให้เรามา “
“ รู้มั้ย ว่า ระบบย่อยของเรา มีอะไรบ้าง และทำงานหนักแค่ไหน เราไม่ค่อยให้ระบบย่อยเราพักผ่อนเลย “
……. “ เมื่ออาหารที่เรากิน ส่งมาถึงกระเพาะ ระบบย่อยจะใช้เวลา 4-5 ช.ม. ในการย่อยและส่งต่อไปที่ ลำไล้เล็ก ๆ ซึ่งจะทำงานอีก 4-5 ชั่วโมง จากนั้นส่งต่อไปที่ สำไส้ใหญ่ ๆจะทำการย่อยอีก 4-5 ช.ม. รวมแล้ว อาหารมื้อหนึ่ง ต้องใช้เวลา ย่อย รวมแล้ว กี่ ช.ม. “
โอโฮ ร่างกายเราทำงานหนักจริงๆ ไม่สงสารร่างกายเราบ้างหรือไง ผมคิดในใจวันเดียวกันนี้ ผมเข้าไปเยี่ยมคุณหมอวัลลภ พรเรืองวงศ์ ที่ http://gotoknow.org/blog/health2you/90465ท่านอธิบายเรื่องการทานข้าวกล้องและขนมปังโฮลวีท ซึ่งหลายท่านก็หันมาทานประจำกันแล้ว ที่บ้านผมก็เช่นกัน “ที่บ้านผมไม่ซื้อขนมปังขาวมาทานเลยซื้อแต่โฮลวีทตลอด และชอบที่จะไปซื้อแบบต้นฉบับที่เขาทำขายแบบเรียกว่า “rich grain” แต่ราคามันแพง ผมเรียนกับคุณหมอว่า แม้ว่าแพงผมก็ยอมลงทุนเพื่อสุขภาพ ผมเองชอบที่คุณหมอตอบผมครับว่า
- การลงทุนเพื่อสุขภาพนับเป็นการลงทุนที่คุ้มค่ามาก เพราะวัยทำงาน + วัยเกษียณเป็นวัยที่คนเราทำประโยชน์ให้สังคม + บ้านเมืองได้มาก
- คนที่ใส่ใจสุขภาพดีมีส่วนช่วยชาติประหยัดค่าใช้จ่ายสุขภาพได้มากมายมหาศาลทีเดียว...
ผมเรียนกับคุณหมอว่าผมไม่เคยคิดมุม “การช่วยชาติจากการรักษาสุขภาพ” นี้มาก่อนเลยครับ เมื่อคุณหมอกล่าวมาเช่นนั้นมันเพิ่มความตระหนักมากขึ้นหลายเท่าตัว และก็อยากจะให้ทุกท่านได้เรียนรู้สิ่งนี้ด้วยครับ นอกจากนี้คุณหมอยังกล่าวอีกว่า
- ถ้าได้ลงแรง ลงทุนหน่อย... มีแนวโน้มว่า จะดีในระยะยาว
- ดูเหมือนท่านอาจารย์ประเวศ วะสีจะกล่าวหลายครั้งว่า เงินที่สะสมมาตลอดชีวิตคนอเมริกันใช้ไปตอน 6 เดือนสุดท้าย (ป่วย) ประมาณ 75% ของเงินออมทั้งหมด
- ถ้าลงทุนสุขภาพตอนนี้ และทำอย่างสม่ำเสมอ... เงินออมนี้จะมีการสะสม สืบต่อไปยังคนรุ่นต่อๆ ไปครับ
ผมใช้เวลามานั่งทบทวนร่างกายผมเอง การใช้งาน การพักผ่อน ฯลฯ โดยมีคุณแม่เป็นครูอยู่ในห้อง คือท่านอายุ 97 ปี นอนแบบบนเตียงมา 8-9 ปีแล้ว เข้าๆ ออกๆที่โรงพยาบาลขอนแก่นราม จนทั้งคุณหมอ พยาบาล โดยเฉพาะพนักงานที่มารับคุณแม่รู้จักกันอย่างสนิทสนมกันไปเลย เจ้าของครัวที่บ้านก็ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่องานในหน้าที่รับผิดชอบ จนที่นอนของเธอคือเก้าอี้หน้าเครื่องคอมตัวโปรด
ผมทบทวน คำพูดคุณหมอเจคอบ ที่น้องดอกแก้วกล่าวถึง คุณหมอวัลลภ พรเรืองวงศ์ โดยเฉพาะที่กล่าวถึงคุณหมอประเวศ วะสี
ผมนึกถึงเพื่อนรักผมคนหนึ่ง (ท่านประธานที่เคารพ..ขอประทานโทษที่ต้องเอ่ยนาม..) คุณสง่า ดามาพงษ์ นายกสมาคมโภชนาการแห่งประเทศไทย(ถ้าอ้างผิดขออภัยด้วยครับ) กล่าวกับผมมานานพอสมควรว่า
“..นี่นายคิดดูดีดีนะ วันนี้นายทำงานงกงก ตัวเป็นเกลียว ก็เอาเงินส่งลูกเรียนหนังสือและหวังเก็บเอาไว้เที่ยวยามแก่เฒ่าใช่ไหม ตอนปลดระวางตัวเอง ระวังว่าจะไม่ได้เที่ยวนะ เพราะเมื่อถึงตอนนั้น นายจะต้องเอาเงินที่มีทั้งหมดมารักษาตัว เพราะนายเจ็บป่วย เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น เพื่อนผมลากเสียงยาวววว นายไปลดความอ้วนลงมา 10 % และรักษาสุขภาพดีดี.. นี่เรารักเพื่อนนะ....”
ท่านครับ เมื่อเราสูงอายุขึ้น (บ่ายแก่ๆ)ก็จบลงที่สุขภาพ
ความเห็น (12)
- ขอบคุณครับท่านครูบา
- คุณหมอวัลลภพูดดีเหลือเกินครับ ผมเองคิดว่า "เรามักลืมตัว (ทำตัวซ่าตลอดศก..) ใช้ร่างกายอย่างไม่มีแผนการใช้" หรือจะกล่าวให้เข้ากับ สังคม G2K ก็ว่า เราไม่มี "การจัดการร่างกายของเราเอง" มีแต่ใช้งานเขาเต็มที่
- เราใช้ร่างกายเต็มที่ ใช้เสียเขาประท้วงเอา ดีไม่เดินขบวนนะครับ ไหวตัวซะก่อน หมอวิชาชีพกล่าวถึงจึงนึกขึ้นได้
- เรื่องสุขภาพเป็นเรื่องส่วนตัว ใครทำใครได้ แต่ถ้าใครไม่ดูแล ร่างกายก็จะส่งสารมาบอกครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
- ราณีก็เข้าบล๊อกของคุณดอกแก้ว กับหมอวัลลภ แบบตามไปติด ๆ ต่อจากพี่บางทราย
- ชอบที่เขาพูดเราไม่มีสิทธิทำร้ายร่างกายเรา หรือทำให้ร่างกายเราไม่สะอาด หรือทำงานหนัก รวมถึงข้างกล้องที่คนส่วนใหญ่อ้างว่ากินยากนัก กินยากหนา
- บางครั้งราณีว่าคนเราเคยชิน และไม่ยอมเปิดใจ เอาอร่อยเข้าว่า หรือมารู้อีกทีตอนเป็นมะเร็ง ถึงจะหันมาดูแลสุขภาพ ทำไมเราไม่มาดูแลสุขภาพเราตั้งแต่ตอนยังไม่ป่วยค่ะ
- เริ่มที่ตนเอง คนใกล้ตัว ทำให้เป็นความเคยชินซะ อยากจะบอกว่าไอ้คำว่าสุขภาพดี ไม่มีซื้อขายหรอกค่ะ เราทุกคนต้องดูแลตัวเองก่อนที่จะให้คนอื่นมาดูแลเรายามป่วย ลำบากทั้งตนเอง และลำบากคนมาดูแลด้วย รวมเสียทั้งเงินทองด้วย
- ขอบคุณค่ะที่หยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมา ทำให้เราต้องรู้ตัวเองว่าไม่ควรเอาขยะที่ไม่จำเป็นใส่ลงไป และเวลาจะกินอะไรจะได้ระมัดระวังตัวด้วยค่ะ
- สวัสดีครับน้องราณี
- ทราบว่าน้องเป็นผู้หนึ่งที่สนใจเรื่องสุขภาพมาก และทานข้าวกล้องมาตลอด
- ใช่แล้วครับบางคนไม่ชอบเลย เช่นที่บ้านพวกน้องแจ๋ว "เขามักข้าวขาวและตำส้มบักหุ่ง" เลยต้องใช้ข้าวขาวผสมข้าวกล้องและข้าวมันปู ค่อยๆเพิ่มปริมาณมากขึ้นครับ
- ที่รีบหยิบเรื่องนี้เข้ามากล่าว ก็เพราะว่าที่บ้านมี "ครู" คือคุณแม่น่ะซิครับ เราต้องดูแลสุขภาพท่านตลอดมา ให้ท่านนอนอย่างเดียวบนเตียง แรกๆก็พูดสั่งได้ แต่เดี่ยวนี้ต้องเดาใจและทำให้โดยไม่สั่ง เพราะสั่งไม่ได้แล้ว ท่านเป็นครูที่ดี หรือกล่าวอีกทีก็เป็นเรื่องใกล้ตัวน่ะซีครับ และทั้งเพื่อนทั้งคุณหมอเตือนพวกเรามาแล้ว หากไม่ตระหนักก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย
- มีคนจำนวนมากไม่รู้ จึงเกิดปัญหาขึ้น แต่ก็มีคนอีกไม่น้อยที่ "รู้แต่ไม่ทำ"
- ขอบคุณครับน้องราณี
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ย้าฮู้ ! ดีใจจริงจริ๊ง..นี่แหละงานที่หนักหนาสาหด เอ๊ย ! สาหัสของพวกเบิร์ดล่ะ..ต้องทำให้เกิดการ.." สร้างนำซ่อม "..ให้ได้..ไม่งั้นมีหมอ..มีพยาบาลเท่าไหร่ถึงจะพอ..ถ้าคนที่ใช้งานสุขภาพตนเองไม่รู้จักดูแล..
ชื่นใจจริ๊ง...^ ^
สัวสดีครับน้องเบิร์ด
- เอ้า....นับแต่นี้ไปคุณพยาบาล คุณหมอตกงานแน่เลย....
- ว้าว...หากเป็นจริงได้คงไม่ใช่สังคมคนแน่นอน..เน๊าะ
- เอ้าเริ่มที่เราก่อนแล้วกัน ใครไม่ทำก็ไปเข้าคิวที่หน้าโรงพยาบาลก่อนเลยนะ...รีบไปนะ เพราะคิวจะยาว...มั่ก..มั่ก..
- อย่าลืมเอาเสื่อเอาหมอนไปด้วยเล่า...
- อิ... อิ..
- ตามมาทักทายพี่ชาย
- กลับมาแล้วครับ
- ได้ความรู้ดีจังเลยครับ
“..นี่นายคิดดูดีดีนะ วันนี้นายทำงานงกงก ตัวเป็นเกลียว ก็เอาเงินส่งลูกเรียนหนังสือและหวังเก็บเอาไว้เที่ยวยามแก่เฒ่าใช่ไหม ตอนปลดระวางตัวเอง ระวังว่าจะไม่ได้เที่ยวนะ เพราะเมื่อถึงตอนนั้น นายจะต้องเอาเงินที่มีทั้งหมดมารักษาตัว เพราะนายเจ็บป่วย เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น เพื่อนผมลากเสียงยาวววว นายไปลดความอ้วนลงมา 10 % และรักษาสุขภาพดีดี.. นี่เรารักเพื่อนนะ....”
- สวัสดีครับน้องขจิต
- กลับมาแล้ว เย้...เย้
- รู้สึกอบอุ่นขึ้นเป็นกองเลยครับ
- สวัสดีน้องหนิง DSS "work with disability" ( หนิง
- เปลี่ยนโฉมใหม่อีกแล้วนะ
- พี่ไปแซวน้องทิ้งไว้ที่ท่านครูบาแน่ะ แซวเล่นวันสะบายๆน่ะ
- เดี๋ยวนี้ตอนเย็นๆเลยมาน้องหมาไปเดินออกกำลังกาย (ลดพุง) ที่สวนสาธารณะขอนแก่น บึงทุ่งสร้างโน้น
หนิงก็ต้องลดพุงค่ะ จะว่าไปต้องลดทั้งตัวอ่ะค่ะพี่บู๊ท
- ใช่แล้วครับน้องหนิง
- พี่ก็เลยหาแวลาว่างไปเดินตากแดด "ตีไอ้หน่วยบะง่าว" บ้าง ก็เปลี่ยนบรนรยากาศบ้างเท่านั้น
- น้องหนิงพี่รวบรวมลูกช้างเท่าที่รู้จักจาก G2K มาให้ครับ
-
จันทรรัตน์ เจริญสันติ คุณนายดอกเตอร์ Phiangruthai อ.ลูกหว้า จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร DSS "work with disability" ( หนิง ) Dr. Phichet Banyati ยอดดอย บางทราย