ซื้อของเล่นให้ลูก

ผมมีลูกชายสุดที่รักอยู่หนึ่งตัว เอ้ย! หนึ่งคน วัย 10 ขวบ น้ำหนักอยู่ระหว่าง 62-63 กก.(ตามรูป ที่เอารูปขึ้นเพราะรูปตัวเองไม่ค่อยจะมีเนื่องจากเป็นคนถ่ายมากกว่าถูกถ่าย) แล้วเดือนก่อนลูกขอให้ซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของญาติผู้พี่ ซึ่งเค้าเป็นผู้ขับแล้วเราเป็นคนซ้อนท้าย หมายความว่าเค้ากำลังหัดขับรถมอเตอร์ไซค์ แล้วให้เค้าช่วยดูแล... เมื่อเค้าขับขี่ได้จนเกือบจะเป็นแล้วเค้าก็บอกกับผมว่า “เด็กสมัยนี้เก่งนะพ่อ อายุไม่เท่าไหร่ก็ขี่มอเตอร์ไซค์เป็นแล้ว  คุณพ่อบอลอยากได้ Click ซักคันนะพ่อ” ด้วยความเป็นลูกชายคนเดียวและอยากให้ลูกลดน้ำหนักบ้าง ก็เลยบอกลูกไปว่า “เอาซิลูก หัดให้คล่องและต้องใจเย็นๆ นะ และที่สำคัญ ถ้าลูก น้ำหนักลดลงถึง 58 กก.และรักษาระดับน้ำหนักตัวได้สัก หนึ่งสัปดาห์ ได้เมื่อไหร่แล้วพ่อจะหาซื้อให้” คุณลูกรับปากอย่างแข็งขัน เปลี่ยนพฤติกรรมการกินของเขาเอง และออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง และเมื่อเช้านี้เองได้ยินเสียงลูกตะโกนลั่นบ้าน “คุณพ่อๆ มาหาบอลหน่อยเร็ว เร็วคุณพ่อ” ผมนึกว่าเกิดอะไรกับลูก เมื่อไปหาเค้าพบว่าเค้ากำลังยืนอยู่บนตาชั่งและเข็มก็ชี้อยู่ที่น้ำหนัก 58 กก.พอดี ลูกชายแสดงอาการดีใจมากอย่างเห็นได้ชัด “บอลกำลังจะได้ Click แล้ว” “ใช่ลูก แต่ต้องรักษาระดับไว้หนึ่งสัปดาห์นะลูก” ระหว่างที่ตอบลูกไปนั้น ความคิดก็พลันหวนไปถึงสมัยที่ผมกำลังอยู่ในวัยเบญจเพส ซึ่งขณะนั้นรับปากกับคุณพ่อ คุณแม่ไว้ว่า ร้อนนี้ก่อนเข้าพรรษา จะบวชทดแทนพระคุณคุณพ่อคุณแม่ แต่เมื่อวันส่งท้ายปีเก่า 31 ธค....ผมมีงานเลี้ยงฉลองส่งท้ายปีเก่าเล็กๆน้อยๆ กับเพื่อนในที่ทำงาน ครั้นถึงตอนเย็นก็ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน แน่ล่ะต้องมีเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์อยู่ด้วย   มันเหมือนกับความฝันเมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง “เอ๊ะนี่ไม่ใช่ห้องนอนเรานี่ มันห้องรวมของโรงพยาบาลนี่นา” ผลก็คือผมขาหัก หัวคิ้วแตกเป็นทางยาว อยู่ ร.พ.ได้ 2 วัน เจ้านาย(ผู้บังคับบัญชาน่ะ) มาเยี่ยม แล้วพูดกับคุณพ่อของผมว่า “เป็นยังไง ซื้อของเล่นให้ลูก” จากนั่นมาถึงนี่ 20 กว่าปีแล้ว และอีกหนึ่งสัปดาห์ผมก็จะกำลังซื้อ “ของเล่น” ให้ลูกของผม?

[Solomon]

Hello man Your son is a lucky boy because he can see you everyday.For me I just see my dady once or twice a month,however I also love him.nice tomeet you (ผมคนไทยครับแต่ภาษาไทยไม่ค่อยสบายนิดหน่อย)

[สีเหลือง]

Thank  you; Solomon. My English so poor. Nice to meet you too. ขอบคุณครับ ผมได้แอบอ่านบล็อกของ Solomon เป็นประจำนะ น่ารักและมีเสน่ห์มาก แต่พอดี ติดสงกรานต์ก็เลยไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเยียนบล็อกตัวเอง เพิ่งจะมีโอกาสวันนี้เอง.

[Ka-Poom]

สวัสดีค่ะ...คุณ

มาตามรอยที่ไปทักทาย...ค่ะ...ขอบคุณมากเลยค่ะ..สำหรับความคิดเห็น...เพราะส่วนใหญ่กะปุ๋มก็ไม่เอ่ยนามอยู่แล้ว...แต่มีเรื่องทำนองนี้ลักษณะนี้มาปรึกษาบ่อย ก็เลยพิจารณานำมาเขียนบันทึกไว้เพื่อประโยชน์ต่อใครได้อีกหลายๆ คน...

.....

เด็กส่วนใหญ่...ยังไร้เดียงสา...การที่เราจะช่วยให้เขาเดียงสาได้นั้น...ยากมากทีเดียว แต่ผู้เป็นพ่อแม่หากตั้งใจแน่วแน่...และทำด้วยความรัก...ความเข้าใจมากๆ..กะปุ๋มก็เชื่อว่าจะช่วยให้เขามีความเดียงสาที่มีคุณภาพคนหนึ่งนะคะ...

(^____^)

กะปุ๋ม

[สีเหลือง]

ขอบคุณ คุณกะปุ๋ม ครับที่ตามรอยมาทักทายบล็อกนี้ แต่ก็นั่นแหละ เพราะที่สุดของพ่อแม่ก็ต้องการให้ลูกเป็น "คนดี"

และจนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อของเล่นให้ลูกชายเลย เพราะยังรักษามาตรฐานของน้ำหนักยังไม่ได้.