ไม่รู้อย่าแหลง

กินอิ่ม นอนอุ่น มีทุนกิน ชีวิตและทรัพย์สินปลอดภัย นั่นคือความพอเพียง

วันนี้ได้เข้าร่วมประชุมโครงการชุมชนเข้มแข็งอย่างสมบูรณ์และยั่งยืนของอำเภอปากพนัง  ที่จัดประชุมชี้แจงการจัดการความรู้ในรุ่นที่ 3 ขึ้นทำให้ได้รับทราบความคิดที่ดีจากคณะวิทยากร พอสรุปได้ดังนี้

ปลัดอาวุโส บอกว่า การจัดทำแผนแบ่งออกเป็น  4 ระยะ

1. การจัดทำแผน

2.แปลงแผนสู่การจัดการความรู้

3. เชื่อมกับศูนย์ถ่ายทอดเทคโนโลยี

4. ยั่งยืนสู่การพัฒนา จัดอาชีพ

เป้าหมายรุ่นนี้มี 51 หมู่บ้าน  ใน 15 ตำบล

ท่านนายอำเภอ ได้พูดถึง  การทำให้ตนเองรอดพ้นจากความยากจน   เป็นปัญหาระดับบ้านเมืองที่มีความจำเป็นขณะนี้คือการมีสติ  ความเป็นอยู่  ปากท้องเป็นเรื่องที่สำคัญ รัฐก็ต้องเข้าไปดูแล ส่งเสริม และจัดการให้ดี

การย้านถิ่นของพี่น้องประชาชนในการไปทำมาหากินต่างถิ่นก็สำคัญ  ขณะนี้ได้มีการจัดการแก้ปัญหาแต่จะคลี่คลายหรือไม่เราต้องมีความสำนึก  มีความรู้สึกที่ดีก่อน    วันนี้คนที่มาร่วมในกิจกรรมที่จัดถือเป็นประชากรที่ดี  เข้ามาเพื่อทำหน้าที่พลเมืองที่ดีของประเทศชาติในสถานการณ์ปัจจุบันนี้เราต้องช่วยเหลือตัวเองก่อน  ก่อนที่จะให้คนอื่นช่วยเหลือ

คณะวิทยากรยมนา  พูดว่าในการจัดทำแผนชุมชนต้องทำทันที โดยเริ่มจากครอบครัว  ให้ทบทวน โดยการมองย้อยกลับไปแบบเดิมๆ แต่จะทำแบบเดิมก็คงไม่ได้ เพราะขาดการตลาด

   การจัดทำแผนเพื่อจะได้ใช้งบประมาณนำกลับมายังครอบครัวและเกิดเศรษฐกิจพอเพียง  ชาวปากพนังอยู่กับต้นจาก  น้ำส้มจาก  น้ำตาลจาก   ใบจาก  ต้นจาก  วัว  ควาย  และท้องนา คนที่เกิดจากน้ำส้มจากจะรักกันมากไม่บูดอยู่ได้นาน สังเกตุจากแกงส้มแม้ไม่ได้อุ่นให้ร้อนก็ไม่บูดอยู่ได้นาน

     ดังที่ว่า กินอิ่ม  นอนอุ่น  มีทุนกิน  ชีวิตทรัพย์สินปลอดภัยและพอเพียง  เพราะฉนั้นสิ่งที่ไม่รู้อย่าแหลง