การรู้จักตนเอง

               วันที่ 26-27 มีนาคม 2550 ได้มีโอกาสไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกระบวนการของสุนทรียสนทนากับกลุ่มสำนักงาน ซึ่งนำทีมโดยพี่ภัทรินและพี่ดวงพร, พี่นา
             กิจกรรมเริ่มต้นด้วยการให้ทุกคนทำจิตใจให้สงบ ผ่อนคลายร่างกาย และนอบน้อมปัญญาแห่งทิศหกเข้ามาสู่ตัวเรา เพื่อให้การเรียนรู้ในวันนี้ได้เป็นไปอย่างเปิดกว้าง ผ่อนคลาย และเคารพซึ่งกันและกัน ฟังกันอย่างลึกซึ้ง เพื่อให้การสื่อสารเป็นไปอย่างตื่นรู้ และใคร่ครวญ อันจะนำไปสู่ความรักและความเข้าใจซึ่งกันและกัน
             วันนี้ไม่ได้ทำเช็คอิน เพราะส่วนใหญ่ล้วนรู้จักกันหมดแล้ว รู้แต่ว่าพี่ภัทรินบอกว่าอยากให้พวกเราได้ฝึกสมาธิ และสื่อสารให้เข้าใจกันมากขึ้น เพื่อพัฒนา competency เรื่องการสื่อสารและการควบคุมตนเอง
               สุนทรียสนทนาก็เป็นเหมือนเครื่องมือหนึ่งของการสื่อสารที่กรุณา เนื่อง่จากการสื่อสารนี้เกิดจากการฟังอย่างตั้งใจ ฟังโดยไม่แทรกแซง ฟังอย่างไม่สงสัย หากสงสัยก็ให้ห้อยแขวน จนกว่าผู้พูดจะพูดจนจบ เมื่อฟังอย่างนี้ก็จะได้ยินทั้งหมดเข้าไปสู่ในใจ ได้ยินว่า เขาพูดเรื่องอะไร ด้วยความรู้สึกอย่างไร และเราจะช่วยหรือตอบสนองต่อเขาอย่างไรบ้าง   โดยไม่ได้สอนก่อนว่าสุนทรียสนทนาคืออะไร พี่พรพูดประโยคนี้ทั้งหมดในตอนสะท้อนในกลุ่มใหญ่ หลังจากจัดกิจกรรมวันเด็กเสร็จ และคู่ของพี่พรบอกว่าพี่เขาตั้งใจฟังมาก และเล่าได้ถูกถึง 90 กว่าเปอร์เซ็นต์ หลายคนรู้สึกว่าดีที่มีคนฟังเราอย่างตั้งใจ รู้สึกอยากจะเล่าให้ฟังอีก เมื่อเปรียบเทียบกับชีวิตประจำวัน  รู้สึกว่าเราเลือกฟังบางตอนที่เราชอบ หรือต้องการจะฟังเท่านั้น จึงไม่สามารถสื่อสารเพื่อตอบสนองในสิ่งที่เขาพูดทั้งหมดได้
          บางคนบอกว่าเวลาเล่าแล้ว มีความกังวลเรื่องงานหรือกลัวว่าจะจำเรื่อง ที่เพื่อนเล่าไม่ได้หมด จะทำให้เล่าไม่ได้ดี แต่พอผ่อนคลายไร้ความกังวล ก็เล่าได้เลื่อนไหลมาก ๆ มีความสุข และกลับจำเรื่องราวได้เกือบหมด เพราะอะไร 
        จึงได้เชื่อมโยงเรื่องโหมดปกป้อง และโหมดปกติต่อไปเล็กน้อย ให้รู้ว่าในสภาวะที่ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายสบาย ๆ นั้นคือร่างกายอยู่ในโหมดปกติ เซลล์ทุกเซลล์ก็จะเจริญเติบโตได้ดี ซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอได้ดี มีพลังชีวิต มีแรงบันดาลใจ มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ค์ กล้าเผชิญ ซึ่งสมองแต่ละชั้นก็จะสามารถทำงานได้อย่างประสานสอดคล้อง
        ถ้าหากเราตกอยู่ในสภาวะของโหมดปกป้อง สมองชั้นต้นนั้นจะมีความกลัวแหยง ไม่มีแรงบันดาลใจ ส่วนสมองชั้นกลางก็จะตกอยู่ในอารมณ์ลบ เช่น หงุดหงิด โกรธ อิจฉา ส่วนสมองชั้นนอกก็จะไม่มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ตกอยู่ในความคิดเดิม ๆ ตายซากหรือเทปม้วนเก่า จึงทำให้เราไม่สามารถทำอะไรได้ดีอย่างตั้งใจ จึงอยากจะเน้นย้ำให้ทุกคนได้นำมาตัวเองให้อยู่ในโหมดปกติให้มากที่สุด
          วันที่สอง เราพูดถึงเรื่องของทิศ 4 จากการสะท้อนของหลาย ๆ คน ก็บอกว่าเป็นกิจกรรมที่ช่วยให้เราได้รู้จักตัวเอง เข้าใจตัวเองและเข้าใจผู้อื่นมากขึ้น เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าบางคนจึงชอบสั่งการ สั่งการ....ตลอด.... เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นหัวหน้าแบบกระทิงนั่นเอง หลายคนก็เข้าใจหัวหน้าตัวเองมากขึ้น บางคนยังบอกว่าสามารถนำไปใช้ในการมอบหมายงานให้ลูกน้องได้เหมาะสมมากกว่านี้ หากใครที่ยังไม่มีคู่ครอง ก็อาจจะใช้ในการเลือกคู่ครองก็ได้ ส่วนใครที่มีคู่ครองแล้วก็จะได้เข้าใจคู่ครองมากขึ้น
           กิจกรรมที่หลายคนชื่นชอบมาก ๆ ก็คือ voice dialogue ซึ่งเป็นแนวคิดของนักจิตวิทยา ชื่อคาล์ลจุง บางคนบอกว่าหลังจากหาเหตุผลดี ๆ ที่ใครบางคนทำให้เรารู้สึก “จี๊ด” ได้ ก็รู้สึกเข้าใจเขาและให้อภัยเขาได้มากขึ้น และยังเห็นชัดอีกว่าหากเราทำผิดเองมักจะหาเหตุผลดี ๆ ให้กับตัวเองได้เสมอ แต่ถ้าผู้อื่นทำผิดเราจะจี๊ด...เสมอ
         สำหรับสิ่งดี ๆ ที่ดีอยู่ตัวเรา แต่ทำไมคนอื่นกลับมองต่างมุม และว่าเราให้เสียหายได้ ทันทีที่ได้ยินบางคนก็บอกว่าโกรธนะ    ทำไมไม่เข้าใจเราเลย  เราไม่ได้เสแสร้งนะ     บางคนก็บอกว่าก็ดีเหมือนกันที่ช่วยเตือนเรา หากเราฟังเขาแล้วนำมาไตร่ตรอง หรือปรับให้ตัวเราดีขึ้นอีกเล็กน้อย ก็น่าจะช่วยพัฒนาตัวตนให้ดียิ่งขึ้น
          กิจกรรมอื่นที่บางคนประทับใจอีกกิจกรรมหนึ่งคือการขอบคุณและขอโทษ พี่เขาบอกว่าทำแล้วรู้สึกดีมาก เพราะบางครั้งอยากจะทำแต่เขินไม่กล้าทำ แต่พอได้ทำก็ดีมาก ก็ยังมีภาพรอยยิ้มและน้ำตาให้บางคนได้ซาบซึ้งได้
           ปิดวงวันนี้เรียกได้ว่า “มณฑลแห่งพลังเลื่อนไหลดีมาก คือเป็นสุนทรียสนทนาของพ่นักปราชญ์ค่ะ ยกมือพูดชนกันชุลมุน มีทั้งคำคม คำกลอน อย่างพี่สมโชคก็ขึ้นธรรมมาสเลยค่ะ ขอเชิญพี่ ๆ น้อง ๆ ที่เข้าอบรมครั้งนี้ช่วยเติมความรู้สึกและความคิดเห็นที่ได้จากการอบรมครั้งนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ แล้วค่อยพบกันใหม่ในภาคสองนะคะ สวัสดีค่ะ

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

มาแสดงความดีใจกับหมอหลองในความสำเร็จอีกขั้นแล้ว

ขอให้มั่นใจนะครับ  

[วิไลพรรณ ลีลามานิตย์]

ขอบคุณ ทพญ.ฉลอง ที่กรุณาสรุปกิจกรรมที่จัดให้กลุ่มหัวหน้างานสำนักงานคณบดี เป็นลายลักษณ์อักษรไว้ใน block นี้  ทั้งที่ควรเป็นหน้าที่ของผู้เข้าร่วมกิจกรรมควรเร่งบันทึกไว้ 

ความสำเร็จของการเรียนรู้ การฟังอย่างตั้งใจ การเข้าใจผู้อื่น ผ่านกิจกรรมต่าง ๆ เกิดจากการเตรียมการอย่างดีด้วยใจของ ทพญ.ฉลอง

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

นา

[รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส]

ดีใจกับความสำเร็จที่ก้าวหน้าขึ้นทุกวันค่ะ

[โอ๋-อโณ]

หมอหลองเล่าได้เห็นภาพอีกแล้วค่ะ เหมือนเราเป็นสมาชิกคนหนึ่งในวงเลย เตือนสติได้หลายๆเรื่องทีเดียว ขอบคุณมากค่ะ