ศิลปะเพื่อการบำบัด
เมื่อวานผมมีโอกาสเข้าฟัง ศิลปะบำบัด โดยคุณ Lucille Proulx นักศิลปะบำบัดชาว Canadian
ผมได้เห็นความตั้งใจจริงของล่ามผู้แปล คือ คุณหมอพัชรินทร์ สุคนธาภิรมย์ ณ พัทลุง ที่กำลังประชาสัมพันธ์ถึงการจัดตั้ง "สมาคมศิลปะเพื่อการบำบัดเยียวยาแห่งประเทศไทย" และให้ผู้ที่มีประสบการณ์การนำศิลปะไปใช้ในการรักษาผู้ป่วยเด็กและผู้ใหญ่ มาร่วมก่อตั้ง
ทำไมถึงต้องมีสมาคมนี้ คำตอบคือ เมืองไทยยังไม่มีแหล่งการศึกษาที่ผลิต "นักศิลปะบำบัด" แต่ปัจจุบันมีครูศิลปะหรือผู้สนใจหลายท่านที่นำศิลปะไปใช้ในการบำบัดรักษา (Therapeutic Use of Art) โดยเฉพาะในเด็กที่มีสมาธิสั้น เด็กออทิสติก ผู้ป่วยทางจิตเภท เป็นต้น
ประเด็นก็คือ ผมเป็นอาจารย์กิจกรรมบำบัด และก็เป็นผู้หนึ่งที่นำศิลปะมาเป็นสื่อการรักษา ตามหลักการและวิธีการทางวิชาชีพกิจกรรมบำบัด ได้แง่คิดว่า เมืองไทยนั้น....มีระบบขั้นตอนที่ซับซ้อนจนเกินไป...เมื่อมีหลักสูตรกิจกรรมบำบัดที่ ม.เชียงใหม่ ....หน่วยงานที่รองรับและที่ผลิตไม่มีการคุยกัน ไม่มีระบบรองรับบทบาทวิชาชีพใหม่นี้ว่าจะช่วยเหลือรักษาผู้ป่วยประเภทใดบ้าง ....พอมหิดลกำลังจะตั้ง ผมก็ต้องพยายามประชาสัมพันธ์ทุกรูปแบบ ....รัฐบาลก็เพิ่งทราบและประกาศตำแหน่งอย่างชัดเจน แต่อย่างไรก็ตาม พวกนักกิจกรรมบำบัดเอง เรียนมาก็ต้องประชาสัมพันธ์ตัวเองแก่ประชาชน หน่วยงานทั้งแหล่งผลิตและแหล่งจ้างก็ไม่คุยกัน เลยไม่รู้ประชาชนส่วนใหญ่ยังต้องการนักกิจกรรมบำบัดอย่างไรบ้าง ปัญหาสุขภาพที่คนไทยสามารถเรียนรู้เองได้ก็เป็นเรื่องที่ต้องพยายามที่จะเรียนรู้เองมากขึ้นเรื่อยๆครับ
ประเด็นของกิจกรรมบำบัดเป็นตัวอย่าง ใช้เวลานานมากๆ กว่าคนไทยจะเริ่มรู้จัก นับตั้งแต่ผมจบปริญญาตรี ทำงานโรงพยาบาล เรียนต่อ เป็นอาจารย์ และกำลังจะจบเอกด้านนี้ เกือบ 15 ปี ดังนั้นผมไม่แปลกใจเลยที่ "นักศิลปะบำบัด" จึงเพิ่งเริ่มก่อตั้งและประชาสัมพันธ์
ประเด็นลึกๆกว่านั้น ในแต่ละวิชาชีพที่เกี่ยวข้องกับการแพทย์ต่างๆ นักวิชาชีพไม่มีการสื่อสารที่ชัดเจน แม้ว่าโลกแห่งเทคโนโลยีการสื่อสารได้พัฒนาไปมาก ผมเองก็เพิ่งทราบว่า เทคนิคเฉพาะนักศิลปะบำบัดมีความเชื่อมโยงกับการรักษาทางกิจกรรมบำบัด แต่ผมไม่เคยมีโอกาสงานร่วมกันเลย กำลังคิดว่าถ้าเราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในหลายๆวิชาชีพ คนที่จะได้ประโยชน์มากที่สุดน่าจะเป็น "ผู้ป่วย" ที่กำลังคอยรับการบำบัดรักษาด้วยวิธีต่างๆ แบบสหวิชาชีพทางการแพทย์ครับ
http://en.wikipedia.org/wiki/Art_therapy
http://en.wikipedia.org/wiki/Occupational_therapy
สองเวปไซด์ข้างบน คือรายละเอียดระหว่างสองวิชาชีพที่ผมเล่าสู่กันฟัง
อยากให้ท่านผู้อ่านทุกท่านลองอ่านดู จะได้เห็นว่า หากคนเราได้พูดคุยกันด้วยเป้าหมายเดียวกัน การกระทำแบบกัลยาณมิตรนั้นสามารถสร้างประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ มากกว่าที่คนเราเดินหน้าอยู่คนเดียวโดยไม่สนใจที่จะพูดคุยหรือทำงานร่วมกับผู้อื่นครับ
ในต่างประเทศ โดยเฉพาะการฟื้นฟูสมรรถภาพทางจิตสังคม ผู้รับบริการ (เราจะไม่เรียกว่าผู้ป่วย) จะมีโปรแกรมพัฒนาความสามารถในการทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตมากมาย ตามที่มีโอกาสเลือกและต้องการนำไปใช้ในชีวิตจริงมากที่สุด เริ่มจากฝึกทักษะพื้นฐานทางจิตสังคมจากคลินิกกิจกรรมบำบัด จากนั้นนักกิจกรรมบำบัดจะประสานงานกับผู้เชี่ยวชาญอื่นๆ หลังจากประเมินว่าผู้ใช้บริการอยากใช้เวลาว่างอย่างไร เช่น ชอบทำงานศิลปะ เต้นรำ เล่นไวโอลิน เล่นละคร เป็นต้น คราวนี้ก็เป็นการพูดคุยส่งต่อเพื่อให้การบำบัดรักษามีประสิทธิภาพและมีความเชี่ยวชาญเฉพาะมากขึ้น นักกิจกรรมบำบัดจะทำงานเป็นทีมร่วมกับนักศิลปะบำบัด นักเต้นบำบัด นักดนตรีบำบัด นักละครบำบัด ซึ่งจริงๆแล้วเราสามารถจัดกลุ่มของผู้บำบัดนี้ว่าเป็น นักนันทนาการบำบัด (Recreational Therapist) ซึ่งได้มีแผนจัดตั้งที่มหิดล หลังจากหลักสูตรกิจกรรมบำบัดได้ผ่านตามแผนแล้ว ประมาณอีกห้าปีข้างหน้าครับ
สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือ คนเราชอบเปิดวิชาชีพให้กว้างมากมายจนเกินไป จนไม่มีการทำงานที่เป็นระบบและเป็นทีม ทำไมไม่หันหน้าเข้าหากันแล้วพูดคุยถึงความสำคัญของนักวิชาชีพใดๆ เพื่อเป็นระบบที่น่าทำงานได้อย่างมีความสุขและทำให้กิจกรรมการดำเนินชีวิตของผู้ใช้บริการมีความสุขอย่างแท้จริง
ความเห็น (14)
ประทับในประโยคนี้... หากคนเราได้พูดคุยกันด้วยเป้าหมายเดียวกัน การกระทำแบบกัลยาณมิตรนั้นสามารถสร้างประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ มากกว่าที่คนเราเดินหน้าอยู่คนเดียวโดยไม่สนใจที่จะพูดคุยหรือทำงานร่วมกับผู้อื่นครับ
นี่คือคนที่มีหัวใจ KM ค่ะ
ขอบคุณครับคุณศุภลักษณ์
ดีใจที่เรามีชื่อจริงเหมือนกัน และมีหัวใจ KM เหมือนกันครับ
ตามมาบอกคุณ ศุภลักษณ์ ทั้งคุณเล็ก และคุณป๊อบว่า นอกจากชื่อจริงเหมือนกันแล้ว ทั้ง 2 คนนี้ยังพูดเร็ว หัวเราะดัง เหมือนกันด้วยจ้ะ บอกได้เพราะรู้จัก"ตัวเป็นๆ"ของทั้งคู่เลย ดีใจจังที่เรามีบุญ ได้รู้จักคนคุณภาพทั้ง 2 คนนี้
เป็นกำลังใจให้ดร.ป๊อบของเราให้ทำการใหญ่ได้สำเร็จนะคะ เขียนได้สื่อสารและส่งพลังจังเลยค่ะ
"Real Love are not for Love somebody, It for Everybody & Nobody”
สุขสันต์วันแห่งครอบครัวครับ
รักคุณบุญรักษา ^^
ขอบคุณพลังใจจากพี่สาวคนเก่งของผม...พี่โอ๋...ครับ ส่งความสุขปีใหม่ไทยแด่พี่โอ๋ พี่เล็ก น้อง Once น้องNen น้อง Phoong ครับ
ขอบพระคุณ Man in Frame สำหรับ Model ที่มีความหมายและง่ายต่อความเข้าใจครับ
ขอบุญรักษาแด่ท่านครับ
ขอบคุณ อ.ป๊อป นะครับ ใน หัวข้อ นี้ทำให้รู้อะไรมาก ขึ้น อีกเยอะเลย
แต่ว่า ทั้ง 2ชื่อ วิชาชีพ นี้ มี ความต่างกัน มากไหมครับ แล้ว นักกิจกรรมบำบัด จะ สามารถใช้ การบำบัดโดยศิลปะได้ใช่ไหมครับ^^
ขอบคุณครับคุณ Wasong
นักกิจกรรมบำบัด และนักศิลปะบำบัด มีความแตกต่างกันในหน้าที่และบทบาทการให้บริการทางสุขภาพตามกฎหมายวิชาชีพครับ แต่ในทางปฏิบัติหลักสูตรกิจกรรมบำบัดค่อนข้างมีความเป็นสากลมากกว่าหลักสูตรศิลปะบำบัด เพราะมีสหพันธ์นักกิจกรรมบำบัดโลกเป็นเครือข่ายกับองค์การอนามัยโลก เน้นให้เป็นวิชาชีพหลักทางการแพทย์ในฐานะผู้เชี่ยวชาญทักษะชีวิต
นอกจากนี้ทั้งนักกิจกรรมบำบัดและนักศิลปะบำบัดนิยมทำงานเป็นทีมกัน เพราะส่งเสริมการใช้สื่อศิลปะในการบำบัดได้สมบูรณ์มากขึ้น แต่ในไทย เรายังไม่มีความร่วมมือกันระหว่างสองวิชาชีพมากนัก
ขอบคุณ นะครับ อาจารย์
แสงอุทิศ พรมเมือง
ขอบคุณครับ สำหรับสิ่งดีดีที่จะเป็นประโยชน์ต่อการศึกษา ขอบคุณครับอาจารย์
ยินดีและขอบคุณมากครับคุณ Wasong และ คุณแสงอุทิศ พรมเมือง
"หากคนเราได้พูดคุยกันด้วยเป้าหมายเดียวกัน การกระทำแบบกัลยาณมิตรนั้นสามารถสร้างประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ มากกว่าที่คนเราเดินหน้าอยู่คนเดียวโดยไม่สนใจที่จะพูดคุยหรือทำงานร่วมกับผู้อื่นครับ"
ผมพยายามจะพูดคุยหรือขอคำปรึกษา ขอความคิดเห็น จากหน่วยงานต่างๆ ผู้เชียวชาญ จาก 100 คน 100 หน่วย มีแค่ 1-2 คนเท่านั้นแหละครับที่ให้ความช่วยหรือพูดคุย
"เทคนิคเฉพาะนักศิลปะบำบัดมีความเชื่อมโยงกับการรักษาทางกิจกรรมบำบัด แต่ผมไม่เคยมีโอกาสงานร่วมกันเลย "
เห็นด้วยอย่างยิ่ง
ยินดีร่วมมือกับนักศิลปะบำบัดนะครับ ขอบคุณมากครับคุณ Trin
น่าสนใจมากค่ะ
ทำอย่างไรให้ผู้ป่วยได้เข้าถึงการบำบัดเหล่านี้คะ