การอยู่เวร....กับช่วงเทศกาล
จากการทำงานที่ผ่านมา4 ปี เริ่มเรียนรู้และเข้าใจว่า
ถ้าต้องอยู่เวรในช่วงเทศกาลต่างๆนั้น จำเป็นที่จะต้องเตรียมกายเตรียมใจรับมือกับผู้ป่วยทุกๆประเภท ทุกเวลาที่จะมาเยี่ยมเยือนเราที่โรงพยาบาล โดยเฉพาะ ผป. อุบัติเหตุต่างๆจากรถ
แต่ที่สำคัญและบางครั้งก็รู้สึกไม่เข้าใจเหมือนกันคือ เรื่องการบาดเจ็บจากการทะเลาะวิวาท ซึ่งส่วนมากรู้สึกว่าจะรุนแรงขึ้นทุกๆปี
และก็รู้ว่าก่อนที่จะอยู่เวรเทศกาลต้องพยามนอนตุนให้อิ่มๆ พักให้เพียงพอก่อน เหมือนกะว่าจะออกรบเลยที่เดียว....
วันนี้เหมือนเป็นการชิมลางเทศกาลสงกรานต์ที่อุบัติเหตุรถ 3 ราย ไปแล้ว และทะเลาะกัน (มีด..ดาบ) 2 ราย
อีกประเภทที่จะไม่กล่าวถึงเขาก็ไม่ได้คือ ผป ที่เมาสุรา(Alc. intoxication) กินๆๆ เมาๆๆ แล้วก็ไม่กินข้าวกัน จนที่สุดก็อ่อนเพลีย หลับไม่ตื่นจนพี่น้องต้องพามาให้หมอช่วยครับ
ความเห็น (4)
เทศกาล กลายเป็นฤดูกาลที่ถูกใช้ผิดวัตถุประสงค์ไปหมดแล้วนะคะ สงกรานต์นี้ชัดเจนมาก กลายเป็นวันหยุด กินเหล้า ไปเที่ยว แทนที่จะเป็นวันที่เราพักผ่อนกับครอบครัวที่บ้าน
พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ ดูท่าจะงานหนักเลยค่ะ
อารมณ์เดียวกันครับ...
ผมก็มักจะเข้าเวรช่วงเทศกาล อย่างน้อยก้ดีครับไม่ต้องเป็นหนึ่ง ผป.ที่หมอยกตัวอย่างมาครับ....
ขอบคุณครับ...
สวัสดีครับอาจารย์ ดร. กมลวัลย์ ลือประเสริฐ
- เห็นด้วยครับ ตอนนี้กลายเป็นวัฒนธรรมของชาติไปแล้วที่สงกรานต์ต้องเมา และต้องมันส์
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ งาน...หนักจริงๆครับ แต่ก็สนุกและรู้สึกดีครับ(ท่องไว้ว่า งานหนัก..ไม่เคยฆ่าคน ?)
- วันนี้เช้าตรวจ สายไปออกหน่วยอนามัย บ่ายกลับมาตรวจที่โรงพยาบาล เย็นประชุมทีมพี่เลี้ยงการพัฒนาคุณภาพ ...ตอนนี้มาหาความสุข..จากการอ่านบันทึกครับ
สวัสดีครับอาจารย์ ดร. กมลวัลย์ ลือประเสริฐ
- เห็นด้วยครับ ตอนนี้กลายเป็นวัฒนธรรมของชาติไปแล้วที่สงกรานต์ต้องเมา และต้องมันส์
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ งาน...หนักจริงๆครับ แต่ก็สนุกและรู้สึกดีครับ(ท่องไว้ว่า งานหนัก..ไม่เคยฆ่าคน ?)
- วันนี้เช้าตรวจ สายไปออกหน่วยอนามัย บ่ายกลับมาตรวจที่โรงพยาบาล เย็นประชุมทีมพี่เลี้ยงการพัฒนาคุณภาพ ...ตอนนี้มาหาความสุข..จากการอ่านบันทึกครับ